ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1674
มัตสึโมโตะ โยชิโตะแสยะยิ้มพูดว่า: “ใช่แล้ว พวกคุณลักพาตัวสองคนนั้น คนในครอบครัวของพวกเขามาที่โตเกียวแล้ว ฉันหวังว่าคุณจะทำให้สองคนนี้ตายอย่างอนาถหน่อย รอตอนที่ตำรวจพบศพของพวกเขา ที่เกิดเหตุยิ่งอนาถก็ยิ่งดี พวกเขาตายได้ยิ่งอนาถ คนในครอบครัวของพวกเขาก็จะยิ่งโกรธมากขึ้น เรื่องนี้ก็จะน่าตื่นเต้นยิ่งขึ้นไปอีก!”
นินจาอิงะรีบพูดว่า: “คุณวางใจได้ พวกเราจะทำตามแน่นอน!”
มัตสึโมโตะ โยชิโตะพูดว่า: “ว่ากันว่าผู้หญิงคนนั้นรูปร่างหน้าตาก็ใช้ได้ ก่อนที่พวกคุณจะฆ่าเธอ ลองทารุณกรรมสักครั้งก็ได้ ถ้าหากคนในครอบครัวของเธอเห็นท่าทางที่เธอถูกทารุณกรรมจนตาย จะต้องเกลียดนางาฮิโกะ อิโตะจนตายอย่างแน่นอน!”
เมื่อนินจาอิงะได้ยินแบบนี้ ก็หัวเราะออกมาในทันที และพูดว่า: “อันที่จริงพวกเพื่อนๆก็อยากได้ผู้หญิงคนนี้นานแล้ว เพียงแต่กังวลว่าจะทำลายเรื่องดีๆของคุณ ดังนั้นก็ห้ามอยู่ตลอดเวลาไม่ให้พวกเขาลงมือ แต่ในเมื่อคุณพูดแบบนี้แล้ว งั้นผมก็สบายใจเป็นอย่างมาก!”
มัตสึโมโตะ โยชิโตะพูดรอยยิ้มว่า: “ไม่เป็นไร ปล่อยให้เพื่อนๆสนุกเถอะ ใช่แล้ว ถือโอกาสวิดีโอที่ไม่เปิดเผยใบหน้าของคุณ ถึงเวลาก็เผยแพร่ออกมา ต้องได้รับผลที่ดีมากอย่างแน่นอน ฮ่าๆๆๆๆ!”
นินจาอิงะก็หัวเราะเสียงดังเหมือนกัน: “คุณมัตสึโมโตะวางใจได้ พวกเราต้องถ่ายหนังเด็ดส่วนหนึ่งให้คุณดูอย่างแน่นอน!”
ซูจือหยูในเวลานี้ ก็กลัวจนสีหน้าซีดเซียวแล้ว
เธออ้อนวอนอย่างสั่นเครือ: “พวกนายได้โปรดฆ่าฉันเถอะ อย่าทำลายความบริสุทธิ์ของฉัน …”
“บริสุทธิ์เหรอ?”นินจาอิงะแสยะยิ้มถาม: “พูดแบบนี้ เธอยังบริสุทธิ์อยู่เหรอ? สาวสวยที่สวยมากอย่างเธอ ยังรักษาความบริสุทธิ์ไว้อยู่ หาพบได้ยากจริงๆ ของขวัญล้ำค่าขนาดนี้ เดี๋ยวฉันจะลงมือเปิดความบริสุทธิ์ด้วยตัวเอง!”
มัตสึโมโตะ โยชิโตะอยู่อีกฝั่งหนึ่งของโทรศัพท์ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “เอาล่ะท่านนินจาใหญ่อิงะ ฉันก็ไม่รบกวนเรื่องดีๆของคุณแล้ว พวกคุณยังมีเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงครึ่งที่จะตามใจตัวเอง หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมงครึ่ง ก็ฆ่าพวกเขาซะ ต่อจากนั้นฝังศพในคฤหาสน์ของนางาฮิโกะ อิโตะ!”
ท่านนินจาใหญ่อิงะแสยะยิ้ม: “บอกกับเธอตามตรง บ้านหลายหลังแถวนี้ ทั้งหมดอยู่ในระหว่างการซ่อมแซมอยู่ ต่อให้เธอจะร้องทะลุฟ้า ก็ไม่มีใครมาช่วยเธอได้หรอก! เธอสามารถเก็บเสียงไว้ เดี๋ยวอยู่ใต้ร่างของฉันกรีดร้องอย่างมีความสุขสนุก ถึงเวลาเธอร้องได้รุนแรง ฉันก็ยิ่งตื่นเต้น ฮ่าๆๆๆๆ”
นินจาคนอื่นๆก็หัวเราะอย่างเหิมเกริม
ในขณะนี้ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน: “กลุ่มเดรัจฉาน รุมรังแกผู้หญิงคนหนึ่ง แมร่งยังมีหน้าอยู่อีกเหรอ?”
คนที่พูด ก็คือเย่เฉิน!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...