ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1753

ในขณะนี้ ผู้ยอดฝีมือของตระกูลซูมากกว่าห้าสิบคนที่อยู่บนเครื่องบิน สีหน้าต่างดูตกใจอย่างมาก!

เครื่องบินกำลังจะบินขึ้นไปแล้ว และทุกคนก็จะสามารถถอนตัวอย่างปลอดภัย และออกจากประเทศญี่ปุ่น และกลับประเทศเพื่อรับรางวัลได้แล้ว

ซูรั่วหลีได้รับคำชมซ้ำๆ จากซูโสว่เต้าทางโทรศัพท์ไปแล้วหลายรอบ ใครจะไปคาดคิดว่า ในเวลานี้เอง เรื่องมันจะเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเช่นนี้!

เฮลิคอปเตอร์กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นมากกว่าสิบลำ รถหุ้มเกราะล้อยางพื้นมากกว่าสามสิบลำ และล้อมรอบเครื่องบินที่ซูรั่วหลีและคนอื่นๆ นั่งอยู่!

กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น แท้จริงแล้วก็คือกองทัพของญี่ปุ่น เพียงแต่หลังจากที่ญี่ปุ่นพ่ายแพ้ในปีนั้น ตามระเบียบแล้ว ประเทศที่พ่ายแพ้ก็ไม่สามารถมีกองทัพได้ ดังนั้นจึงทำการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในรูปแบบของกองกำลังป้องกันตนเอง

แม้ว่าจะเรียกว่ากองกำลังป้องกันตนเอง แต่อุปกรณ์ และมาตรฐานการฝึกของกองกำลังป้องกันตนเองทั้งหมดนั้นสอดคล้องกับกองทัพเป็นทางการอย่างสมบูรณ์

ผู้ยอดฝีมือของตระกูลซูนั้นแข็งแกร่งมากก็จริง แต่ว่า ไม่ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งเพียงใด พวกเขาก็เป็นเพียงผู้ยอดฝีมือด้านศิลปะการต่อสู้ กังฟูหมัดเท้าของพวกเขานั้น ก็เหมือนกับการเล่นของเด็ก อยู่ต่อหน้าปืนของกองทัพเป็นทางการ

ยิ่งไปกว่านั้น กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นที่ส่งเข้ามาในครั้งนี้ ล้วนแต่เป็นกองกำลังพิเศษต่อต้านการก่อการร้ายที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นพิเศษ และมีจำนวนคนมาก และจำนวนรวมของกองกำลังทางอากาศและภาคพื้นดิน อย่างน้อยหกถึงเจ็ดร้อยคน!

ผู้คนหกถึงเจ็ดร้อยคนเหล่านี้ เกือบจะเป็นผู้นำในกองกำลังป้องกันตนเองของญี่ปุ่นเลยทีเดียว!

นอกจากนี้อุปกรณ์ของพวกเขานั้นสมบูรณ์แบบมาก และพวกเขาก็ได้ตั้งตาข่ายล้อมรอบแน่นหนาไว้ล่วงหน้าแล้ว ดังนั้นผู้ยอดฝีมือของตระกูลซู จึงหนีไปไม่ได้ถึงจะมีปีกก็ตาม!

ซูรั่วหลีที่มีจิตใจที่สงบนิ่งมาโดยตลอด ก็อดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนกขึ้นมาในเวลานี้

เธอพูดโพล่งออกมาและถามผู้คนรอบๆ ว่า “เกิดอะไรขึ้น?! กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นหาเราเจอได้ยังไง?! ใครเป็นคนที่ปล่อยให้ข่าวรั่วไหลออกไปเหรอ?!”

บนใบหน้าของทุกคนต่างเต็มไปด้วยความสยดสยอง และพวกเขาก็ไม่รู้ว่า ใครกันแน่ที่เป็นคนปล่อยข่าวออกไป

อย่างไรก็ตาม พวกเขารู้ดีว่า เวลานี้ทุกคนได้จบลงหมดแล้ว!

ตอนแรก การเคลื่อนไหวที่พวกเขาทำในโตเกียวในครั้งนี้มันใหญ่โตจนน่าประหลาดใจมาก จึงทำให้กรมตำรวจนครบาลโตเกียว และแม้แต่รัฐบาลญี่ปุ่นทั้งหมดก็เกลียดชังพวกเขาจนเข้ากระดูก ดังนั้นจึงติดตามรอยของพวกเขาโดยไม่คำนึงถึงค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น

โตเกียวและเมืองรอบๆ หลายแห่งได้ใช้มาตรการควบคุมทางออก เพื่อที่จะจับตัวพวกเขาให้ได้ตั้งแต่เนิ่นๆ

ตอนนี้ พวกเขาได้ตกอยู่ในมือของกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นแล้ว ไม่ต้องคิดก็รู้แล้วว่า มันเป็นเรื่องใหญ่โตแล้ว!

ในขณะนี้ โทรศัพท์ของซูโสว่เต้ายังไม่ได้วางสาย

เมื่อได้ยินการเคลื่อนไหวทางโทรศัพท์ของฝั่งนี้ เขาก็โพล่งออกมาทันทีและถามว่า “รั่วหลี เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ!”

ซูรั่วหลีกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อยว่า “ผู้นำตระกูล......เครื่องบินของเรา ถูกล้อมรอบด้วยกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น.......”

“อะไรนะ!” ซูโสว่เต้ารู้สึกเวียนหัว เมื่อได้ยินคำพูดนี้!

เขาแอบพูดอยู่ในใจอย่างลับๆ ว่า “จบแล้ว! มันจบแล้ว! ตระกูลซูส่งคนเกือบร้อยคนไปญี่ปุ่นในครั้งนี้ ยกเว้นบุคลากรสนับสนุนและผู้ช่วยบางคน ผู้ยอดฝีมือหลักที่แท้จริง ล้วนอยู่บนเครื่องบินลำนั้นทั้งหมด!”

“สามารถกล่าวได้ว่า คนบนเครื่องบินลำนั้นมากกว่าห้าสิบคน เป็นตัวแทนอย่างน้อยแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของประสิทธิภาพในการต่อสู้ของตระกูลซู!”

“โดยเฉพาะซูรั่วหลี นี่คือแม่ทัพที่สามารถต่อสู้คนนับร้อยได้ด้วยตัวคนเดียวเลยทีเดียว!”

“หากคนเหล่านี้ตกไปอยู่ในมือของรัฐบาลญี่ปุ่น ตามกฎหมายของญี่ปุ่น ผู้กระทำผิดหลักควรได้รับโทษประหารชีวิตอย่างแน่นอน และผู้กระทำผิดที่เป็นกองกำลังเสริมก็ควรถูกจำคุกตลอดชีวิตเช่นกัน.........”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซูโสว่เต้าก็เกือบจะโกรธเคือง เขาถามด้วยเสียงสั่นว่า “รั่วหลี นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?! พวกคุณปล่อยข่าวรั่วไหล หรือมีคนทรยศอยู่ข้างในของพวกคุณ!”

ซูรั่วหลีก็พูดอย่างประหม่าว่า “เรียนผู้นำตระกูล อันนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันในตอนนี้......”

ในเวลานี้ การออกอากาศนอกเครื่องบินยังคงดำเนินต่อไป “นี่คือกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น กำหนดให้พวกคุณปิดเครื่องยนต์ของเครื่องบินทันที และเปิดประตูสำหรับการสอบสวน มิฉะนั้น เราจะหันไปใช้การโจมตีเชิงรุกแทน!”

กัปตันและรองกัปตันในห้องนักบินเป็นคนแรกที่ตื่นตระหนก

พวกเขาทั้งหมดสามารถมองเห็นอาวุธยุทโธปกรณ์ที่อยู่เหนือด้านหน้า และปืนใหญ่ลำกล้องขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหน้าเฮลิคอปเตอร์ก็เล็งมาที่พวกเขาแล้ว

ในกองทัพเครื่องบินลำนี้ที่มีอาวุธมาก่อน ไม่มีการป้องกันใดๆ หากเราไม่ดับเครื่องยนต์อีก ปืนบนเฮลิคอปเตอร์ ก็จะสามารถยิงให้เครื่องบินกลายเป็นรังแตนได้ทันที

ดังนั้น พวกเขาจึงไม่มีเวลาไปสนใจที่จะขออนุญาตจากซูรั่วหลี และดับเครื่องยนต์อากาศยานทันที