ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1665
อันที่จริงแล้ว ตอนที่ชายคนนั้นยกคะนุอิขึ้น อีกห้าคนก็ทยอยถอยหลังสองก้าว
นี่เป็นเพราะว่า พวกเขาไม่อยากให้ตอนที่เลือดพุ่งออกมา และสาดกระเซ็นไปบนตัวของพวกเขา
แต่ทว่า ดวงตาทั้งสองของพวกเขา กลับจับจ้องไปที่อิโตะ นานาโกะตลอด รอฉากนองเลือดนั้นมาถึง
และตัวของอิโตะ นานาโกะเอง ก็เตรียมพร้อมที่จะพบกับความตายแล้ว
แต่ทว่า ภาพกลับหยุดกะทันหัน ในขณะนี้!
คะนุอิที่ยกขึ้นสูง ก็หยุดค้างอยู่ในอากาศ คนอื่นก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาชักช้าไม่ลงมือสักที
เมื่อพวกเขามองไป ถึงได้พบว่า เพชฌฆาตที่ยกดาบ ในเวลานี้ตายตาไม่หลับไปแล้ว!
บนหน้าผากหว่างคิ้วของเขา ด้ามสั้นที่ยาวเพียงไม่กี่เซนติเมตรยังคงอยู่ เนื่องจากบาดแผลนั้นอยู่ใกล้ตัวดาบมากเกินไป ดังนั้นมีเลือดซึมผ่านออกมาจากบาดแผลเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และหยดลงหิมะสีขาวหนาทึบบนพื้น แดงสดแผ่ไปทั่วในทันที!
เมื่อตอนที่หลายคนตกตะลึงจนตาค้างไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาพบว่า มีดคุไนที่แทงอยู่กลางคิ้วของคนคนนั้น ช่างคุ้นเคยอย่างน่าประหลาด!
คนที่ถือด้วยโทรศัพท์ถ่ายวิดีโอคนนั้นก็ตะโกนด้วยความสยดสยองอย่างสุดขีด: “เฮ้ย! นี่…นี่เป็นมีดคุไนของโอตะ!”
นี่เป็นมีดคุไนของฟูจิบายาชิ โอตะจริงๆ!
หลังจากที่เย่เฉินฆ่าเขา ก็เก็บมีดคุไนทั้งหมดของเขาไว้ และก็มีประโยชน์ในเวลานี้พอดี!
ห้าคนที่เหลือก็ตื่นกลัวมากอย่างกะทันหัน!
การตายอย่างอนาถของทั้งสี่คนรวมถึงฟูจิบายาชิ มาสะกับฟูจิบายาชิ โอตะ ยังคงทำให้หวาดผวาอยู่ในใจของพวกเขาตลอด ตอนนี้ มีดคุไนของฟูจิบายาชิ โอตะ ได้ฆ่าสมาชิกอีกคนในตระกูลของพวกเขาตาย จากเรื่องราวนี้พบว่า วิกฤติอันตรายอยู่ตรงหน้า!
คนที่ถือโทรศัพท์ถ่ายวิดีโออยู่คนนั้น เขาโยนโทรศัพท์ทิ้งในทันที และอ้าปากพูดกับอีกสี่คนว่า: “ตั้งค่าย! ตั้งค่าย!”
อีกสี่คนดึงสติกลับมาในทันที ทยอยหยิบคะนุอิออกมา ทั้งห้าคนหลังชนกันตั้งเป็นวงกลมขนาดเล็ก ทุกคนต่างก็ระวังทิศทางที่แตกต่างกัน
แต่ทว่า ใครก็คาดไม่ถึงว่า ทันทีที่เสียงของเขาลดลง บนกำแพงรั้วก็มีเงามืดกระโดดลงมาอย่างกะทันหัน
ทันใดนั้น เงามืดก็ก้าวฝีเท้าเข้ามาอย่างสบายๆ และก้าวใหญ่เดินไปหาพวกเขา!
ทุกย่างก้าวที่เงามืดนั้นก้าวออกมาหนึ่งก้าว ก็เหยียบจนหิมะบนพื้นเสียงดังแกรกกราก ทำให้ในใจของทั้งสี่คนหวาดกลัวมากขึ้นเรื่อยๆ
อิโตะ นานาโกะก็เบิกตากว้างจ้องมองเงามืดนั้น เธออยากจะรู้ว่า คนที่ลงมือช่วยตัวเองอย่างลับๆคนนี้ เป็นใครกันแน่
และเมื่อเงามืดนั้น มาถึงตรงหน้าของเธอทำให้เธอมองคนที่มาออก ทั้งตัวของเธอก็ราวกับถูกฟ้าผ่าในทันที!
เธอฝันก็ยังคิดไม่ถึงว่า คนที่มาช่วยตัวเอง ก็คือเย่เฉินที่ตัวเองคิดถึงนานอยู่ตลอดเวลา!
ในเวลานี้ อิโตะ นานาโกะยังคิดว่าตัวเองมองผิดไป เกิดภาพลวงตา
ดังนั้น เธอจึงขยี้ตา แล้วมองดูดีๆอีกครั้ง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...