เมื่อได้ยินคุณท่านสงสารเย่ฉางอิงอีกครั้ง พี่ใหญ่ก็ไม่พอใจเล็กน้อย และพูดว่า:"พ่อ ฉางอิงหายไปหลายปีแล้ว ดังนั้นโปรดหยุดพูดถึงเรื่องนี้ นอกจากนี้ เหตุผลที่ฉางอิงออกจากบ้าน คือสิ่งที่เราทุกคนต้องรับผิดชอบ ดังนั้น ถึงขั้นทั้งเย่นจิงก็ไม่หลุดพ้นความเกี่ยวข้อง และไม่ใช่สิ่งที่เราควบคุมได้"
น้องสามเย่ฉางหยุนก็เห็นด้วย:"นั่นสิพ่อ นี่กำลังพูดถึงซูจือเฟยและซูจือหยูอยู่ไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงพูดถึงฉางอิงได้ล่ะ?"
คุณท่านถอนหายใจยาวๆ และโบกมือ:"ไม่พูดแล้ว ไม่พูดแล้ว มาคุยเรื่องสำคัญกันเถอะ! ยังไงก็เถอะ ก้าวแรกที่ตระกูลซูเข้าสู่ญี่ปุ่นได้พลาดไปแล้ว สถานการณ์ต่อไปจะแน่มากสำหรับพวกเขา นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับพวกเราที่จะไล่ตาม และใช้ประโยชน์จากมัน! พวกคุณคิดว่าไง?"
ทุกคนต่างชำเลืองมองกันและกัน เย่ฉางโคงก็เห็นด้วยอย่างมาก และพูดว่า:"พ่อพูดถูก ผมก็คิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดีของเรา!"
"ธุรกิจเดินเรือเดินทะเลของเราเริ่มต้นช้ากว่าตระกูลซู และเสียเปรียบอย่างยิ่ง แต่ถ้าเราสามารถใช้ประโยชน์จากความล้มเหลวของตระกูลซู ไปร่วมมือกับตระกูลอิโตะ และเอาตลาดญี่ปุ่นมาได้ มันเท่ากับการบีบคอของตระกูลซู มีผลกระทบต่อตระกูลซูอย่างแน่นอน!"
เย่โจงฉวนพยักหน้า แต่หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า:"ตอนนี้ เรายังไม่เหมาะที่จะแข่งขันโดยตรงกับตระกูลซู เรื่องนี้ควรจัดการอย่างเบา ๆ และช้า ๆ และต้องห้ามให้ตระกูลซูรู้ล่วงหน้า "
เย่ฉางโคงถามด้วยความงุนงงว่า:"พ่อ ตระกูลซูสามารถไปทำลายครอบครัวคนอื่นที่ญี่ปุ่นได้อย่างเปิดเผย เราไปญี่ปุ่นเพื่อหารือเรื่องความร่วมมือ ต้องแอบด้วยเหรอ?"
เย่โจงฉวนยิ้มเล็กน้อย:"ความแข็งแกร่งของตระกูลซูตั้งอยู่แบบนั้น ตอนนี้เราจะไปคุยความร่วมมือกับตระกูลอิโตะอย่างผ่าเผย สำหรับตระกูลซูแล้ว มันเป็นแค่การตบหน้าพวกเขา และทำให้พวกเขาเสียหน้าเท่านั้นเอง "
พูดจบ เย่โจงฉวนก็พูดอีกครั้ง:"แต่ว่า เราตบหน้าตระกูลซูไปหนึ่งที ดูจากสไตล์ของตระกูลซูแล้ว จะต้องสู้กับเราอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เข้ากันไม่ได้ ตอนนั้นเราจะมีปัญหา"
เย่ฉางโคงรีบถามว่า:"พ่อ พ่อหมายความว่าไง?"
"โดยเฉพาะอย่างยิ่งซูจือหยู ซึ่งเป็นที่รักอย่างสุดซึ้งของซูเฉิงเฟิงและซูโสว่เต้า ระดับความชอบซูจือหยูของสองพ่อลูกคู่นี้ เหนือกว่าเด็กคนอื่นๆ มานาน แม้แต่หลานชายคนโตซูจือเฟย"
"ดังนั้น เมื่อซูเฉิงเฟิงตาย อำนาจทั้งหมดจะตกไปอยู่ในมือของครอบครัวซูโสว่เต้า!"
"และในอนาคต ในบรรดาสมาชิกครอบครัวซูโสว่เต้า ผู้ที่มีคำพูดที่มีอำนาจที่สุด จะต้องเป็นซูจือหยู!"
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ซูโจงฉวนก็จ้องเขม็งและพูดอย่างแข็งกร้าวว่า:"ซูจือหยูเป็นผู้หญิง สุดท้ายก็ต้องแต่งงานเป็นภรรยาคนอื่น วันที่เธอแต่งงาน จะเป็นวันที่ตระกูลซูถูกแบ่งออกเป็นสองครอบครัว ดังนั้น ใครก็ตามที่สามารถพิชิตซูจือหยูได้ คนนั้นจะสามารถพิชิตทรัพย์สินของตระกูลซูได้ครึ่งหนึ่ง!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...