ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1821
เย่ฉางหมิ่นโกรธจนยั้งอารมณ์ไว้ไม่ได้แล้ว
เธอกัดฟันแล้วตะคอก: “เย่เฉิน! อย่าคิดว่าฉันเย่ฉางหมิ่นเป็นอ่อนแอนะ ในตระกูลเย่ ตำแหน่งของฉันสูงกว่าแกมาก! ทางที่ดีแกควรจะให้เคารพต่อฉันบ้าง!”
เย่เฉินไม่ได้สนใจเธอ แต่ชี้ไปที่ที่นั่งว่างข้างกายของเย่ฉางหมิ่น ให้กับหงห้า
หงห้าเข้าใจอย่างชัดเจน รีบพาอู๋ตงไห่ไปกดไว้ที่ข้างกายของเย่ฉางหมิ่น
หลังจากนั้น เย่เฉินยื่นมือออกมา ถอดหมวกของอู๋ตงไห่ และมองดูเขาแล้วก็ยิ้มเล็กน้อย: “สวัสดีประธานอู๋ เจอกันอีกแล้วนะ”
“เย่…เย่เฉินเหรอ?!”
ในขณะนี้ อู๋ตงไห่ทั้งคน ราวกับว่าถูกฟ้าผ่าจากภายนอกสู่ภายในไปมาหลายครั้ง!
ไม่ว่ายังไงเขาก็คาดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าของตัวเอง!
หรือว่า…
หรือว่าทุกอย่างในวันนี้ เขาอยู่เบื้องหลังของการเก็งกำไรเหรอ?!
เขามีความสามารถที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ได้อย่างไร?!
เมื่อเย่เฉินเห็นสีหน้าท่าทางที่น่าสะพรึงกลัวของเขา ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ประธานอู๋ ไม่เจอกันนาน แต่ว่าฉันจะขอแนะนำให้แกรู้จักกับผู้หญิงใจหยาบคนนี้ที่อยู่ข้างกายของแกก่อน”
เย่ฉางหมิ่นเบิกตากว้างจ้องมองเย่เฉินด้วยความโมโห และกัดฟันพูด: “เย่เฉิน! แกอย่ามากเกินไปหน่อยเลย!”
เย่เฉินไม่ได้สนใจเธอ พูดกับอู๋ตงไห่ต่อไปว่า: “ชื่อจริงของผู้หญิงใจหยาบคนนี้ไม่ใช่หลี่ชุ่ยฮัว แต่เป็นเย่ฉางหมิ่น เธอเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลเย่ในเย่นจิง เป็นน้องสาวของพ่อฉัน ก็คืออาของฉัน”
สีหน้าท่าทางของอู๋ตงไห่ดูเหมือนกับพ่อตายไปแล้ว และพูดด้วยความสะอื้นว่า: “ผมผิดไปแล้ว…ตอนนั้นผมไม่รู้ฐานะที่แท้จริงของคุณผู้หญิงเย่จริงๆ…”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “ทำร้ายคุณหนูใหญ่ของตระกูลเย่ สะใจมั้ย?”
อู๋ตงไห่ส่ายหน้ารัวๆ
เย่ฉางหมิ่นที่อยู่ด้านข้าง สีหน้าดูไม่ดีเป็นอย่างมาก
อู๋ตงไห่กลัวจนขวัญหนีดีฝ่อ และพูดอย่างสะอื้นว่า: “คุณชายเย่ ผมไม่รู้ฐานะที่แท้จริงของคุณและคุณผู้หญิงเย่จริงๆ ไม่อย่างนั้น ผมจะกล้ามีความคิดชั่วร้ายต่อคุณทั้งสองคนได้ยังไง…”
ในเวลานี้เย่เฉินมองดูอู๋ตงไห่ แล้วถามว่า: “ประธานอู๋ เคยคิดบ้างมั้ย หลังจากวันนี้ไป ตระกูลอู๋จะมีจุดจบอย่างไร?”
เมื่ออู๋ตงไห่ได้ยิน คนทั้งคนก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...