ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 182

บทที่ 182 อัศจรรย์ได้ถึงขนาดนี้เลยหรือ（2）

เพราะเย่เฉินมีฝีมือทางด้านการแพทย์ แม้แต่วิชาการแพทย์ของบรรพบุรุษตน เขายังรู้มากยิ่งกว่าตน อนาคตหากเฉินเสี่ยวจาวได้มีโอกาสอยู่รับใช้ข้างกายเย่เฉิน งั้นก็จะได้มีโอกาสเรียนรู้ไปด้วย

และนี่ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่เขาพาเฉินเสี่ยวจาว มาร่วมทานข้าวในวันนี้

แน่นอน อีกเหตุผลหนึ่ง ก็คือการขอยาจากเย่เฉิน

อาการบาดเจ็บของตน ทำให้ตนทุกข์ทรมานมากว่าครึ่งชีวิต ตอนนี้ ในที่สุดก็ได้มีโอกาสที่จะได้รับการรักษาแล้ว

คิดถึงตรงนี้ ซือเทียนฉีส่งสายตาให้กับเฉินเสี่ยวจาว ให้เธอหาโอกาส ใกล้ชิดกับเย่เฉินให้ได้

เฉินเสี่ยวจาวจะไม่รู้ความหมายของตาตนเองหรือ แก้มทั้งสองข้างแดงขึ้นมาทันที ทั้งอายทั้งร้อนผ่าว

เฉินเสี่ยวจาวรีบก้มหน้าก้มตาลง แต่ในใจกลับตื่นเต้น แอบเงยหน้าหันไปมองเย่เฉินอยู่บ่อยครั้ง นิ้วมือประสานไว้ด้วยกัน

อาจารย์เย่เป็นหมอเทวดาที่เก่งที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็น ไม่ว่าจะเป็นนิสัยใจคอหรือรสนิยมล้วนดีเป็นอย่างยิ่ง สามารถเรียกได้ว่าเป็นสิ่งที่พบเห็นได้ยากในโลก แต่ในใจของเธอก็รู้ดี ตนเองไม่คู่ควรกับอาจารย์เย่....

นอกจากเฉินเสี่ยวจาวแล้ว ฉินเอ้าเสวี่ยนกับซ่งหวั่นถิง ก็มองเย่เฉินด้วยสายตาเป็นประกาย ดวงตาคู่สวยไม่เคยละห่างไปจากร่างกายของเขา

เย่เฉินไม่ได้สังเกตเห็นสายตาของหญิงสาวทั้งสาม เขายิ้มมองดูทุกคน ยกจอกขึ้นพร้อมพูดว่า “ทุกท่าน ผมมาจินหลิง ได้รู้จักกับทุกท่านถือว่าเป็นบุญวาสนา วันนี้ที่ผมจัดงานเลี้ยง ก็เพื่ออยากที่จะได้ใกล้ชิดกับทุกท่าน ต่อไปเมื่อมาจินหลิง คงต้องรบกวนทุกท่านเป็นธุระให้อย่างแน่นอน”

มือของเขาเพิ่งขยับ ทุกคนที่นั่งอยู่ต่างก็รีบยกจอกขึ้น กลัวล่าช้า

ซ่งหวั่นถิงรีบพูดกับเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่เกรงใจไปแล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไร ท่านสั่งมาได้เลย นี่ล้วนเป็นสิ่งที่พวกเราควรทำ”

ซือเทียนฉีก็พูดขึ้นว่า “ฝีมือการแพทย์ของอาจารย์เย่โด่งดังไปทั่วโลก มีฝีมือทางการแพทย์อย่างอัศจรรย์ ผมเลื่อมใสศรัทธาเป็นอย่างยิ่ง หากต่อไปอาจารย์เย่ต้องการให้ทำอะไร ผมยอมทำให้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะต้องบุกน้ำลุยไฟก็ไม่หวั่น”

เย่เฉินหัวเราะ พร้อมพูดว่า “เอาเถอะ ทุกอย่างอยู่ในจอกเหล้านี้แล้ว ทุกท่านยกหมดจอก”