ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1732

ซูโสว่เต้าพยักหน้าและพูดด้วยท่าทีเย่อหยิ่งเล็กน้อย:"ฉันหวังว่ากรมตำรวจนครบาลโตเกียวและคณะกรรมการความปลอดภัยสาธารณะแห่งชาติจะเข้าใจความจริงนี้ บางครั้ง การผ่าตัดที่จำเป็นยังคงจำเป็น เก็บเนื้อเยื่อมะเร็งไว้ในร่างกาย มันจะทำได้เพียงเป็นภาระทั้งเมือง และฉัน ก็แค่บินไปทำการผ่าตัดที่โตเกียวอย่างแม่นยำเท่านั้นเอง!"

ภายนอกนางาฮิโกะ อิโตะพยักหน้าเห็นด้วย แต่กลับกรีดร้องในใจ:"แม่งเอ้ย ซูโสว่เต้าหมาจริงๆ ยิ่งพูดยิ่งหน้าไม่อาย!"

ซูโสว่เต้าดูเวลาแล้วยิ้ม:"คุณอิโตะ ร่างกายของคุณบาดเจ็บอยู่ ฉันจะไม่รบกวนคุณต่อ อาหารเสริมที่ฉันเอามาให้คุณ เป็นวัตถุดิบและส่วนผสมทางยาจากธรรมชาติที่ดีมาก เดี๋ยวคุณให้คนใช้ทำให้คุณ จะสามารถเร่งการฟื้นตัวได้ "

พูดไป ซูโสว่เต้าปัดมือ:"ในเมื่อเราทั้งคู่มีความตั้งใจที่จะร่วมมือกันอย่างลึกซึ้ง งั้นฉันจะรอให้ร่างกายของคุณฟื้นตัว และเราจะเดินหน้าไปด้วยกัน!"

นางาฮิโกะ อิโตะพูดอย่างจริงจัง:"ไม่มีปัญหา! คุณและฉันยังคงติดต่อกันได้ตลอดเวลา!"

"โอเค!"ซูโสว่เต้าหัวเราะ และพูดว่า:"ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นฉันไปก่อนนะ!"

นางาฮิโกะ อิโตะ พยักหน้า:"คุณซูเดินทางดีๆครับ ฉันไม่ไปส่งคุณนะครับ!"

ซูโสว่เต้ารีบตบไหล่เขา:"คุณอิโตะไม่ต้องเกรงใจ พักผ่อนให้เต็มที่ รักษาอาการบาดเจ็บของคุณก่อน!"

นางาฮิโกะ อิโตะพูดกับเอมิ อีโตะว่า:"เอมิ ช่วยฉันไปส่งคุณซูหน่อย!"

"ได้เลยพี่ชาย!

ซูโสว่เต้าลุกขึ้นและจับมือกับนางาฮิโกะ อิโตะ และก้าวออกจากวอร์ดพร้อมกับเอมิ อีโตะ

ในเวลานี้เย่เฉินและอิโตะ นานาโกะ อิโตะเพิ่งมาถึงโรงพยาบา ยืนรอลิฟต์อยู่ที่ทางเข้า