ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1745
เย่เฉินรู้สึกได้ถึงสัมผัสที่นุ่มนวลและเย็นชาจากริมฝีปากของนานาโกะเป็นอันดับแรก จากนั้นก็รู้สึกขมขื่นเล็กน้อยในปากของเขา
เขารู้ดีอยู่ในใจว่า นี่คือรสชาติแห่งน้ำตาของนานาโกะ
ในขณะนี้ เขารู้สึกไม่เต็มใจ และก็ทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ริมฝีปากของทั้งสองก็แยกจากกัน อิโตะ นานาโกะ เงยหน้าขึ้น มองเย่เฉินด้วยดวงตาที่เป็นสีแดง สำลักและพูดว่า “เย่เฉินซัง อย่าลืมฉันไปเลยนะ.........”
เย่เฉินพยักหน้าอย่างจริงจัง “ไม่ต้องกังวล ผมจะไม่ลืมอย่างแน่นอน!”
อิโตะ นานาโกะ พูดอย่างเคร่งขรึมว่า “หากมีสิ่งใดที่ต้องการความช่วยเหลือจากฉันในอนาคต ได้โปรดเย่เฉินซังจะต้องบอกฉันด้วยนะคะ!”
เย่เฉินพยักหน้า “โอเค คุณก็เช่นกัน!”
อิโตะ นานาโกะ ถึงฉีกน้ำตาของเธอเป็นรอยยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นเย่เฉินซังก็รีบไปเถอะ ถ้าเกิดล่าช้าต่อไปคุณก็จะขึ้นเครื่องบินไม่ทันเวลาแล้ว!”
เย่เฉินมองมาที่เธอ และอย่างอ่อนโยนว่า “นานาโกะ ไว้เจอกันใหม่ในภายหลัง”
“อืม ไว้เจอกันใหม่เย่เฉินซัง!”
เย่เฉินหันกลับหลังไปในครั้งนี้ และก็ไม่ได้หันกลับมาอีกเลย
เขาไม่อยากเป็นเหมือนเมื่อกี้นี้ ตอนที่หันกลับมามอง ก็จะเห็น อิโตะ นานาโกะ ที่กำลังร้องไห้น้ำตาไหล
ดังนั้น จึงแข็งใจไปเลยทีเดียว และก้าวเข้าสู่ช่องทางการตรวจสอบความปลอดภัย
ผู้โดยสารโดยรอบ เห็น อิโตะ นานาโกะ ที่สวยงามเย้ายวนใจ กำลังใช้มือปิดใบหน้าของเธออยู่ที่จุดตรวจรักษาความปลอดภัย ด้วยน้ำตาคลอเบ้า และจ้องมองไปที่เงาร่างของเย่เฉินโดยไม่กะพริบตาจนกว่าจะหายตัวไป ในหัวใจก็พอจะสั่นไหวอยู่บ้าง
ผู้ชายส่วนใหญ่ ต่างก็รู้สึกอิจฉาชายคนที่เพิ่งหายตัวไปจากช่องตรวจความปลอดภัยในตอนเมื่อกี้นี้
“ไอ้คนคนนั้นมีคุณสมบัติอะไร ที่จะสามารถมีผู้หญิงสวยๆ แบบนี้คนหนึ่งมองดูเขาและร้องไห้น้ำตาไหลไปด้วยความหลงใหลแบบนั้น!”
อิโตะ นานาโกะ เพิ่งเดินออกจากประตูสนามบิน ที่นั่งข้างคนขับของรถโรลส์รอยซ์คันที่อยู่ตรงกลางมีหญิงสาวเดินลงมาคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาทักทายเธอด้วยความเคารพว่า “คุณหนูอยู่ที่นี่!”
อิโตะ นานาโกะ พยักหน้าเบาๆ แต่ยังไม่ได้เดินไปตรงหน้า คนคนนั้นก็ได้เปิดประตูแถวหลังไว้ให้เธอแล้ว
หลังจากที่ อิโตะ นานาโกะ ขึ้นไปนั่งในรถ เธอถึงปิดประตูและกลับไปที่นั่งข้างคนขับ
หลังจากขึ้นรถ อิโตะ นานาโกะ ก็อดไม่ได้ที่จะถามเธอว่า “คาวาน่า คุณได้ซื้อแหวนที่ฉันต้องการมาให้ฉันหรือยัง?”
“ซื้อมาได้แล้ว!” ผู้หญิงที่ถูกเรียกชื่อว่าคาวาน่า ซึ่งมีชื่อเต็มว่า คาวาน่า เรย์ เป็นผู้ช่วยอาวุโสคนหนึ่งของตระกูลอิโตะ ในเวลานี้เธอก็ได้ยื่นกล่องเครื่องประดับทิฟฟานี่ที่สวยงามมาจากที่นั่งข้างคนขับให้ทันที
อิโตะ นานาโกะ รับกล่องเครื่องประดับมาอย่างตื่นเต้น และแกะกล่องออกมาอย่างระมัดระวัง
ตอนที่เธอเปิดกล่องออกมา เธอก็พบว่าในกล่องเครื่องประดับ มีแหวนเพชรแบบเดียวกับวงที่เย่เฉินเคยให้ตัวเองลองใส่นอนอยู่อย่างเงียบๆ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...