ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1666
ผู้ชายที่ยิ้มแย้มตรงหน้าคนนี้ เป็นเย่เฉินที่ตัวเองคิดถึงและรักอยู่นานจริงๆ!
ในเวลานี้ ในส่วนลึกของหัวใจของอิโตะ นานาโกะ คำถามนับไม่ถ้วนก็ผุดขึ้นในทันใด:
“เป็นเขาได้อย่างไร?!”
“ทำไมถึงเป็นเขา?!”
“เขามาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?!”
“ฉันฝันไปหรือเปล่า?!”
“หรือว่าฉันตายไปแล้ว และทั้งหมดนี้ เป็นภาพลวงตาหลังจากที่ฉันตายแล้วเหรอ?!”
“เมื่อกี้นี้ ฉันถึงกับรู้สึกว่า ต่อให้ก่อนตายยังสามารถได้พบเย่เฉินครั้งหนึ่ง ฉันก็จะตายโดยไม่เสียใจ แต่ใครจะกล้าเชื่อว่า เย่เฉินในเวลานี้เหมือนกับเทพเจ้าจากสวรรค์ มาช่วยตัวเองทัน?!”
ความคิดนับไม่ถ้วนในหัวรวมตัวอยู่ด้วยกัน เธอประหลาดใจทั้งลังเลและประหม่าทั้งตื่นเต้น คนทั้งคนก็สั่นสั่นเทาจนพูดไม่ออกมา
ในเวลานี้ เย่เฉินเป็นผู้ทำลายความเงียบก่อน เขามองไปที่อิโตะ นานาโกะ ยิ้มเล็กน้อย และเอ่ยปากถามว่า: “คุณอิโตะ จากกันหลายวัน ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง?”
เมื่อได้ยินเสียงของเย่เฉิน ในที่สุดอิโตะ นานาโกะก็แน่ใจว่า ทุกอย่างที่ตัวเองเห็นไม่ใช่ภาพลวงตา!
ตัวเองหลงรักมานาน ถึงขนาดคิดว่าไม่มีโอกาสได้พบกับเย่เฉินอีกตลอดไป แต่ตอนที่ตัวเองอยู่ในช่วงเวลาวิกฤติที่สุด กลับมาช่วยตัวเอง!
ในเวลานี้ ในที่สุดอิโตะ นานาโกะก็สัมผัสถึงการเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความสุขมากที่สุด
เธอรู้สึกว่า ในชีวิตนี้ ไม่มีช่วงเวลาไหน ที่สามารถเอาชนะทุกนาทีทุกวินาทีของตอนนี้ได้
แม้ว่าจะให้เธอไปตายตอนนี้ เธอก็รู้สึกว่าชีวิตนี้ทุกอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว ไม่มีอะไรให้เสียใจอีก
ดังนั้น เธอก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองต่อไปได้ และร้องไห้ออกมาดังๆว่า: “เย่เฉินซัง! ตั้งแต่ที่นานาโกะกลับมาจากเมืองจินหลิง รอคอยที่จะพบคุณเพียงผู้เดียวทั้งวันทั้งคืน คาดไม่ถึงว่าคุณจะมาจริงๆ...”
ทันทีที่เสียงลดลง เขาก็ยกคะนุอิขึ้น และฟันไปที่เย่เฉินด้วยความเร็วที่เร็วมาก!
อีกสามคนก็ไม่ได้ทิ้งตามหลังแม้แต่น้อย!
หนึ่งในนั้นกระโดดขึ้นไปในอากาศในทันที เหวี่ยงดาบฟันไปทางเย่เฉินจากกลางอากาศ!
อีกสองคนเคลื่อนตัวออกห่างจากด้านข้างอย่างรวดเร็ว กวัดแกว่งคะนุอิ เตรียมที่จะรุมโจมตีเย่เฉินจากด้านบนทั้งซ้ายและขวา!
อย่างที่ทุกคนทราบกันดีว่า ดาบซามูไรกับคะนุอิของประเทศญี่ปุ่น ล้วนถูกช่างฝีมือชั้นสูงใช้สเตนเลสชั้นสูงผ่านการต่อสู้และทดสอบออกมาอย่างโชกโชน ใบมีดคมจนฟันเส้นผมขาดได้!
ทั้งสี่คนโจมตีพร้อมกัน เย่เฉินเพียงแค่หลบเลี่ยงไม่ไหวแม้แต่เล็กน้อย ก็จะถูกสับเป็นชิ้นๆ!
สี่คนนี้ เรียกได้ว่าเต็มไปด้วยจิตสังหาร!
อิโตะ นานาโกะเห็นแสงแวบที่น่าสะพรึงกลัวทั้งสี่ดวงบนท้องฟ้ายามค่ำคืน และตะโกนด้วยความสยองขวัญ: “เย่เฉินซัง ระวัง!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...