เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1717

คำพูดของนางาฮิโกะ อิโตะ ทำให้เย่เฉินต้องประหลาดใจไม่มากก็น้อย

ก่อนอื่น เขาไม่คาดคิดว่า นางาฮิโกะ อิโตะจะเข้าใจเกี่ยวกับวัฒนธรรมจีนมากขนาดนี้

ประการที่สอง เขาเองไม่คาดคิดว่า นางาฮิโกะ อิโตะจะเอ่ยถึงวัฏจักรแห่งโชคชะตาขึ้นมา

เขาไม่รู้ว่าคนญี่ปุ่นเชื่อในฮวงจุ้ยหรือไม่ แต่ดูเหมือนตอนนี้ คนญี่ปุ่นอย่างน้อยๆก็เชื่อในโชคชะตา

คำพูดของนางาฮิโกะ อิโตะ มองดูแล้วอาจดูเหมือนจะไร้สาระ แต่นั่นก็แฝงด้วยหลักความจริงอยู่บ้าง

ทั้งหมดนี้เขากล่าวมานั้นไม่ได้ถือว่าไร้เหตุผลไปซะหมด เพราะท้ายที่สุดแล้ว โชคชะตาของสิ่งนี้ ไม่มีใครสามารถรู้ได้จริงๆ

เขานึกถึง ล่ายชิงหวา อาจารย์ฮวงจุ้ยอายุร้อยปีที่ตนบังเอิญพบในภูเขาเย่หลิงซานผู้นั้นขึ้นมา

ล่ายชิงหวานั้นก็อาศัยหลักแห่งวัฏจักรแห่งโชคชะตา จนท้ายที่สุดก็พบเจอกับตนเองในภูเขาเย่หลิงซาน

และเป็นเขาที่ทำลายชะตาชีวิตของมังกรติดสันดอนทิ้งไป และทำให้ตนเองนั้นสามารถบินขึ้นสู่ท้องฟ้าได้

ชายชราผู้นั้น คาดว่าคงมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงวัฏจักรแห่งโชคชะตา

เพียงแต่น่าเสียดายที่ชายชราคนนั้นอยู่อีกฟากหนึ่งของมหาสมุทร และอาจไม่มีโอกาสได้พบกันอีกในอนาคต

ไม่อย่างนั้น ตนเองก็คิดอยากจะนั่งพบหน้ากับเขา ชิมชาสนทนา และพูดคุยกันยาวๆ

อย่างไรก็ตาม เย่เฉินในเวลานี้จู่ๆก็นึกถึงสิ่งที่นางาฮิโกะ อิโตะ เพิ่งพูดออกมา

โชคชะตามีวัฏจักร บางทีในอนาคต ตนเองก็อาจจะได้พบกับล่ายชิงหวา อีกครั้ง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน