ไม่ว่าจะเป็นมัตสึโมโตะโยชิโตะ หรือว่าทากาฮาชิมาจิ พวกเขาต่างคิดไม่ออก เกิดเรื่องอะไรขึ้นที่เกียวโตกันแน่
แต่มัตสึโมโตะโยชิโตะฉลาดกว่าทากาฮาชิมาจิ
เมื่อเขาติดต่อท่านนินจาใหญ่อิงะไม่ได้ ถึงแม้เขาจะคิดไม่ออกว่าเพราะอะไร แต่เขาก็ตระหนักได้ทันที คงมีเรื่องผิดพลาดเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็รีบโทรศัพท์หาคนอื่นๆของตระกูลอิงะทันที เมื่ออีกฝ่ายรับโทรศัพท์ เขาก็ถามพวกเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ของท่านนินจาใหญ่อิงะทันที
แต่คนของตระกูลอิงะก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่เกียวโตเหมือนกัน
พวกเขาก็ติดต่อท่านนินจาใหญ่อิงะไม่ได้ ไม่รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว
ในเวลานี้ มัตสึโมโตะโยชิโตะตื่นตระหนกขึ้นมาทันที
เขาเดินไปมาในห้องนั่งเล่นด้วยความประหม่า และขมวดคิ้วอยู่ตลอดเวลา แม้แต่นิ้วที่ถือซิการ์อยู่ ก็สั่นอย่างควบคุมไม่ได้
น้องชายของเขาที่ชื่อมัตสึโมโตะโยชิซุเกะเห็นเขาประหม่ามากๆ รีบพูดปลอบใจทันที:"พี่ชาย คุณอย่าพึ่งตื่นตระหนก ถ้าคุณยังตื่นตระหนกอยู่แบบนี้ พวกเราก็ไม่รู้จะจัดการเรื่องที่เหลือยังไง !"
สิ่งที่แต่งต่างจากทากาฮาชิมาจิคือ เป้าหมายของทากาฮาชิมาจิคืออิโตะนานาโกะ และมันไม่เกี่ยวกับตระกูลซู ดังนั้นไม่ว่าความลับของเขาจะถูกเปิดเผยหรือไม่ ก็ไม่เป็นไร
ความแข็งแกร่งของสองตระกูลเท่าเทียมกัน ดังนั้นเขาไม่กลัวนางาฮิโกะอิโตะอยู่แล้ว
แต่มัตสึโมโตะโยชิโตะรู้ดีอยู่แก่ใจ ถ้าความลับของตัวเองถูกเปิดเผย เขาไม่เพียงต้องเผชิญหน้ากับตระกูลใหญ่ๆอย่างตระกูลซู ยังต้องเผชิญหน้ากับตระกูลอิโตะกับตระกูลทากาฮาชิด้วย
มัตสึโมโตะโยชิโตะส่ายหัว:"คิดจะต่อสู้กับตระกูลซู มันเป็นเรื่องเพ้อเจ้อ ด้วยกำลังที่พวกเขามีอยู่ ถ้าเป้าหมายของพวกเขาคือพวกเรา พวกเราไม่มีทางสู้ได้อย่างแน่นอน"
ขณะพูด มัตสึโมโตะโยชิโตะก็พูดอีกครั้ง:"อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ทากาฮาชิมาจิน่าจะอยู่ในช่วงเวลาที่อ่อนแอที่สุด นินจาของเขาตายไปหลายคน และลูกชายก็ตายด้วย ตอนนี้คือเวลาที่ดีที่สุดที่จะฆ่าเขา! บอกให้ตระกูลอิงะส่งนินจาหลายๆคนไปเอาชีวิตของเขา! ยังไงก็ตาม ตอนนี้นินจาของตระกูลอิงะก็ลงเรือลำเดียวกับพวกเราแล้ว!"
มัตสึโมโตะโยชิซุเกะถามอีกครั้ง:"แล้วนางาฮิโกะอิโตะละ? จะฆ่าเขายังไง? ดูเหมือนเขาจะไม่สูญเสียยอดฝีมือเลย!"
มัตสึโมโตะโยชิโตะกัดฟันพูด:"คงต้องเอาชนะเขาด้วยสมอง! ไปลักพาตัวสมาชิกหลายๆคนในครอบครัวของกรมตำรวจนครบาล และบังคับให้ตำรวจพวกนี้ไปที่บ้านของนางาฮิโกะอิโตะ ไปพูดกับนางาฮิโกะอิโตะว่าให้เขาไปที่กรมตำรวจนครบาลเพื่อช่วยเหลือการสืบสวนเรื่องที่พี่น้องตระกูลซูโดนลักพาตัว ถ้าเขาออกจากบ้าน พวกเราก็จะมีโอกาสลงมือฆ่าเขา!"
มัตสึโมโตะโยชิซุเกะถามเพิ่มเติม:"พี่ชาย ถ้าตระกูลซูรู้ความลับของพวกเราจะทำยังไงดี?"
สีหน้าของมัตสึโมโตะโยชิโตะแสดงความโหดเหี้ยมและพูด:"ถ้าพวกเขารู้ความลับจริงๆ พวกเราต้องตายแน่ๆ ทำไมพวกเราถึงไม่ทำให้ทากาฮาชิมาจิกับนางาฮิโกะอิโตะตายไปพร้อมกับพวกเราล่ะ?"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...