ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1676

แต่ทว่า

ในครั้งนี้ คนที่พวกเขาพบเจอ คือเย่เฉิน!

ในเวลานี้สีหน้าของเย่เฉินไม่เปลี่ยนแปลง ปลายเท้าถูพื้นเบาๆ เศษกระจกที่แตกเป็นสามเหลี่ยมบนพื้นผืนหนึ่งแผ่นด้วยความเร็วที่เร็วมาก ก็กระเด็นขึ้นมาจากบนพื้นในทันที และพุ่งไปที่ท่านนินจาใหญ่อิงะ!

ในชั่วพริบตาเดียว เย่เฉินก็เตะเศษแก้วอีกแผ่นหนึ่ง และยิงไปในทิศทางเดียวกัน!

ในขณะที่ท่านนินจาใหญ่อิงะบิน ในดวงตาก็เห็นสองสิ่งที่ใสเป็นประกายของการหักเหของสีสัน ราวกับอุกกาบาตสองดวงทั้งหน้าและหลังผ่านขอบเขตการมองเห็นของตัวเองไปในทันที!

เขายังไม่ทันคิดได้ว่าของสิ่งนั้นเป็นอะไรกันแน่ ทันใดนั้นก็รู้สึกเจ็บข้อมือขวาที่ถือคะนุอิอย่างฉับพลัน!

ไม่ถึงชั่วพริบตาเดียว จู่ๆมือซ้ายก็รู้สึกเจ็บปวดแบบเดียวกัน!

ต่อจากนั้น เขาก็รู้สึกว่ามือทั้งสองก็สูญเสียพลังไปครู่หนึ่ง และคะนุอิในมือก็หลุดออกและตกลงบนพื้นในทันที

ในเวลาเดียวกัน ไม่รู้ว่าละอองสีแดงมาจากไหน กระเซ็นสาดใส่บนใบหน้าของเขา…

เมื่อเขาได้กลิ่นคาวเลือดที่เข้มข้นในละอองสีแดงนั้น ถึงได้ตระหนักว่า กล้ามเนื้อมือทั้งสองของตัวเอง ถูกแสงที่เหมือนดาวตกทั้งสองตัดขาดแล้ว!

และละอองสีแดงทั้งสองที่พุ่งกระฉูดออกมาใส่ ก็คือละอองเลือดที่พุ่งกระฉูดออกมา จากข้อมือทั้งสองของตัวเอง!

จิตใจของเขาก็หวาดกลัว! ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดแบบนี้ขึ้นได้!

ในขณะนี้ เย่เฉินพุ่งไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน!

เขาคว้าคอของท่านนินจาใหญ่อิงะไว้ทันที ถือโอกาสกระโดดร่างกายที่น้ำหนักห้าสิบกว่ากิโลขึ้นมาในทันที!

ในเวลาเดียวกัน เย่เฉินก็หลบหลีกจากการล้อมรอบร่มโจมตีของคนอื่นๆแล้ว!

กลุ่มนินจาที่เหมือนสุนัขบ้าเหล่านี้ คิดได้ว่าเย่เฉินอาจจะเลือกทางที่จะฝ่าวงล้อมไป แต่พวกเขาก็ไม่มีใครจะคาดคิดว่า เย่เฉินจะเลือกฝ่าวงล้อมทิศทางของท่านนินจาใหญ่อิงะ!