ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1677

คำพูดนี้ของเย่เฉิน ทำให้ทุกคนตกใจมากขึ้นในทันที!

พวกเขาตระหนักได้ในเวลานี้ ที่แท้เย่เฉินเมื่อกี้นี้ เพียงแค่ใช้ปลายเท้าเตะเศษกระจกแตกสองชิ้น ก็ตัดกล้ามเนื้อมือทั้งสองของท่านนินจาใหญ่อิงะขาดได้อย่างแม่นยำในทันที!

เตะกระจกกระเด็นไม่ใช่เรื่องยาก

ใช้การเตะเศษกระจกทำร้ายคนก็ไม่ยาก

แต่ที่ยากก็คือ ใช้เศษแก้วที่เตะกระเด็น ตัดกล้ามเนื้อมือของคนคนหนึ่งได้อย่างแม่นยำ นี่ไม่ใช่เรื่องที่จะเป็นไปได้!

ยิ่งไปกว่านั้น ท่านนินจาใหญ่อิงะไม่ได้ยืมอยู่ที่นั่นแล้วปล่อยให้อีกฝ่ายโจมตี แต่เป็นพุ่งเข้าหาคู่ต่อสู้ ยังถูกตัดกล้ามเนื้อมือทั้งสองขาดในขณะที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง ความแม่นยำนี้เหลือเชื่อจริงๆ!

ที่สำคัญ เย่เฉินแค่มือข้างเดียว ก็สามารถกำราบท่านนินจาใหญ่อิงะได้อย่างสมบูรณ์ ความสามารถนี้ก็เหลือเชื่อมากจริงๆ!

เป็นความแข็งแกร่งที่ผิดปกติแบบไหนกันแน่ สามารถที่จะทำได้ถึงขั้นนี้?! ซูจือหยูก็มองดูด้วยความตกตะลึง!

เย่เฉินในเวลานี้ ท่าทางที่จับท่านนินจาใหญ่อิงะแนบอยู่บนกำแพงด้วยมือข้างเดียว ในสายตาของเธอก็เหมือนราวกับพระเจ้า!

ท่านนินจาใหญ่อิงะในเวลานี้ก็ยังคงพยายามดิ้นรน พยายามที่จะสลัดหลุดพ้นจากการพันธนาการของเย่เฉิน แต่ง่ามมือระหว่างนิ้วโป้งและนิ้วชี้ข้างขวาเย่เฉิน ก็เหมือนราวกับเหล็กเส้นไม่เคลื่อนไหวแม้แต่น้อย พละกำลังแข็งแกร่งจนเหลือที่ว่างเพียงเล็กน้อยให้เขายังพอฝืนทนหายใจได้

ท่านนินจาใหญ่พยายามดิ้นรนและถามด้วยน้ำเสียงเล็กน้อยว่า: “แก…แกเป็นใครกันแน่?!”

“ฉันเหรอ?”เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย: “ฉันเป็นพ่อคนจีนของแกไง”

สีหน้าท่าทางของท่านนินจาใหญ่อิงะดูไม่ดีมาก สีหน้าท่าทางของคนอื่นก็ดูไม่ดีเป็นอย่างมากเช่นเดียวกัน