เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1730

ช่วยพวกเขาสองพี่น้อง ก็แค่ถือโอกาสเฉยๆ

เบาะแสที่รู้เพียงอย่างเดียว ก็คือเขาน่าจะเป็นคนจีน

แต่ไม่รู้รายละเอียดอะไรเพิ่มเติมเลย

เดิมที ซูโสว่เต้าอยากให้ซูรั่วหลีไปตรวจสอบเบาะแสและ รายละเอียดของคนนั้น

แต่ตอนนี้ กรมตำรวจนครบาลโตเกียว กระทรวงการต่างประเทศญี่ปุ่น และคณะกรรมการความปลอดภัยสาธารณะแห่งชาติ ต่างก็พยายามจับกุมลูกน้องของตระกูลซูที่ล้างตระกูลมัตสึโมโตะ

ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงล้มเลิกความคิดนี้ และปล่อยให้ซูรั่วหลีกลับบ้านก่อน เพื่อไม่ให้รัฐบาลญี่ปุ่นจับได้

หากรัฐบาลญี่ปุ่นจับได้ ตามความรุนแรงของการฆ่า แม้จะไม่ถูกตัดสินประหารชีวิต อย่างน้อยก็ต้องจำคุกตลอดชีวิต ทั้งชีวิตนี้ก็อย่าคิดจะออกมา

ดังนั้นซูโสว่เต้าจึงทำได้เพียงยอมแพ้ชั่วคราว

ตอนนี้ได้ยินนางาฮิโกะ อิโตะพูดถึงคนๆนั้นอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงแกล้งถามว่า:"คุณอิโตะ เห็นว่าคนลึกลับคนนั้นปกป้องลูกสาวของคุณ ดังนั้นคุณคงจะรู้จักเขาสินะ?"

นางาฮิโกะ อิโตะส่ายหัว และพูดอย่างเสียใจ:"ฉันอยากรู้จักเขาจริงๆ แต่น่าเสียดายที่คนๆ นั้นลึกลับเกินไป ฉันถามลูกสาวของฉันแล้ว แต่ลูกสาวของฉันก็ไม่รู้ ไม่เช่นนั้น ฉันอยากจะรับเขามาใช้เองจริงๆ! มีบุคคลที่ทรงพลังอยู่เคียงข้าง ไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยอีกต่อไป!"

ซูโสว่เต้าจ้องไปที่นางาฮิโกะ อิโตะ ชั่วครู่ รู้สึกว่าเขาไม่ได้พูดโกหก

ดูเหมือนว่า นางาฮิโกะ อิโตะจะไม่รู้ว่าใครเป็นคนลึกลับ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน