ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 183

บทที่ 183ขอบคุณอาจารย์เย่ที่มอบยาให้（1）

เย่เฉินหยิบยาลูกกลอนไว้ในมือ เขาเพียงแค่ปรุงยาตามตำราเก้าเสวียนเทียนแค่นั้นเอง แต่กลับทำให้ทุกคนตื่นเต้นอย่างบ้าคลั่ง

ทุกคนมองดูยาลูกกลอนที่แวววาว จนแทบหายใจติดขัด

ในคนพวกนี้ คนที่อายุมากที่สุดคือซือเทียนฉี เป็นคนที่ตื่นเต้นที่สุด แม้แต่ท่าทีความเป็นหมอเทวดาก็รั้งไว้ไม่ไหว

ร่างกายของเขาอาการบาดเจ็บที่รุนแรงมานานแล้ว รักษาไม่หายมาตลอด ตลอดครึ่งชีวิตของเขาต้องทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวดมาตลอด

ครั้งก่อน ตนเองบังเอิญได้ยาลูกกลอนที่เย่เฉินปรุง อาการดีขึ้นไม่น้อย แต่ไม่สามารถรักษาจนหายขาดได้

ตอนนี้ ได้ยินประสิทธิภาพของยาใหม่ ว่าดีกว่าครั้งก่อนเป็นสิบเท่า ซือเทียนฉีตื่นเต้นอย่างที่สุด จนคิดว่าครั้งนี้ตนเองจะต้องสามารถหายขาดจากอาการเจ็บปวด ที่ทุกข์ทรมานมากว่าครึ่งชีวิตได้แน่

หากยาวิเศษของอาจารย์เย่ มีประสิทธิภาพเช่นนั้นจริงๆ งั้นนี่ถือเป็นพรอันประเสริฐจากฟ้า

ส่วนในสายตาซ่งหวั่นถิง ก็ตื่นเต้นอย่างมาก

ถึงแม้เย่เฉินจะใช้การฝังเข็มช่วยชีวิตคุณปู แต่ร่างกายของคุณปู่ในตอนนี้ยังคงอ่อนแอ หากอยากที่จะมีร่างกายที่แข็งแรง อายุมั่นขวัญยืน ก็จะต้องอาศัยยาวิเศษของเย่เฉิน

ดังนั้น ดวงตาของเธอที่รอคอยยาวิเศษนั้นค่อนข้างที่จะร้อนผ่าว และดวงตาที่มองดูเย่เฉิน ก็ยิ่งเร่าร้อน

ส่วนฉินกาง เมื่อรู้ว่าตนเองจะสามารถได้ยาวิเศษสองเม็ด ก็ตื่นเต้นดีใจจนแทบจะร้องตะโกนออกมา

ตอนนี้เย่เฉินก็พูดขึ้นว่า “โรคยากที่ยาปัจจุบันไม่สามารถรักษาได้ อย่างเช่นโรคเบาหวาน โรคไตต่างๆ ที่เป็นโรคเรื้อรัง เมื่อทานยาลูกกลอนเม็ดนี้ ก็สามารถรักษาให้หายได้เหมือนกัน”

เมื่อพูดจบ ทุกคนต่างก็ยิ่งตกตะลึง

เย่เฉินแค่ยกตัวอย่างโรคเรื้อรังเพียงไม่กี่โรคนี้ ถึงแม้จะเห็นได้บ่อย แต่ก็เป็นโรคที่รักษาได้ยากในการแพทย์แผนปัจจุบัน อย่าว่าแต่ทานยาแล้วไม่สามารถรักษาหาย ต่อให้ไปถึงต่างประเทศก็ไม่สามารถรักษาให้หายขาด