เย่ฉางโคงได้ยินคำพูดของชายชรา พูดอย่างลำบากใจ:"พ่อ ครั้งก่อนพ่อบอกว่าอยากให้แต่งงานกับตระกูลซู ให้ซูจือหยูเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลเย่ แต่ไม่มีคนที่เหมาะสม!"
เย่โจงฉวนพูดเบาๆ :"ครั้งก่อนบอกแล้วไม่ใช่เหรอ? ฉางอิงลูกชายคนโตเป็นคนที่เหมาะสม"
เย่ฉางโคงพูดว่า:"แต่ตอนนั้นถังซื่อไห่ก็บอกแล้วนี่ ที่ฉางอิงลูกชายคนโตไม่เต็มใจที่จะกลับมาระลึกถึงบรรพบุรุษ บางทีเด็กคนนี้อาจจะยังเกลียดเราอยู่ในใจ!"
เย่โจงฉวนปัดมือ: "เขาจะเกลียดเราไหม นายพูดแล้วไม่นับ ฉันพูดก็ไม่นับ ต้องให้เขาพูดถึงจะนับ"
น้องสามเย่ฉางหยุนรีบถามว่า:"พ่อ พ่อหมายความว่า จะตามหาลูกชายคนโตฉางอิงกลับมาระลึกถึงบรรพบุรุษเหรอ?"
เย่โจงฉวนพยักหน้า:"ฉันมีความคิดนี้จริงๆ แค่ยังไม่รู้ว่าจะใช้วิธีไหน"
เย่ฉางโคงรู้สึกกดดันและการคุกคามอย่างมาก รีบพูดว่า:"พ่อ ลูกชายคนโตฉางอิงออกจากบ้านมาหลายปีแล้ว
มันควบคุมไม่ได้เลย! โปรดคิดให้ดี!"
เย่โจงฉวนปัดมือ:"พวกนายไม่ต้องมาพูดโน้มน้าวฉันอีก ตอนนั้นที่ฉันให้ถังซื่อไห่ซื้อตี้เหากรุ๊ปแล้วเอาให้เขา อันที่จริงก็ได้ตัดสินใจแล้ว ว่าไม่ช้าก็เร็วก็จะให้เขากลับมาเพื่อระลึกถึงบรรพบุรุษ ตระกูลเย่ไม่ได้มีทายาทมากมาย มันเทียบไม่ได้กับกิ่งก้านที่อุดมสมบูรณ์ของตระกูลซู และเราไม่สามารถปล่อยให้ผู้ชายที่โตแล้วเร่ร่อนอยู่ข้างนอกได้ "
เย่ฉางโคงหงุดหงิด แต่ก็ยังถามอย่างใจเย็น:"พ่อ งั้นถ้าสมมุติลูกชายคนโตฉางอิงไม่ยอมกลับมาล่ะ?"
เย่ฉางควนพูดอย่างจริงจังว่า:"คนมันเปลี่ยนได้ วันนี้ไม่ยอมกลับมา บางทีพรุ่งนี้อาจจะยอมกลับ ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่ยอมกลับ หนึ่งปี สองปี สามปีหรือสิบปี ยังไงก็ต้องมีสักวันที่เขาจะเปลี่ยนใจและการตัดสินใจเปลี่ยนได้!"
เย่ฉางโคง เย่ฉางหยุนแล้วก็น้องสี่เย่ฉางเทียนที่ไม่ได้พูดตลอดเวลา แอบด่าอยู่ในใจ
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดเกี่ยวกับทรัพย์สินของตระกูลคือการตัด
เย่โจงฉวนพยักหน้า และพูดว่า:"พรุ่งนี้เธอไปจินหลิงหน่อย ไปหาเฉินเอ๋อ คุยกับเขาดีๆ แล้วถามเขาว่าอยากกลับมาไหม ถ้าเขามีความคิดนี้ ก็เชิญเขากลับมาฉลองปีใหม่ด้วยกัน……"
เย่ฉางหมิ่นรีบพูดว่า:"ได้ค่ะพ่อ พรุ่งนี้หนูจะไปจินหลิง"
ขณะที่เธอพูด ก็นึกอะไรบางอย่างได้ และถามว่า:"พ่อคะ เฉินเอ๋อแต่งงานแล้ว ถ้าเขายอมกลับมา จะให้เขาพาภรรยามาหาพ่อด้วยไหม?"
เย่โจงฉวนปัดมือ และพูดอย่างรังเกียจว่า:"ผู้หญิงหยาบคายจากตระกูลระดับต่ำ เมืองระดับต่ำ จะมีค่าควรที่จะเข้ามาในคฤหาสน์ตระกูลเย่ของฉันได้อย่างไร? ถ้าเฉินเอ๋อกลับมา ที่สำคัญก็คือต้องหย่ากับผู้หญิงคนนี้ แล้วเราค่อยให้เขาเจอกับซูจือหยู ดูว่ามีโอกาสพัฒนาหรือไม่"
"ค่ะ!"เย่ฉางหมิ่นพยักหน้าและพูดว่า:"หนูจะไปทดสอบความคิดของเฉินเอ๋อก่อน และค่อยพูดคุยเรื่องนี้กับเขาทีละขั้นตอน!"
เย่โจงฉวนยิ้มด้วยความพึงพอใจ:"เรื่องนี้ พ่อขอฝากเธอนะ!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...