ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 178

บทที่178 ทำให้ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุก（2）

ฉินเอ้าเสวี่ยนเก็บอารมณ์ตื่นเต้นสุดขีดไว้ในใจ กลับบ้านด้วยความรู้สึกปิติยินดี

ที่บ้านตระกูลฉินเวลานี้ ฉินกางเฝ้ารอด้วยจิตใจร้อนรน

เขาไม่รู้ว่าลูกสาวไปร้องขอยาวิเศษ เย่เฉินจะยินดีให้หรือไม่

แม้ว่ายังไงเขายินดีเป็นสุนัขรับใช้เย่เฉินก็ตาม แต่เขากลัวว่าเย่เฉินจะดูแคลนตระกูลฉินของตน

ตระกูลฉินในจินหลิง มีอิทธิพลมากกว่าตระกูลของหวังเจิ้งกางนิดหน่อย แต่กับตระกูลของซ่งหว่านถิงแล้วพอจะทัดเทียมกัน

เย่เฉินเอง เป็นเป้าหมายที่ตระกูลซ่งต้องการอาศัยอิทธิพลของเขา ต่อหน้าตระกูลซ่งแล้ว ตนจะมีโอกาสออกหน้าได้ยังไง?

ขณะที่อึดอัดจนอยู่ไม่สุข ฉินเอ้าเสวี่ยนกลับมาถึงบ้าน

รถของฉินเอ้าเสวี่ยน เพิ่งจะหยุดที่ลานจอดรถในคฤหาสน์ ฉินกางรีบวิ่งมาหาทันที

ฉินเอ้าเสวี่ยนหยุดรถดับเครื่องพอดี กำลังผลักประตูรถ ฉินกางรีบถามขึ้นทันทีว่า: “เอ้าเสวี่ยน เป็นยังไงบ้าง? อาจารย์เย่เห็นด้วยไหม?!”

ฉินเอ้าเสวี่ยน พยักหน้าด้วยน้ำตาคลอเบ้า พยักหน้าอย่างต่อเนื่อง

“พ่อ อาจารย์เย่รับปากแล้ว!”

“ยอดเยี่ยมมาก!” ฉินกางดีใจมากจนหัวเราะคำโตออกมา ตื่นเต้นเสียจนควบคุมตนเองไม่อยู่

ฉินเอ้าเสวี่ยนยังพูดต่ออีกว่า: “พ่อ อาจารย์เย่ยังบอกอีกว่า จะให้พวกเราสองเม็ด”

“อะไรนะ?!” ฉินกางถึงกับตะลึงงันจนตาลุกวาว!

“สองเม็ด?! ให้พวกเรา?! อาจารย์เย่จะให้ยาวิเศษพวกเราสองเม็ด?! ลูกได้ยินไม่ผิดนะ?!”