เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 185

บทที่ 185 แสดงถึงความซื่อสัตย์（1）

สำหรับเย่เฉิน ให้ซ่งหวั่นถิงไปอีกหนึ่งเม็ด ไม่ถือเป็นเรื่องใหญ่อะไร

แต่ซ่งหวั่นถิง กลับมีความหมายไม่ธรรมดา

ในใจเธอตอนนี้ รู้สึกตื้นตันต่อเย่เฉินอย่างลึกซึ้ง แม้กระทั่งมีความรู้สึกเหมือนสาวน้อย ถูกผู้ชายปกป้อง

ในขณะที่เธอยังค่อนข้างอึ้งตะลึงอยู่นั้น เย่เฉินเดินมาตรงหน้าหวังเจิ้งกาง หยิบยาเม็ดหนึ่งออกมา พร้อมพูดว่า “ประธานหวัง ยาเม็ดนี้ มอบให้คุณ”

หวังเจิ้งกางหดไปทั้งตัว รีบคุกเข่าลงพื้น เรียนแบบเหมือนคนอื่น น้อมรับอยู่อย่างเคารพ

เย่เฉินเอายาวางบนฝ่ามือของเขา หวังเจิ้งกางก็พูดขึ้นว่า “ขอบคุณอาจารย์เย่ที่มอบยาให้ ต่อไปหวังเจิ้งกางจะน้อมรับคำสั่งท่านทุกอย่าง”

เห็นหวังเจิ้งกางคุกเข่าอยู่บนพื้น จึงพูดขึ้นว่า “ประธานหวัง ลูกชายกับหลานของคุณ ก่อนหน้านี้ได้ทำให้ผมโกรธมาก หากไม่ใช่เพราะคุณรู้จักเป็นคน พวกเขาสองคนคงไม่ได้มีชีวิตอยู่แต่แล้ว”

ในใจหวังเจิ้งกางตกตะลึง รีบก้มหัวลงพื้นพร้อมพูดว่า “ขอบคุณอาจารย์เย่ที่เมตตา”

เย่เฉินรับคำ พร้อมพูดว่า “บอกเด็กในบ้านของคุณด้วยว่า ต่อไปให้รู้จักถ่อมตัว อย่าหยิ่งทรนงให้มันมากนัก”

หวังเจิ้งกางพยักหัวพูดขึ้นว่า “อาจารย์เย่วางใจ ผมจะตักเตือนพวกเขา”

“อืม” เย่เฉินพูดขึ้นว่า “ยานี้คุณเก็บไว้ให้ดี ต่อไปอาจสามารถช่วยชีวิตคุณไว้ได้”

หวังเจิ้งกางได้ยาวิเศษมา ก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าตื้นตันว่า “อาจารย์เย่ ต่อไปหากมีอะไรที่ตระกูลหวังช่วยได้ ขอให้สั่งมาได้เลย”

จากนั้น ก็คือฉินกาง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน