ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1682
โตเกียว ณ เวลานี้
ยังคงมีความวุ่นวายเหมือนเดิม
กรมตำรวจนครบาลของโตเกียวโดนบีบจนใกล้จะเป็นบ้าแล้ว
อย่างแรกคือพี่น้องตระกูลซูโดนลักพาตัว มีคนโดนฆ่าไปสิบกว่าคน จากนั้นตระกูลทากาฮาชิก็พบศพโดนแช่แข็งหลายศพ หลังจากนั้น ลูกชายของทากาฮาชิมาจิโดนเผาทั้งเป็นในรถยนต์!
เรื่องเหล่านี้ ถ้าเกิดเรื่องใดเรื่องหนึ่งขึ้นมา ก็ถือได้ว่าเป็นคดีอาชญากรรมใหญ่ๆประจำปีเลย
แต่ว่า ในช่วงเวลาสั้นๆ ก็เกิดเรื่องพวกนี้อย่างต่อเนื่องที่โตเกียว!
และเรื่องเหล่านี้ ก็มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลใหญ่ๆชั้นแนวหน้าทั้งหมด
นี่มันเป็นการหักหน้ากรมตำรวจนครบาลโตเกียว จากนั้นก็เอาเข็มขัดฟาดหน้าของตำรวจซ้ำแล้วซ้ำเหล่า!
เรื่องที่หักหน้าตำรวจมากที่สุดคือ จนถึงตอนนี้ตำรวจนครบาลของโตเกียวยังหาเบาะแสอะไรไม่ได้เลย
ไอ้สวะอย่างพวกเขาค้นหาทั่วโตเกียวจนแทบพลิกแผ่นดิน แต่ก็ยังหาเบาะแสของพี่น้องตระกูลซูไม่ได้แม้แต่นิดเดียว พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นคนทำเรื่องนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะไปหาคนได้ที่ไหน
ดังนั้น ตำรวจทั้งหมดในกรมตำรวจนครบาลของโตเกียววุ่นวายไปหมด
ซูโสว่เต้ากำลังจะหมดความอดทนแล้ว
ลูกชายและลูกสาวของตัวเอง จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้ชะตากรรมเลย ไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ไหมและไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนด้วย และตัวเองยังต้องมารอตำรวจโง่ๆพวกนี้ในกรมตำรวจนครบาลโตเกียว สำหรับเขามันเป็นความทรมานมากๆ!
ในขณะที่เขากำลังจะติดต่อกระทรวงการต่างประเทศญี่ปุ่น ทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเหตุการณ์ครั้งใหญ่ทางการทูต จู่ๆก็มีเบอร์โทรศัพท์ของญี่ปุ่นโทรมาหาเขา
เขารับสายด้วยความสงสัย จากนั้นเขาก็ได้ยินน้ำเสียงของซูจือหยู:"คุณพ่อ ฉันเอง! จือหยู!"
"ลูกของเขาโดนลักพาตัวและอยู่เกียวโตที่อยู่ห่างออกไปตั้งหลายร้อยกิโลเมตร!
"ตำรวจโง่ๆอย่างพวกเขา ฉันอยากจะใช้มีด สลักคำว่าไอ้โง่ไว้บนหน้าของพวกเขา!"
อย่างไรก็ตาม ซูโสว่เต้ารู้ตัวดี ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาโกรธ ดังนั้นเขาก็เลยถาม:"คุณจะให้ฉันทำยังไง?"
ซูจือหยูพูด:"คุณพ่อ คุณอย่าพึ่งบอกเรื่องนี้กับคนของกรมตำรวจนครบาลโตเกียว ฉันสงสัยความสามารถของพวกเขา และพวกเขาอาจจะทำให้ข้อมูลรั่วไหล ดังนั้นฉันอยากจะให้คุณพ่อส่งคนของตระกูลเรามารับฉันกับพี่ชายที่เกียวโต"
ซูโสว่เต้ารีบตอบทันที:"ได้!"
ซูจือหยูพูดอีกครั้ง:"คุณพ่อ! ยังมีอีกเรื่อง คนที่ลักพาตัวพวกเรา คือมัตสึโมโตะโยชิโตะที่อยู่ในโตเกียว! เขาอยากจะฆ่าพวกเรา จากนั้นก็โยนความผิดให้นางาฮิโกะอิโตะ ดังนั้นเขาก็เลยลักพาตัวพวกเรามาที่เกียวโต!"
"อะไรนะ?!"น้ำเสียงซูโสว่เต้าเย็นชาขึ้นมาทันที:"คือเขานี่เอง?!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...