ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1676
แต่ทว่า
ในครั้งนี้ คนที่พวกเขาพบเจอ คือเย่เฉิน!
ในเวลานี้สีหน้าของเย่เฉินไม่เปลี่ยนแปลง ปลายเท้าถูพื้นเบาๆ เศษกระจกที่แตกเป็นสามเหลี่ยมบนพื้นผืนหนึ่งแผ่นด้วยความเร็วที่เร็วมาก ก็กระเด็นขึ้นมาจากบนพื้นในทันที และพุ่งไปที่ท่านนินจาใหญ่อิงะ!
ในชั่วพริบตาเดียว เย่เฉินก็เตะเศษแก้วอีกแผ่นหนึ่ง และยิงไปในทิศทางเดียวกัน!
ในขณะที่ท่านนินจาใหญ่อิงะบิน ในดวงตาก็เห็นสองสิ่งที่ใสเป็นประกายของการหักเหของสีสัน ราวกับอุกกาบาตสองดวงทั้งหน้าและหลังผ่านขอบเขตการมองเห็นของตัวเองไปในทันที!
เขายังไม่ทันคิดได้ว่าของสิ่งนั้นเป็นอะไรกันแน่ ทันใดนั้นก็รู้สึกเจ็บข้อมือขวาที่ถือคะนุอิอย่างฉับพลัน!
ไม่ถึงชั่วพริบตาเดียว จู่ๆมือซ้ายก็รู้สึกเจ็บปวดแบบเดียวกัน!
ต่อจากนั้น เขาก็รู้สึกว่ามือทั้งสองก็สูญเสียพลังไปครู่หนึ่ง และคะนุอิในมือก็หลุดออกและตกลงบนพื้นในทันที
ในเวลาเดียวกัน ไม่รู้ว่าละอองสีแดงมาจากไหน กระเซ็นสาดใส่บนใบหน้าของเขา…
เมื่อเขาได้กลิ่นคาวเลือดที่เข้มข้นในละอองสีแดงนั้น ถึงได้ตระหนักว่า กล้ามเนื้อมือทั้งสองของตัวเอง ถูกแสงที่เหมือนดาวตกทั้งสองตัดขาดแล้ว!
และละอองสีแดงทั้งสองที่พุ่งกระฉูดออกมาใส่ ก็คือละอองเลือดที่พุ่งกระฉูดออกมา จากข้อมือทั้งสองของตัวเอง!
จิตใจของเขาก็หวาดกลัว! ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดแบบนี้ขึ้นได้!
ในขณะนี้ เย่เฉินพุ่งไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน!
เขาคว้าคอของท่านนินจาใหญ่อิงะไว้ทันที ถือโอกาสกระโดดร่างกายที่น้ำหนักห้าสิบกว่ากิโลขึ้นมาในทันที!
ในเวลาเดียวกัน เย่เฉินก็หลบหลีกจากการล้อมรอบร่มโจมตีของคนอื่นๆแล้ว!
กลุ่มนินจาที่เหมือนสุนัขบ้าเหล่านี้ คิดได้ว่าเย่เฉินอาจจะเลือกทางที่จะฝ่าวงล้อมไป แต่พวกเขาก็ไม่มีใครจะคาดคิดว่า เย่เฉินจะเลือกฝ่าวงล้อมทิศทางของท่านนินจาใหญ่อิงะ!
ก้นบึ้งหัวใจของทุกคนก็หวาดผวาอย่างสุดขีด คนจีนคนนี้ มีที่มาจากไหนกันแน่?!
เขา…ทำไมถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้!
ไม่!
ไม่เพียงแต่แข็งแกร่ง!
เหมือนราวกับพระเจ้าชัดๆ!
ท่านนินจาใหญ่อิงะที่พลังแข็งแกร่ง อยู่ภายใต้มือของเขา ก็เสื่อมสภาพเหมือนคนไม่มีทางสู้!
ความสามารถที่ผิดปกติมากขนาดนี้ ถึงได้บดขยี้ต่อท่านนินจาใหญ่อิงะได้โหดเหี้ยมอย่างสมบูรณ์ขนาดนี้?!
ในเวลานี้ เย่เฉินมีสีหน้าเย็นชามาก มุมปากกลับยกขึ้นเย้ยหยันอย่างสุดขั้ว ก็พูดเยาะเย้ยคำต่อคำ: “ที่แท้! นี่ก็แมร่งเรียกว่า! นินจาประเทศญี่ปุ่น! เลื่อมใสมานาน! จริงๆ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...