ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1755

ในช่วงเวลาที่ทั้งสองฝ่ายต้องชะงักงัน หัวหน้าแผนกความมั่นคงแห่งมาตุภูมิของญี่ปุ่น ก็ได้บินไปยังสนามบินโอซาก้าโดยเครื่องบินส่วนตัวแล้ว

คนที่ไปกับเขา ยังมีผู้กำกับใหญ่ของกรมตำรวจนครบาลโตเกียวอีกด้วย

เดิมที พวกเขาอยู่ภายใต้แรงกดดันมหาศาล และดำเนินการสืบสวนแบบพรมดินในโตเกียว พวกเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจับกลุ่มฆาตกร เพื่อที่พวกเขาจะได้ให้คำอธิบายแก่ประชาชน และเจ้าหน้าที่ระดับสูงได้

แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงก็คือ ฆาตกรเหล่านี้มีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่าสุนัขจิ้งจอกอีกด้วย และไม่ทิ้งเงื่อนงำใดๆ ที่เป็นประโยชน์ไว้เลย

เดิมทีพวกเขายังอยากจะขยายขอบเขตการค้นหาต่อไป จู่ๆ ก็ได้รับข้อความจากชายลึกลับคนหนึ่ง ว่าฆาตกรมาถึงโอซาก้าแล้ว และจะเดินทางกลับประเทศจีนโดยเครื่องบินจากโอซาก้า เรื่องนี้ทำให้ชาวกระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิตกตะลึงไปเลย!

หากคนกลุ่มนี้หนีไปได้จริงๆ การสังหารหมู่ที่น่าสะพรึงกลัวนี้ที่ทำให้เกิดความตื่นตระหนกทั่วทั้งประเทศ ก็อาจไม่สามารถคลายคดีนี้ไปได้ตลอดทั้งชีวิต

ถึงเวลานั้น กรมตำรวจนครบาลญี่ปุ่น และแผนกความมั่นคงแห่งมาตุภูมิ ก็จะถูกขว้างปาใส่หน้าอย่างสมบูรณ์ และกระทั่งโดนคนหลายพันคนก่นด่า

ดังนั้น ฝ่ายความมั่นคงแห่งมาตุภูมิจึงตัดสินใจ รับช่วงต่อจากกรมตำรวจนครบาลโดยตรง จากนั้นจึงแจ้งกองกำลังป้องกันตนเองในโอซาก้าให้เข้ายึดครอง และป้องกันไม่ให้เครื่องบินลำนี้บินขึ้นไปได้ โดยไม่คำนึงถึงค่าเสียหายใดๆ ทั้งสิ้น

กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นมีทหารหลายหมื่นนายประจำการอยู่ในโอซาก้า เมื่อได้รับคำสั่งจากสำนักงานความมั่นคงแห่งมาตุภูมิ พวกเขาก็ส่งกองกำลังพิเศษที่ทรงพลังที่สุดไปยังสนามบินโอซาก้าทันที

อีกอย่าง กระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิยังได้จัดทำแผนการฉุกเฉิน และก็ได้ให้ฝูงบินรบเตรียมตัวรับมือไว้อีกด้วย

หากกองกำลังพิเศษล้มเหลวในการหยุดเครื่องบินส่วนตัวลำนี้ และปล่อยให้เครื่องบินส่วนตัวลำนี้บินออกไปได้ เครื่องบินรบ F35 ของกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นจะบินขึ้นทันที พยายามบังคับให้เครื่องบินกลับไปยังสนามบินโอซาก้าและลงจอด ก่อนจะออกจากน่านฟ้าของญี่ปุ่น

ในเวลานี้ เครื่องบินพิเศษของกระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิเพิ่งหยุดลง ผู้รับผิดชอบก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันทีและถามว่า “สถานการณ์ในที่เกิดเหตุในตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง? เครื่องบินของอีกฝ่ายอยู่ภายใต้การควบคุมแล้วหรือไม่!”

ในโทรศัพท์ มีเสียงของผู้บัญชาการปฏิบัติการดังขึ้นมาทันที “ตอนนี้เครื่องบินของฝ่ายตรงข้ามถูกล้อมรอบด้วยยานเกราะล้อเหลี่ยมของเรา และไม่มีทางที่จะทะลุทะลวงได้ แต่ฝ่ายตรงข้ามยังไม่ยอมจำนน เรากำลังเตรียมการที่จะโจมตีอยู่แล้ว!”

“โทษประหารก็ไม่เป็นอะไรหรอก!” อีกคนพูดโพล่งออกจากปากว่า “วงจรการประหารชีวิตในญี่ปุ่นนั้นยาวนานมาก พวกคุณรู้จักโอมชินริเกียวที่เคยก่อเหตุโจมตีที่สถานีรถไฟใต้ดินโตเกียวหรือไม่? โชโกะ อาซาฮาระ ผู้นำของพวกเขาใช้ก๊าซซารินโจมตีสถานีรถไฟใต้ดินโตเกียวในปี 1995 และทำให้ทั้งโลกตกใจ แต่จนถึงปี 2018 เขาถึงเพิ่งถูกประหารชีวิต และล่าช้ามากกว่า20 ปี แม้ว่าพวกเราจะถูกตัดสินประหารชีวิต แต่อย่างน้อยเราก็สามารถมีชีวิตอยู่ในคุกได้นานกว่าสิบปีถึงยี่สิบปี มันก็ดีกว่าถูกยิงตายทันทีในตอนนี้เลยใช่ไหม? ”

“ใช่!” มีคนยืนขึ้นมา กำหมัดแล้วพูดว่า “ด้วยกำลังของพวกเรา แม้ว่าเราจะติดคุกก็จะสามารถกลายเป็นเจ้าโลกในคุกได้อย่างแน่นอน ไม่มีใครสามารถรังแกเราได้ ถึงเวลานั้นแม้จะอยู่ในคุกพวกเราก็จะมีชีวิตอยู่อย่างสบายได้ ทำไมต้องคิดสั้นในตอนนี้ล่ะ?”

บทสนทนาระหว่างคนเหล่านี้ เกลี้ยกล่อมให้คนจำนวนมากเชื่อในทันที

หากสามารถมีชีวิตอยู่ได้ ก็ไม่มีใครยอมละทิ้งความหวังในการเอาชีวิตรอด

แม้จะอยู่ในคุก ก็ยังดีกว่าตายในทันทีมาก

ดังนั้น ทุกคนจึงมองไปที่ซูรั่วหลี พูดโพล่งออกมาว่า “คุณหนูรั่วหลี เรายอมแพ้มอบตัวกันเถอะ!”