ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1844
ในใจของเธอก็น้อยใจเป็นอย่างมาก และร้องไห้พูดว่า: “แม่ค่ะ หนูรู้ว่าแม่เป็นเพราะเรื่องที่หนูท้องในเหมืองถ่านหินดำ เกิดความพะวงในใจอยู่ตลอดเวลา แต่ว่าตอนนั้นหนูทำเพื่อความอยู่รอดจริงๆ ไม่อย่างนั้น หนูอาจจะตายไปตั้งนานแล้ว!”
“ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนั้นเรื่องของสิบล้านกว่านั้น ก็ไม่ใช่ความคิดของหนูคนเดียวที่ตั้งใจจะทำให้เสียไป!”
“ความตั้งใจเดิมของหนูคืออยากจะหลอกเอาเงินและคฤหาสน์ของหม่าหลันมา เพื่อแก้ไขสภาพความเป็นอยู่ของครอบครัวพวกเรา! ความพยายามทั้งหมดที่หนูทำและความเสียสละทั้งหมดของหนูก็เพื่อครอบครัวนี้ทั้งนั้น!”
เมื่อนายหญิงใหญ่ได้ยินเธอพูดถึงเรื่องการตั้งครรภ์ ก็รู้สึกเหมือนว่าถูกตบหน้าสองฉาดอย่างรุนแรง และด่าว่าด้วยความโกรธในทันที: “แกนังผู้หญิงหน้าด้านสารเลว ยังกล้าพูดถึงเรื่องท้องอีก! เสื่อมเสียวงศ์ตระกูลและศีลธรรมเสื่อมเสียชัดๆ ไร้ยางอายที่สุด! ถ้าไม่ใช่อู๋ตงไห่ปกป้องแก ฉันไล่แกออกจากตระกูลไปนานแล้ว!”
พูดแล้ว นายหญิงใหญ่เซียวก็โกรธจนจังหวะการหายใจยุ่งเหยิน และกัดฟันพูดว่า: “อีกอย่าง! ตอนที่แกออกมาจากเหมืองถ่านหินดำ ไม่ใช่ท้องเด็กไม่พ่อแค่อย่างเดียว! แกยังติดกามโรคด้วยทั้งร่างกาย! ยังติดให้ลูกชายของฉันด้วย! แกคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ?!”
เฉียนหงเย่นก็หน้าดำหน้าแดงในทันที
ขณะที่เธอไม่รู้ว่าควรจะตอบกลับยังไง คนขับรถก็ถามอย่างหงุดหงิดว่า: “ผมว่าพวกคุณทั้งครอบครัวจะไปหรือไม่ไป? ถ้าพวกคุณอยากจะทะเลาะกัน ก็เอาผู้ป่วยทั้งสองคนบนรถลงมาทะเลาะด้วยกันกับพวกคุณเลย พวกเรายังรอที่จะเลิกงานนะ ไม่มีเวลามาอยู่เป็นเพื่อนพวกคุณที่นี่!”
เมื่อนายหญิงใหญ่เซียวได้ยินคำพูดนี้ ก็ขี้ขลาดขึ้นมาในทันที และรีบพูดว่า: “คุณพี่คนขับรถคุณอย่าได้โมโห พวกเราไป ไปเดี๋ยวนี้!”
หลังจากที่พูดจบ ก็มองเฉียนหงเย่นอย่างโหดเหี้ยมแวบหนึ่ง ต่อจากนั้นภายใต้ความช่วยเหลือของเซียวเวยเวย ก็ปีนขึ้นไปบนรถพยาบาล
แม้ว่าเซียวเวยเวยค่อนข้างจะความเห็นอกเห็นใจแม่ แต่ในเวลานี้ก็ไม่กล้าพูดปกป้องออกมา ทำได้เพียงส่งสายตาให้แม่ ให้เธอขึ้นรถก่อนค่อยว่ากัน
ในเวลานี้เซียวเวยเวยถามว่า: “ใช่แล้วคุณย่า สองคนเมื่อกี้นี้บอกว่า อู๋ตงไห่จัดเตรียมผู้ช่วยให้ครอบครัวพวกเราสามคน อยู่ที่ไหนเหรอ?”
นายหญิงใหญ่เซียวก็ดูมึนงง: “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะจัดเตรียมไว้แล้วแต่คนยังมาไม่ถึงมั้ง?”
“เฮ้อ…”เซียวเวยเวยถอนหายใจ: “ถ้าสามารถที่จะส่งผู้ช่วยมาสามคนได้จริงๆ ก็ยังถือว่าอู๋ตงไห่ยังมีมโนธรรมไม่มากก็น้อย ไม่อย่างนั้น พ่อและพี่ชายบาดเจ็บแบบนี้ แค่พวกเราสามคน ดูแลได้ยากมากจริงๆ”
“นั่นนะสิ…”นายหญิงใหญ่เซียวพูดด้วยความทอดถอนใจ: “ฉันคาดว่าในใจของอู๋ตงไห่โกรธพวกเราจริงๆ แต่ว่าน่าจะยังคาดหวังกับพวกเราอยู่บ้างไม่มากก็น้อย เพียงแต่ว่าตอนนี้กำลังอารมณ์เสียเท่านั้นเอง ถ้าหากต่อไปพวกเรายังมีโอกาส ต้องทำตัวดีๆ น่าจะยังสามารถที่จะเอาชนะความเชื่อมั่นของเขามาได้!”
เซียวเวยเวยพยักหน้า และถอนหายใจพูดว่า: “เฮ้อ หวังว่าผู้ช่วยสามคนที่เขาจัดเตรียมไว้ให้จะมาถึงโดยเร็ว ทางที่ดีที่สุดตอนนี้ไปรออยู่ที่Tomson Rivieraแล้ว ไม่อย่างนั้นพวกเราก็ไม่รู้ว่าจะเอาพ่อและพี่ชายกลับไปที่ห้องยังไง…”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...