ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1740

เย่เฉินเห็นด้วยอย่างมีความสุข ในไม่ช้า พนักงานขายก็โทรหาผู้หญิงอีกคนและพูดกับเธอว่า:"ยูกิ VIP คนนี้อยากดูสร้อยข้อมือ เธอมาแนะนำหน่อย"

หญิงสาวรู้ว่าเย่เฉินเป็นคนรวย และพูดด้วยรอยยิ้มกว้างทันทีว่า:"คุณคะ โปรดมากับฉันค่ะ"

อิโตะ นานาโกะรีบถามเขาว่า:"เย่เฉินซังคุณยังต้องการให้ฉันลองสร้อยข้อมือให้คุณรึเปล่า?"

เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"ผมคิดที่จะซื้อสร้อยข้อมือให้แม่ยาย เธออ้วนนิดหน่อย ดังนั้นไม่จำเป็นต้องรบกวนคุณ"

อิโตะ นานาโกะยิ้มพูดว่า:"งั้นเย่เฉินซังดูก่อน ฉันอยากดูแหวน โอเคไหม?"

เย่เฉินพยักหน้า:"ได้แน่นอน คุณดูก่อน ผมไปดูสร้อยข้อมือตรงนั้นก่อน"

อิโตะ นานาโกะ ยิ้มหวาน:"โอเค!"

เมื่อเย่เฉินไปที่บริเวณสร้อยข้อมือ อิโตะ นานาโกะกระซิบกับหญิงสาวที่ขายแหวนเมื่อกี้:"ขอโทษนะ แหวนที่ฉันลองเมื่อกี้ ตอนนี้มีในสต็อกอีกไหม?"

พนักงานขายพยักหน้าเบา ๆ และพูดว่า:"มีค่ะ ในร้านของเรามีแหวนรุ่นนี้อีกสามวง ขายไปแล้วสองวง ตอนนี้เหลืออีกหนึ่งวง คุณต้องการตอนนี้เลยไหม?"

อิโตะ นานาโกะดีใจมากและกระซิบว่า:"ตอนนี้ฉันไม่สะดวกที่จะจ่ายเงิน คุณช่วยเก็บมันไว้เงียบ ๆ ให้ฉันได้ไหม? เดี๋ยวฉันให้คนมาจ่ายเงิน แล้วก็รบกวนคุณช่วยปรับขนาดแหวนถึงขนาดเมื่อกี้ ตกลงไหม?"

พนักงานขายพูดอย่างสุภาพ:"ไม่มีปัญหา กรุณาบอกชื่อของคุณให้ฉันทราบ เดี๋ยวพอคนที่คุณจัดการมาถึง พูดชื่อก็ได้แล้ว"

อิโตะ นานาโกะยิ้มอย่างมีความสุขและพูดว่า:"นามสกุลของฉันคืออิโตะ และอีกฝ่ายจะบอกว่า ช่วยซื้อให้คุณอิโตะ"

พนักงานขายพยักหน้าเบา ๆ :"โอเคค่ะ คุณอิโตะ"

อิโตะ นานาโกะกะพริบตาและพูดเสียงต่ำว่า:"อย่าบอกผู้ชายที่มากับฉันนะ เก็บเป็นความลับให้ฉันด้วย"

แม้ว่าพนักงานขายจะงงเล็กน้อย แต่ก็พยักหน้าอย่างทุ่มเทและพูดว่า:"ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่เปิดเผยให้ใครรู้"