เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1734

เพราะว่าเย่ฉางอิงมีคู่หมั้น แต่ยังไม่ได้แต่งงาน ตู้ไห่ชิงยังคงรู้สึกว่ามีความหวังริบหรี่ และยังไม่อยากยอมแพ้

เขาขอผู้หญิงคนหนึ่งแต่งงาน แต่ผู้หญิงคนนั้นพูดในที่สาธารณะว่าเธอรอคนอื่นอยู่ ซูโสว่เต้ายังคงจำความหน้าอายแบบนั้นได้จนถึงทุกวันนี้

ตั้งแต่นั้นมา เขาเกลียดเย่ฉางอิงอย่างสุดซึ้ง

ต่อมา เย่ฉางอิงแต่งงานในเย่นจิง

คืนนั้นตู้ไห่ชิงร้องไห้จนน้ำตาหมด และปิดประตูไม่ออกมาไว้เป็นเวลาหนึ่งเดือน

ซูโสว่เต้านำดอกไม้มาที่บ้านตู้ทุกวันเพื่อขอพบ เขายืนกรานอยู่สามสิบเก้าวัน และใช้กุหลาบสามสิบเก้าช่อ กว่าจะเปิดประตูหัวใจของตู้ไห่ชิงได้

ตู้ไห่ชิงที่ผอมลงเกือบ20โลเดินออกจากห้อง เดินออกจากบ้าน และพูดกับซูโสว่เต้าที่ถือดอกไม้อยู่นอกประตู

เธอถามซูโสว่เต้าว่า ถ้าเธอไม่สามารถลืมเย่ฉางอิงได้ตลอดชีวิตที่เหลือของเธอ ซูโสว่เต้าจะแต่งงานกับเธออีกไหม

ซูโสว่เต้ากัดฟันตอบตกลง

จากนั้น ตู้ไห่ชิงและซูโสว่เต้าก็หมั้นกันแบบฟ้าแลบ และอีกหนึ่งเดือนต่อมา ก็แต่งงานกันแบบฟ้าแลบ

ตอนที่เพิ่งแต่งงานกัน ซูโสว่เต้านอนหลับด้วยความวิตกกังวล และความกลัวทุกคืน

เขากลัวว่าภรรยาที่ข้างๆเขา จะเรียกชื่อเย่ฉางอิงในความฝันอย่างกะทันหัน

ความกังวลจะกลายเป็นจริงในไม่ช้า

ไม่กี่วันหลังงานแต่งงาน ซูโสว่เต้าได้ยินเสียงตู้ไห่ชิงคร่ำครวญในปากและตะโกนชื่อเย่ฉางอิงทุกวัน ในขณะที่กึ่งหลับกึ่งตื่น

ในช่วงเวลานั้น ซู่โสว่เต้าแทบจะล้มลง

ต่อมา ซูจือเฟยลูกชายคนโตก็เกิด

ในที่สุด ตู้ไห่ชิงก็เปลี่ยนโฟกัสจากเย่ฉางอิงเป็นลูกชายของเขา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน