ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 179
บทที่ 179 งานเลี้ยงอาจารย์เย่（1）
เรื่องที่อาจารย์เย่ต้องการกลั่นยานั้น ตระกูลในเมืองจินหลิงต่างพูดต่อ ๆ กันอย่างกับไฟลามทุ่ง
ผู้นำตระกูลหวังหวังเจิ้งกาง เจ้าของเจินเป่าเก๋อเป่าฟู่กุ้ย เจ้าของเทียนเซียงฟู่ท่านหงห้า ล้วนได้ยินข่าวนี้
ถึงแม้ทั้งสามคนอดใจไม่ได้อยากจะไปหาอาจารย์เย่เพื่อขอยาวิเศษ แต่คนที่กล้าไปเอ่ยปาก คงมีเพียงหวังเจิ้งกางคนเดียวเท่านั้น
หวังเจิ้งกางมีความมั่นใจมาก
ยังไง ตนเองเคยแสดงความจริงใจต่อเย่เฉิน หนำซ้ำยังเคยซื้อคฤหาสน์Tomson Riviera มูลค่ากว่าพันล้านมอบให้เย่เฉิน
ดังนั้น ช่วงบ่ายเขารีบไปหาเย่เฉินที่บ้าน ถือโอกาสที่เย่เฉินอยู่ที่บ้านเพื่อขอยาวิเศษกับเย่เฉินหนึ่งเม็ด
สำหรับเขา เย่เฉินไม่อาจปฏิเสธ
ยังไงเวลานี้ตนเองเป็นคนที่เหมาะที่จะใช้ ถึงแม้ว่าลูกชายกับหลานชายจะโง่ไปหน่อย เลวไปบ้าง แต่ที่ควรอบรมก็อบรมไปหมดแล้ว ตอนนี้เขาเองก็ว่านอนสอนง่ายปรนิบัติอย่างตรงไปตรงมา เม็ดเดียวเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องตระหนี่
หวังเจิ้งกางได้ยินคำตอบยืนยัน จึงโค้งคำนับเย่เฉินสามครั้งสามคราด้วยความตื่นเต้น
ยิ่งมีเงินมากเท่าไหร่ยิ่งกลัวตายมากขึ้นเท่านั้น ยาวิเศษสำหรับพวกเขาแล้ว เปรียบเสมือนยาวิเศษจากแดนสวรรค์ที่ทำให้เกิดใหม่อีกครั้ง ทุกคนอยากที่จะปกป้องร่างกายของตนเอง
ตอบรับคำของหวังเจิ้งกาง รอจนกว่าหวังเจิ้งกางกลับไปแล้ว เย่เฉินหยิบสมุนไพรจำนวนหนึ่งออกมา กลั่นเป็นยาเม็ดจำนวนหนึ่ง
ยาจำนวนนี้ เขาใช้สมุนไพรเพียงหนึ่งในสิบส่วนเท่านั้น ก็สามารถกลั่นออกมาเป็นยาเม็ดลูกกลอนจำนวนสามสิบเม็ด
อีกทั้ง ยาเม็ดครั้งนี้ เป็นเพราะว่าใช้สูตรผสมครบทั้งชุด สมุนไพรจึงมีคุณภาพดีกว่าครั้งก่อนมาก ดังนั้นประสิทธิภาพของยาสูงกว่าเดิมสิบเท่า
ถึงประตูทางเข้าเทียนเซียงฝู่แล้ว หวังเจิ้งกาง สองพ่อลูกฉินกาง ซ่งหวั่นถิง และหมอเทวดาซือเทียนฉีกับหลานสาวเขาเฉินเสี่ยวจาว ท่านหงห้าและคนอื่นๆ ต่างมารอต้อนรับเย่ฉินที่ประตูทางเข้าด้วยตนเอง
วันนี้เทียนเซียงฝู่ปิดร้าน เพื่อรับรองเย่เฉินเพียงคนเดียว
พบกับเย่เฉิน สีหน้าของทุกคนดูตื่นเต้น ต่างกุมมือแสดงความเคารพแล้วพูดว่า: “ยินดีต้อนรับอาจารย์เย่”
เย่เฉินกวาดสายตามองดูกลุ่มคนที่มาต้อนรับ ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “พวกคุณมากันเร็วจัง มาถึงตั้งแต่เมื่อไร?”
ซ่งหวั่นถิงยิ้มเล็กน้อยแล้วตอบกลับว่า: “อาจารย์เย่ น้อยครั้งที่ท่านนัดรวมกลุ่มด้วยตนเอง แน่นอนว่าพวกเราต้องมาล่วงหน้า เพื่อเป็นการให้เกียรติ”
เพื่องานร่วมรับประทานอาหารในวันนี้ ซ่งหวั่นถิงแต่งตัวมาเป็นพิเศษ สวมชุดราตรีสีดำสุดหรูหรา เสื้อคลุมผ้าชีฟองทำให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งอันงดงามของเธอ และไม่โป๊จนเกินงาม แต่กลับมีเสน่ห์เย้ายวน บวกกับลักษณะใบหน้าซ่งหวั่นถิงสมส่วนงดงาม ขับให้บุคลิกของเธอดูสมบูรณ์แบบโดดเด่นไร้ที่ติ
.....
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...