ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1732
ซูโสว่เต้าพยักหน้าและพูดด้วยท่าทีเย่อหยิ่งเล็กน้อย:"ฉันหวังว่ากรมตำรวจนครบาลโตเกียวและคณะกรรมการความปลอดภัยสาธารณะแห่งชาติจะเข้าใจความจริงนี้ บางครั้ง การผ่าตัดที่จำเป็นยังคงจำเป็น เก็บเนื้อเยื่อมะเร็งไว้ในร่างกาย มันจะทำได้เพียงเป็นภาระทั้งเมือง และฉัน ก็แค่บินไปทำการผ่าตัดที่โตเกียวอย่างแม่นยำเท่านั้นเอง!"
ภายนอกนางาฮิโกะ อิโตะพยักหน้าเห็นด้วย แต่กลับกรีดร้องในใจ:"แม่งเอ้ย ซูโสว่เต้าหมาจริงๆ ยิ่งพูดยิ่งหน้าไม่อาย!"
ซูโสว่เต้าดูเวลาแล้วยิ้ม:"คุณอิโตะ ร่างกายของคุณบาดเจ็บอยู่ ฉันจะไม่รบกวนคุณต่อ อาหารเสริมที่ฉันเอามาให้คุณ เป็นวัตถุดิบและส่วนผสมทางยาจากธรรมชาติที่ดีมาก เดี๋ยวคุณให้คนใช้ทำให้คุณ จะสามารถเร่งการฟื้นตัวได้ "
พูดไป ซูโสว่เต้าปัดมือ:"ในเมื่อเราทั้งคู่มีความตั้งใจที่จะร่วมมือกันอย่างลึกซึ้ง งั้นฉันจะรอให้ร่างกายของคุณฟื้นตัว และเราจะเดินหน้าไปด้วยกัน!"
นางาฮิโกะ อิโตะพูดอย่างจริงจัง:"ไม่มีปัญหา! คุณและฉันยังคงติดต่อกันได้ตลอดเวลา!"
"โอเค!"ซูโสว่เต้าหัวเราะ และพูดว่า:"ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นฉันไปก่อนนะ!"
นางาฮิโกะ อิโตะ พยักหน้า:"คุณซูเดินทางดีๆครับ ฉันไม่ไปส่งคุณนะครับ!"
ซูโสว่เต้ารีบตบไหล่เขา:"คุณอิโตะไม่ต้องเกรงใจ พักผ่อนให้เต็มที่ รักษาอาการบาดเจ็บของคุณก่อน!"
นางาฮิโกะ อิโตะพูดกับเอมิ อีโตะว่า:"เอมิ ช่วยฉันไปส่งคุณซูหน่อย!"
"ได้เลยพี่ชาย!
ซูโสว่เต้าลุกขึ้นและจับมือกับนางาฮิโกะ อิโตะ และก้าวออกจากวอร์ดพร้อมกับเอมิ อีโตะ
ในเวลานี้เย่เฉินและอิโตะ นานาโกะ อิโตะเพิ่งมาถึงโรงพยาบา ยืนรอลิฟต์อยู่ที่ทางเข้า
พูดจบ เขาก็โบกมืออีกครั้ง และพูดอย่างเฉยเมย:"ไม่ต้องสนใจเขาหรอก ที่ฉันฆ่าทั้งบ้านมัตสึโมโตะ ก็เพราะเขาต้องการทำร้ายลูกชายและลูกสาวของฉัน และต้องการให้ฉันหายสาบสูญ ถ้าฉันไม่ทำให้เขาหายสาบสูญ คนอื่นจะคิดว่าฉันซูโสว่เต้าเป็นไก่อ่อน ใครๆก็บีบได้!"
จ้าวอีหมิงถามว่า:"แล้วนางาฮิโกะ อิโตะจะไม่กล้าร่วมมือกับเราเพราะเรื่องนี้รึเปล่า?"
ซูโสว่เต้าร้องหึ และพูดว่า:"ให้เวลาเขารักษาอาการบาดเจ็บก่อน แล้วค่อยไปหาเขา เวลานั้น ความร่วมมือจะดำเนินการในลักษณะความร่วมมือ ไม่ร่วมมือก็จะมีวิธีแก้ปัญหาสำหรับการไม่ร่วมมือ!"
ในเวลานี้ ลิฟต์ส่งเสียงดังและหยุดที่ชั้นหนึ่ง
จ้าวอีหมิงรีบก้าวไปข้างหน้า และพูดด้วยความเคารพ:"คุณท่าน เชิญครับ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...