ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1763
เครื่องบินที่เย่เฉินนั่งโดยสาร ลงจอดที่สนามบินจินหลิงอย่างปลอดภัยในเวลาสี่ทุ่มกว่าๆ
เพื่อเป็นการเซอร์ไพรส์เซียวชูหรัน เย่เฉินจึงไม่ได้บอกว่าคืนนี้เขาจะกลับมา
เฉินจื๋อข่ายเตรียมรถมารับที่สนามบินไว้รอแล้ว ดังนั้นเมื่อทุกคนลงมาจากเครื่อง ก็แยกย้ายกันไปขึ้นรถ กลับบ้านใครบ้านมัน
หงห้ากับเว่ยเลี่ยงแยกกันคนละทาง ส่วนเฉินจื๋อข่ายเสนอตัวขับรถไปส่งเย่เฉินที่Tomson Riviera และเย่เฉินก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร
หลังจากขึ้นมาบนรถ เฉินจื๋อข่ายขับรถไปพลาง พูดยิ้มๆกับเย่เฉินไปพลาง “คุณชาย ครั้งนี้เราขุดหลุมดักตระกูลซูไว้ซะสาหัส ถ้าหากตระกูลซูรู้เข้า คงสู้หาทางกลับอย่างเอาเป็นเอาตายแน่เลย....”
“ช่างสิ” เย่เฉินพูดยิ้มๆ “ตอนนี้ตระกูลซูแม้แต่ตัวเองยังพึ่งพาไม่ได้ สูญเสียคนไปเยอะขนาดนั้น สองสามปีนี้คงกู้สถานการณ์กลับมาไม่ได้หรอก ขนาดตัวเองยังเอาไม่รอดเลย”
“นั่นสินะ....” เฉินจื๋อข่ายพูดออกมาอย่างปลงๆว่า “ขนาดซูรั่วหลีที่แค่เอ่ยพูดถึงผู้คนก็หน้าเปลี่ยนสีแล้ว ยังถูกคุณหลอกให้ติดกับเลย ครั้งนี้ตระกูลซูเสียหายหนักหนามากจริงๆ”
“ซูรั่วหลี?” เย่เฉินขมวดคิ้วถาม “ใครคือซูรั่วหลี?”
เฉินจื๋อข่ายเอ่ยพูด “ก็ผู้หญิงที่ทักทายกับคุณตอนที่อยู่บนเครื่องบินไง นั่นแหละซูรั่วหลี หนึ่งในยอดฝีมือที่มีความสามารถเก่งกาจมากที่สุดของตระกูลซู”
“หืม?” เย่เฉินเอ่ยถามอย่างสงสัย “เธอคือลูกหลานตระกูลซูเหรอ?”
“ไม่น่าใช่ครับ” เฉินจื๋อข่ายเอ่ยขึ้น “แค่บังเอิญนามสกุลซูเฉยๆ เธอรับใช้ตระกูลซูตอนอายุสิบแปด จนถึงตอนนี้ก็เพิ่งสามปีเอง แต่ว่าในสามปีนี้ ผลงานที่สร้างไม่ใช่เล็กๆเลย ความสามารถแบบนี้ไม่ควรมองข้ามจริงๆ”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ พูดกลั้วยิ้มว่า “น่าเสียดาย ที่ไม่มีโอกาสได้ประลองกับเธอ”
เฉินจื๋อข่ายหัวเราะฮ่าๆ “คุณชาย เธอก็แค่ยอดฝีมือที่เป็นแค่คนธรรมดาเท่านั้น จะมาเทียบกับคุณได้ยังไง แค่คุณท่องยันต์ฟ้าร้อง ยัยเด็กซูรั่วหลีนั่นคงหลอมเป็นขี้เถ้าไปแล้ว!”
เย่เฉินเอ่ยพูดเรียบนิ่งว่า “ยันต์ฟ้าร้อง เอามาใช้บ่อยๆไม่ได้ ในอนาคตถ้ามีโอกาส ก็หวังว่าจะได้ประลองกับยอดฝีมือนักต่อสู้จริงๆเสียที”
ในตอนนี้เฉินจื๋อข่ายเริ่มเลิ่กลั่ก เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “ผมไม่เคยติดต่ออาของคุณมาก่อนเลยนะ ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆถึงโทรมาหาผมได้ ขออนุญาตรับสายนะครับ”
“ได้สิ” เย่เฉินเอ่ยสั่ง “อย่าหลุดพูดข้อมูลที่เกี่ยวกับฉันออกไปเด็ดขาด”
“ได้ครับ คุณชาย!”
เฉินจื๋อข่ายพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปกดรับสาย
ทันทีที่รับสาย เขาก็เอ่ยพูดอย่างนอบน้อมว่า “สวัสดีครับคุณหญิง!”
เฉินจื๋อข่ายเป็นคนรับใช้ของตระกูลเย่ เวลาลูกน้องเรียกเจ้านาย นอกจากคุณท่านที่ต้องเรียกว่าคุณท่านแล้ว ก็ต้องเรียกเย่ฉางโคง เย่ฉางอิง รวมไปถึงเย่ฉางหมิ่นว่าคุณชายกับคุณหญิงด้วย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...