ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1855
เย่เฉินประหลาดใจกับวิธีการเอาชนะทางจิตวิญญาณของหม่าหลัน ในเวลาเดียวกัน ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกสำหรับการแก้ไขปัญหาที่ประสบความสำเร็จในเรื่องนี้
ก่อนหน้านี้สิ่งที่เขากังวลมากที่สุด ก็คือเย่ฉางหมิ่นจะเปิดเผยตัวตนของเขา เนื่องจากสไตล์การแสดงออกของอาคนนี้ของเขาก็หยิ่งผยองเป็นอย่างมาก ไม่แน่หัวร้อนในชั่วขณะ ก็เปิดเผยตัวตนของตระกูลเย่ออกมา
โชคดีที่เย่ฉางหมิ่นเลือกทางผิดในทันทีที่มาถึง เธอใช้วิธีการคาดไม่ถึงโดยการเขียนเช็คหนึ่งร้อยล้านให้หม่าหลัน ทำให้หม่าหลันจัดให้เธออยู่ในประเภทคนหลอกลวงในทันที
และธนาคารซิตี้แบงค์สี่คำนี้ ก็เสียดแทงบาดแผลความเจ็บปวดที่ลึกที่สุดภายในใจของหม่าหลัน ดังนั้นหม่าหลันก็ใช้วิธีการกำลังอาวุธตอบโต้การใช้เงินฟาดหัวของเย่ฉางหมิ่นในทันที
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตลก
อาคนนี้ของตัวเอง อยู่ในเย่นจิงใช้ชีวิตที่มีเกียรติมั่งคั่งและร่ำรวยมาหลายปีขนาดนี้ เดินไปถึงไหนก็มีแต่คนนับหน้าถือตา แต่เธอคงจะคิดไม่ถึงว่า ตัวเองที่เป็นฮีโร่มาโดยตลอด จะถูกทำลายในเมืองจินหลิง
ยิ่งไปกว่านั้น ยังถูกทำลายด้วยเงื้อมมือของหม่าหลัน
คิดดูแล้ว ครั้งนี้ก็น่าจะให้บทเรียนกับเธอสักเล็กน้อยอย่างแน่นอน
เย่เฉินกำลังคิดอยู่ ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ได้รับข้อความวีแชท เขามองแวบหนึ่ง เป็นวิดีโอที่หงห้าส่งมา ภาพขนาดย่อของวิดีโอสามารถมองออกว่าเป็นห้องเล็กที่เก่าทรุดโทรม ยิ่งไปกว่านั้นอาเย่ฉางหมิ่นก็ยืนอยู่หน้ากล้องด้วยใบหน้าที่ขมขื่น
เขารู้ว่า หงห้าน่าจะจัดการกับเธอเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นก็ลุกขึ้นในทันที มาถึงในห้องน้ำแล้วกดดูวิดีโอ
วิดีโอเริ่มเล่น เสียงของหงห้าดังมา: “อาจารย์เย่ คุณดูหน่อย นี่คือห้องที่จัดเตรียมไว้ให้อาของคุณ! อยู่ในกระท่อมของหมู่บ้านชุมชน!”
ในวิดีโอ เป็นห้องเล็กประมาณไม่เกินยี่สิบตารางเมตร ห้องเก่าทรุดโทรมมาก นอกจากเตียงหนึ่งเตียงตู้เสื้อหนึ่งตู้กับโต๊ะทำงานหนึ่งตัวและเก้าอี้หนึ่งตัว แทบจะไม่มีของอย่างอื่นอีกเลย
ถึงแม้สภาพบ้านที่สร้างเองแบบนี้จะไม่ค่อยดีนัก แต่ก็มีข้อดี ตรงที่ว่าเจ้าของบ้านทำห้องน้ำแยกไว้ให้แต่ละห้อง แบบนี้อย่างน้อยก็ไม่ต้องเข้าแถวเข้าห้องน้ำสาธารณะ
เมื่อเย่เฉินเห็นที่นี่ อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ
แม้ว่าเขาจะอายุไม่มากนัก แต่ผ่านการฝึกฝนความยากลำบากมาหลากหลาย หลังจากที่พบกับผู้คนมากมายทุกประเภท เขารู้จักความเป็นมนุษย์มากกว่าคนส่วนใหญ่
ดังนั้น เขาจึงชอบลงโทษคนชั่วร้าย จากรากเหง้าของความเป็นมนุษย์มากที่สุด
ตัวอย่างเช่นเว่ยหย่งเจิ้งของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ ตลอดชีวิตที่ดูถูกแม่ที่เกิดใต้ภูเขาฉางไบของเว่ยเลี่ยงคนนั้น ทำให้คนอื่นเสียใจไม่ว่า ยังถ่วงเวลาคนอื่นไปตลอดชีวิต สิ่งที่เกลียดยิ่งกว่าคือ ถ่วงเวลาคนอื่นก็ช่างเถอะ คนอื่นเขาก็เสียชีวิตไปแล้ว เขายังปล่อยการวิพากษ์วิจารณ์อย่างเต็มที่ คนแบบนี้ จากรากเหง้าของความเป็นมนุษย์ก็ชั่วช้า
ในเมื่อเป็นแบบนี้ การปล่อยให้เขาปักหลักอยู่ใต้ภูเขาฉางไบไปตลอดชีวิต ก็เป็นวิธีการลงโทษที่ดีที่สุด
ในเวลาเดียวกันก็เป็นวิธีการชดใช้ที่ดีที่สุดของเขาด้วย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...