เย่เฉินรู้สึกว่าพวกเขามาไม่ดี จึงปิดซ่อนลมปราณในทันทีและสังเกตการณ์อย่างลับๆ ก็เห็นว่าคนเหล่านี้ปีนข้ามกำแพงรั่วด้วยความเร็วที่เร็วมาก ต่อจากนั้นก็จากหลายทิศทาง วิ่งเตลิดไปหาอิโตะ นานาโกะ!
แม้ว่าอิโตะ นานาโกะจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่เนื่องจากพื้นฐานก็ยังเป็นยอดฝีมือศิลปะต่อสู้คนหนึ่ง ความรู้สึกไวเป็นอย่างมาก เมื่อตอนที่ทั้งหกนี้ยังไม่เข้าใกล้ เธอก็รับรู้ทั้งหมดแล้ว
ในขณะนี้ อิโตะ นานาโกะอยากจะตะโกนเสียงดัง ให้คนดูแลบ้านกับพ่อบ้านในลานบ้านอื่นมาช่วยเหลือ แต่ทว่า ตอนที่เธอเตรียมจะร้องขอความช่วยเหลือ ก็ล้มเลิกความคิดนี้อย่างกะทันหัน
เพราะว่า เธอจากร่างของทั้งหกคนนี้ มองออกว่าคนเหล่านี้ เป็นนินจาทั้งหมดโดยไม่มีข้อยกเว้น!
แม้ว่าตระกูลของตัวเองจะมีนินจาอยู่ แต่ทว่า นินจาเหล่านั้นต่างก็อยู่ที่โตเกียว ไม่ได้อยู่ที่เกียวโต
ความแข็งแกร่งของนินจานั้นแข็งแกร่งมาก ความสามารถในการต่อสู้ที่แท้จริงนั้นแข็งแกร่งมากกว่า ต่อให้ก่อนหน้านี้ที่ตัวเองไม่ได้รับบาดเจ็บ คงจะไม่สามารถเอาชนะนินจาธรรมดาคนหนึ่งได้ นับประสาอะไรกับที่นี่มีหกคน!
ที่สำคัญดูเหมือนว่า อย่างน้อยก็มีความแข็งแกร่งเทียบเท่านินจาระดับกลาง
แทบจะในทันที อิโตะ นานาโกะก็เข้าใจ รวบรวมคนทั้งหมดในคฤหาสน์นี้ คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหกคนนี้
ในเมื่อเป็นแบบนี้ ตัวเองจะตะโกนร้องขอความช่วยเหลือทำไม ให้คนอื่นมาตายเพื่อตัวเองเหรอ?
เนื่องจากว่า คนพวกนี้แค่มองก็รู้ว่ามุ่งหามาตัวเอง
ดังนั้น ตอนที่ทั้งหกคนเกือบจะวิ่งไปถึงตรงหน้าของอิโตะ นานาโกะอย่างรวดเร็ว เธอเอ่ยปากพูดอย่างไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่งว่า: “ผู้อาวุโสหลายท่าน ถ้าหากมาเอาชีวิตของฉัน งั้นฉันก็จะให้ความร่วมมือได้ แต่พวกคุณได้โปรดไว้ชีวิตของคนอื่นๆในคฤหาสน์ด้วย พวกเขาส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่ลูกหลานของตระกูลอิโตะ เพียงแค่คนใช้ที่ทำงานในตระกูลอิโตะเท่านั้น”
หัวหน้าคนนั้นแสยะยิ้มพูดว่า: “ได้ยินมานานแล้วว่าลูกสาวคนโตของตระกูลอิโตะนั้นไม่ธรรมดา เมื่อได้เจอวันนี้ พิเศษจริงๆ!”
จากนั้น เขาก็ดึงดาบออกมา พูดอย่างเยือกเย็นว่า: “พูดตรงๆแบบไม่ปิดบัง วันนี้พวกเรามาเอาชีวิตของคุณ ต้องการให้พ่อของคุณเลือดต้องล้างด้วยเลือด เขาแอบฆ่าสมาชิกสี่คนของตระกูลฟูจิบายาชิ แล้วก็ฆ่าคุณชายใหญ่ของตระกูลทากาฮาชิ ทำได้เพียงให้ลูกสาวอย่างคุณลำบากชดใช้ดอกเบี้ยเล็กน้อยก่อนแล้ว!”
เมื่อเย่เฉินได้ยินเรื่องนี้ ในใจก็นิ่งอึ้ง: “อะไรนะ? ทากาฮาชิ เอคิจิตายแล้วเหรอ? ดูเหมือนว่า หลังจากที่ตัวเองออกจากโตเกียว โตเกียวก็ไม่สงบสุขแม้แต่น้อยนะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...