ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 185
บทที่ 185 แสดงถึงความซื่อสัตย์（1）
สำหรับเย่เฉิน ให้ซ่งหวั่นถิงไปอีกหนึ่งเม็ด ไม่ถือเป็นเรื่องใหญ่อะไร
แต่ซ่งหวั่นถิง กลับมีความหมายไม่ธรรมดา
ในใจเธอตอนนี้ รู้สึกตื้นตันต่อเย่เฉินอย่างลึกซึ้ง แม้กระทั่งมีความรู้สึกเหมือนสาวน้อย ถูกผู้ชายปกป้อง
ในขณะที่เธอยังค่อนข้างอึ้งตะลึงอยู่นั้น เย่เฉินเดินมาตรงหน้าหวังเจิ้งกาง หยิบยาเม็ดหนึ่งออกมา พร้อมพูดว่า “ประธานหวัง ยาเม็ดนี้ มอบให้คุณ”
หวังเจิ้งกางหดไปทั้งตัว รีบคุกเข่าลงพื้น เรียนแบบเหมือนคนอื่น น้อมรับอยู่อย่างเคารพ
เย่เฉินเอายาวางบนฝ่ามือของเขา หวังเจิ้งกางก็พูดขึ้นว่า “ขอบคุณอาจารย์เย่ที่มอบยาให้ ต่อไปหวังเจิ้งกางจะน้อมรับคำสั่งท่านทุกอย่าง”
เห็นหวังเจิ้งกางคุกเข่าอยู่บนพื้น จึงพูดขึ้นว่า “ประธานหวัง ลูกชายกับหลานของคุณ ก่อนหน้านี้ได้ทำให้ผมโกรธมาก หากไม่ใช่เพราะคุณรู้จักเป็นคน พวกเขาสองคนคงไม่ได้มีชีวิตอยู่แต่แล้ว”
ในใจหวังเจิ้งกางตกตะลึง รีบก้มหัวลงพื้นพร้อมพูดว่า “ขอบคุณอาจารย์เย่ที่เมตตา”
เย่เฉินรับคำ พร้อมพูดว่า “บอกเด็กในบ้านของคุณด้วยว่า ต่อไปให้รู้จักถ่อมตัว อย่าหยิ่งทรนงให้มันมากนัก”
หวังเจิ้งกางพยักหัวพูดขึ้นว่า “อาจารย์เย่วางใจ ผมจะตักเตือนพวกเขา”
“อืม” เย่เฉินพูดขึ้นว่า “ยานี้คุณเก็บไว้ให้ดี ต่อไปอาจสามารถช่วยชีวิตคุณไว้ได้”
หวังเจิ้งกางได้ยาวิเศษมา ก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าตื้นตันว่า “อาจารย์เย่ ต่อไปหากมีอะไรที่ตระกูลหวังช่วยได้ ขอให้สั่งมาได้เลย”
จากนั้น ก็คือฉินกาง
ท่านหงห้าได้ยินคำพูดนี้แล้ว ก็อึ้งไปทั้งตัว นิ้วมือร้อนผ่าว หัวสมองเหมือนจะระเบิด
เมื่อกี้เขารออยู่ที่หน้าห้องตลอด ได้ยินที่เย่เฉินพูดอยู่ในห้อง ตลอดจนเรื่องที่หลังจากซือเทียนฉีทานยาแล้ว ในใจเขาอิจฉาอย่างที่สุดแต่แรกแล้ว
แต่ว่า ในใจเขาเข้าใจดี คนที่เป็นมาเฟียอย่างขา ไม่มีอะไรน่าภาคภูมิใจ คู่ควรที่จะได้รับยาจากอาจารย์เย่หรือ?
แต่ตอนนี้ เวลานี้ เขาได้ยินเย่เฉินพูดว่า จะมอบยาวิเศษให้กับตน จึงคุกเข่าลงพื้นอย่างไม่ลังเล
“ท่านเย่ ผมหงห้าเป็นแค่อันธพาล พูดจาเพาะๆไม่เป็น ต่อไปชีวิตนี้ขอยกให้กับท่าน ต่อให้ท่านจะสั่งไปบุกน้ำลุยไฟ ผมหงห้าจะไม่ลังเลเลยสักนิด ต่อให้ผมต้องถูกฟ้าผ่า”
ในใจท่านหงห้าตื้นตันอย่างไม่อาจบหักห้าม คุกเข่าอยู่บนพื้น รับยามาจากในมือเย่เฉินอย่างถ่อมตน ตื้นตันเหมือนอย่างกับปฏิบัติกับสิ่งของล้ำค่าในโลก
......
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...