ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1800
ดังนั้น เขาจึงได้แต่พูดปลอบใจพนักงานหญิงคนนั้นด้วยตัวเอง ให้เธอพักฟื้นร่างกายอย่างสบายใจ
ออกมาจากห้องผู้ป่วย เฉินจื๋อข่ายก็ถอนหายใจ ตอนที่ในใจกำลังครุ่นคิดว่าลูกคุณหนูอย่างเย่ฉางหมิ่นจะจากไปได้เมื่อไหร่ จู่ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
สายที่โทรมา ก็คือบอดี้การ์ดข้างกายเย่ฉางหมิ่น
เฉินจื๋อข่ายรับสาย “ฮัลโหล ฉันเฉินจื๋อข่าย”
ที่ปลายสายพูดอย่างสะอึกสะอื้นจนเกือบจะร้องไห้อย่างเคร่งเครียด “ผู้จัดการทั่วไปเฉิน เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ!”
เฉินจื๋อข่ายขมวดคิ้วถามว่า “เกิดเรื่องอะไร? ถึงตกอกตกใจกันขนาดนี้”
ทางนั้นพูดเสียงสั่นระริกว่า “ผู้...ผู้จัดการทั่วไปเฉิน คุณหนูใหญ่เธอ...เธอ...เธอถูกลักพาตัวไปแล้ว!”
ในสมองของเฉินจื๋อข่ายเกิดเสียงหึ่งดังขึ้นมา!
หมายความว่าอย่างไร?
เย่ฉางหมิ่นถึงกับถูกลักพาตัวที่จินหลิง?
เป็นใครกันที่ใจกล้าขนาดนี้ กระทั่งคนตระกูลเย่ก็กล้าจับตัวไป?
ด้วยเหตุนี้เขาจึงรีบร้อนกล่าวว่า “นายอย่าเพิ่งร้อนใจ เล่าเรื่องนี้มาให้ฉันฟังอย่างละเอียด!”
อีกฝ่ายรีบพูดว่า “วันนี้คุณหนูใหญ่ต้องการมาพบผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อหม่าหลันเพื่อพูดคุยธุระนิดหน่อย ดังนั้นพวกเราจึงมาที่ร้านเสริมสวยแห่งหนึ่งพร้อมกับคุณหนูใหญ่ เพื่อพบหน้าหม่าหลันคนนั้น...”
“แต่คิดไม่ถึงว่า...พวกเธอสองคนจะหายตัวไปพร้อมกันในร้านเสริมสวย แม้แต่พนักงานกับเจ้าของร้านเสริมสวยก็ไม่รู้ไปอยู่ไหน...”
พริบตาต่อมา เขาก็คิดถึงเย่เฉินทันที
เย่เฉินตกใจมาก รีบร้อนถามเขาว่า “แล้วแม่ยายฉันล่ะ? หายไปด้วยเหรอ?! นายรู้ไหมว่าเธอกับแม่ยายฉันพูดอะไรกันบ้าง?!”
เวลานี้สิ่งที่เย่เฉินกลัวที่สุด ก็คือเย่ฉางหมิ่นเผยฐานะของตัวเองต่อหน้าหม่าหลัน
ตอนนี้ ตระกูลซูเป็นศัตรูคู่อาฆาตที่จำเป็นต้องกำจัดในสายตาเขา ซึ่งตระกูลเย่ยังไม่รู้ว่าเป็นมิตรหรือศัตรู เป็นไปได้มากว่าสองตระกูลยักษ์ใหญ่แห่งเย่นจิงต่างเป็นศัตรูของตนเอง หากฐานะตนถูกเปิดเผย อาจจะนำพาอันตรายมาให้คนข้างกายได้
ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้แก้ไขเรื่องเหล่านี้ เขาจึงไม่ได้เตรียมตัวจะบอกฐานะของตัวเองกับเซียวชูหรัน
แต่ว่าหากเย่ฉางหมิ่นเล่าทุกอย่างให้หม่าหลันฟังล่ะก็ อย่างนั้นตนก็คงหลบซ่อนไม่ได้แล้ว...
เฉินจื๋อข่ายเองก็ฟังออกว่าเย่เฉินเคร่งเครียดต่อเรื่องนี้อยู่บ้างเช่นกัน จึงรีบร้อนพูดว่า “คุณชาย ตอนนี้ผมเองก็ยังไม่รู้สถานการณ์โดยละเอียด จึงยังไม่รู้ว่าคุณป้าคุณกับแม่ยายคุณพูดอะไรกันบ้าง ตอนนี้พวกเธอสองคนถูกลักพาตัวไปแล้ว เรื่องเร่งด่วนที่ต้องทำคือหาพวกเธอให้เจอก่อน!”
เย่เฉินพยักหน้า กล่าวว่า “นายโทรหาหงห้า เขามีลูกน้องอยู่ทั่วทุกที่ในจินหลิง หูตามีมากมาย เรื่องแบบนี้น่าจะคลำเจอเบาะแสอะไรบ้าง!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...