ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1754
ในเวลานี้ การออกอากาศภายนอกยังคงดำเนินต่อไป “นี่คือกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น กำหนดให้พวกคุณเปิดประตูทุกบานทันที! มิฉะนั้น พวกเรากองกำลังพิเศษก็จะทำการโจมตีแบบบังคับใช้!”
กัปตันวิ่งออกมาจากห้องนักบินในเวลานี้ และพูดอย่างประหม่าว่า “อีกฝ่ายขอให้เราเปิดประตู หากเราไม่เปิดก็จะทำการโจมตีไม้แข็งแล้ว!”
ในห้องโดยสารก็เต็มไปด้วยความโกลาหล
เหล่าผู้ยอดฝีมือที่เก่งกล้าที่ว่านี้ ต่างก็ตื่นตระหนกอย่างสมบูรณ์ในเวลานี้ บางคนลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นตระหนก ราวกับแมลงวันที่บินอย่างไม่มีจุดมุ่งหมาย เดินวนไปมาอยู่ในห้องโดยสาร ราวกับว่ากำลังจะหาทางหนีออกไปสู่ฟากฟ้า
ห้าสิบกว่าคน เหมือนกับแมลงสาบมากกว่าห้าสิบตัวที่ถูกขังอยู่ในขวดแก้ว รู้สึกกลัวเกินกว่าจะอธิบายได้!
ซูรั่วหลีก็เริ่มตื่นตระหนกแล้วเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม เธอรู้อยู่ในใจว่า เมื่อประตูเปิดออก งั้นก็เท่ากับการยกมือยอมแพ้!
การสังหารหมู่ตระกูลมัตสึโมโต้ สร้างความโกลาหลไปทั่วญี่ปุ่น หากเธอพาทุกคนออกไปมอบตัว รัฐบาลญี่ปุ่นก็จะไม่ปล่อยพวกเขาไป และจะลงโทษพวกเขาด้วยวิธีการที่รุนแรงที่สุดอย่างแน่นอน.........
แต่อย่างไรก็ตาม หากไม่ยอมแพ้ งั้นเกรงว่าคงจะต้องจบลงที่เลวร้ายยิ่งกว่าเดิม!
เพราะว่า กองกำลังพิเศษทั่วโลก ใช้แนวทางเดียวกันในการต่อสู้กับการก่อการร้าย
ขั้นแรกพวกเขาจะใช้ระเบิดทิศทางเพื่อเปิดประตูและหน้าต่างของห้องโดยสารออก จากนั้นก็โยนระเบิดแสงและแก๊สน้ำตาเข้าไปในห้องโดยสาร
ระเบิดแสงจะปล่อยแสงที่รุนแรงออกมาในเวลาที่เกิดระเบิดทันที และทำให้ดวงตาของผู้คนบอดในช่วงเวลาสั้นๆ ทันทีที่สูญเสียการมองเห็น ก็ทำได้เพียงรอคนอื่นเชือดได้ตามใจเท่านั้น
และสำหรับแก๊สน้ำตา เป็นการโจมตีซ้ำครั้งที่สอง
มันไม่เพียงแต่จะทำให้ผู้คนไอไม่หยุด และสูญเสียประสิทธิภาพในการต่อสู้ แม้กระทั่งยังจะทำให้เกิดการระคายเคืองอย่างรุนแรงของดวงตา และการหลั่งน้ำตามากมาย ซึ่งทำลายวิสัยทัศน์ของคู่ต่อสู้ต่อไปอีกขั้น
ระเบิดแสงและแก๊สน้ำตาผลัดกันไปหลายครั้ง ก่อนที่หน่วยรบพิเศษจะบุกเข้ามา เกรงว่าคนที่อยู่ในนั้นคงอดไม่ไหว และคลานออกมามอบตัวด้วยตัวเอง......
สิ่งที่น่าเศร้าไปกว่านั้นก็คือ ถ้าคนทั้งห้าสิบคนนี้ตกไปอยู่ในมือของรัฐบาลญี่ปุ่น ไม่ว่าจะถูกตัดสินประหารชีวิต หรือจะจำคุกตลอดชีวิต ตระกูลซูก็จะต้องจ่ายค่าครองชีพให้ญาติๆ เป็นจำนวนมากตลอดทั้งปี!
นี่ก็เป็นวิธีการหลักของตระกูลซูใช้เพื่อเอาชนะผู้ยอดฝีมือเหล่านี้
เหตุผลที่พวกเขายอมทำงานให้กับตระกูลซู ก็เพราะว่าตระกูลซูสัญญาให้เงินเดือนที่สูงกับพวกเขา และยังสัญญาด้วยว่า หากพวกเขาพบกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด ตระกูลซูก็จะจ่ายเงินอุดหนุนให้สมาชิกในครอบครัวของพวกเขามากกว่าหนึ่งล้านหยวนต่อเดือน
ก็เพราะว่าการจ่ายเงินที่คำนึงถึงสิ่งใดเช่นนี้ ถึงทำให้ตระกูลซูสามารถรวบรวมผู้ยอดฝีมือระดับสูงจำนวนมากเช่นนี้ได้
แต่ตอนนี้ เมื่อคนทั้งห้าสิบคนเหล่านี้ถูกจับกุมโดยรัฐบาลญี่ปุ่น คนในครอบครัวของพวกเขา ก็จะกลายเป็นภาระหนักของตระกูลซูทันที!
อีกอย่าง ตระกูลซูก็ไม่สามารถเตะภาระเหล่านี้ออกไปได้ ไม่เช่นนั้น ต่อไปก็จะไม่มีใครทำงานอย่างจริงใจให้ตระกูลซูในอนาคต!
ดังนั้น ในครั้งนี้จะต้องสูญเสียอย่างมากมายจริงๆ แล้ว!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...