ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1696
ทานากะซังถอนหายใจและหันหน้าไปพูดกับคนขับ:"พี่ยามาโมโตะ เดี๋ยวพวกเรากระโดดด้วยกัน!"
คนขับเช็ดเหงื่อเย็นที่ไหลลงมา พยักหน้าและพูด:"ได้ ! ฉันจะกระโดดตามพวกคุณสองคน!"
ในเวลานี้ นินจาสองคนของนางาฮิโกะอิโตะ ได้ต่อสู้จนใกล้จะตายแล้ว!
เมื่อเห็นว่านินจาสองคนนั้นอาจจะถูกอีกฝ่ายฆ่าได้ทุกเมื่อ ทานากะซังรีบตะโกนทันที:"ท่านประธาน พี่ยามาโมโตะ! ออกไปตอนนี้เลย!"
นางาฮิโกะอิโตะรีบผลักประตูรถยนต์อีกด้านหนึ่งพร้อมกับเขา ในเวลานี้ คนขับก็ผลักประตูรถยนต์ออกและกำลังจะลงจากรถยนต์
แต่ด้านของคนขับรถยนต์อยู่ตรงหน้าของนินจาตระกูลอิงะพอดี หนึ่งในนินจาเห็นคนขับกำลังจะลงจากรถยนต์ นินจาคนนั้นก็รีบพุ่งเข้ามาและใช้มีดแทงเข้าไปที่หัวใจของคนขับทันที!
หลังจากที่มีดคะนุอิที่คมกริดแทงเข้าไปที่ร่างกายของคนขับแล้ว ปลายมีดก็แทงทะลุประตูอันแข็งแรงของรถยนต์โรลส์รอยซ์
คนขับคนนั้นเสียชีวิตทันที!
นางาฮิโกะอิโตะมองเห็นคนขับถูกฆ่าจนเสียชีวิตจากอีกฝั่งของรถยนต์ เขาตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ และขาทั้งสองข้างของเขาก็อ่อนแรง
ถึงแม้เขาจะเป็นคนที่มากประสบการณ์ในด้านธุรกิจ แต่ประสบการณ์อันตรายแบบนี้เขาพึ่งเคยเจอเป็นครั้งแรก และจิตใจของเขาก็เกิดความประหม่าและหวาดกลัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เมื่อเขาอายุยิ่งเยอะ ความกล้าหาญของเขาก็ยิ่งลดลง ดังนั้นนางาฮิโกะอิโตะตกใจกลัวจนทรุดตัวลงไปที่พื้น เขาไม่สามารถปีนข้ามรั้วกั้นที่มีความสูงเพียงแค่หนึ่งเมตรได้
ในเวลานี้ นินจาที่พึ่งฆ่าคนขับ จู่ๆก็สังเกตเห็นนางาฮิโกะอิโตะกับทานากะซังหนีออกมาจากรถยนต์ ดูเหมือนพวกเขาจะกระโดดลงจากสะพานข้าม เขารีบตะโกนทันที:"เร็วๆ! นางาฮิโกะอิโตะกำลังจะหนี!"
ทานากะซังพยักหน้า ใช้กำลังในมือมากขึ้น และผลักนางาฮิโกะอิโตะลงไป
หลังจากนั้น เขาก็ปืนข้ามรั้วกั้นอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นว่ามีดคะนุอิของนินจาเหล่านั้นจะฟันถูกตัวเอง เขารีบกระโดดตามนางาฮิโกะอิโตะ กระโดดจากสะพานข้ามทันที!
ทั้งสองคนกระโดดตามกัน กระโดดจากสะพานข้ามที่มีความสูงสิบกว่าเมตร
ในเวลานี้ นางาฮิโกะอิโตะหวังว่าจะมีรถบรรทุกสินค้าประเภทนิ่มๆมาเต็มคันวิ่งผ่านและรองรับร่างกายของเขา
แต่น่าเสียดาย ด้านล่างไม่มีอะไรเลย นอกจากถนนลาดยางที่แข็งๆ...
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...