ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1856
อาคนนี้ของตัวเอง
ตั้งแต่เด็กก็เกิดอยู่ในคฤหาสน์ของเย่นจิง เสพสุขความมั่งคั่งร่ำรวยยศถาบรรดาศักดิ์อย่างไร้ขีดจำกัดมาตลอดชีวิต หยิ่งยโสโอหังจองหองพองขนและเย่อหยิ่งมาโดยตลอด
ในเมื่อเป็นแบบนี้ วิธีลงโทษที่ดีที่สุดสำหรับเธอ ก็คือให้เธอใช้ชีวิตที่ยากลำบากและกำราบความฮึกเหิมของเธออย่างโหดเหี้ยม!
ดังนั้น เย่เฉินจึงส่งข้อความเสียงไปให้หงห้าหนึ่งเสียงว่า: “หงห้า ฉันคิดว่าสภาพแวดล้อมนี้ก็ไม่เลว แต่ว่านายต้องให้คนของนายเฝ้าป้องกันสุดชีวิตอยู่ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ไม่อนุญาตให้เธอซื้อสินค้าใดทางออนไลน์เด็ดขาด และก็ไม่อนุญาตให้เธอสั่งอาหารเดลิเวอรี่อะไรทั้งนั้น!”
“ถ้าหากเธอซื้อของ หรือว่าสั่งอาหารเดลิเวอรี่ คนของนายก็หยุดไว้ในทันที จะให้เธอไม่ได้เด็ดขาด!”
“สำหรับอาหารประจำวันของเธอ ให้คนของนายดูอารมณ์แล้วซื้อของจากร้านอาหารเล็กๆ ข้างนอกก็พอแล้ว แต่ว่าต้องจำไว้ให้มั่น มาตรฐานสำหรับอาหารในหนึ่งวันต้องไม่เกินห้าสิบหยวน!”
ในเวลานี้ กระท่อมของหมู่บ้านชุมชน
หงห้าใช้ลำโพงโทรศัพท์ เปิดเสียงที่เย่เฉินเพิ่งจะส่งมา
เย่ฉางหมิ่นที่อยู่ตรงหน้าได้ฟังจบ สีหน้าก็กลายเป็นยิ่งดูไม่ดีขึ้นในทันที!
เธอพูดอย่างเคืองใจว่า: “นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ! ไม่ให้ฉันซื้อของทางออนไลน์ก็ช่างเถอะ ยังไม่ให้ฉันสั่งอาหารเดลิเวอรี่ด้วยเหรอ?!”
หงห้าแสยะยิ้มแล้วพูดว่า: “ก็ไม่ให้คุณสั่ง ทำไมเหรอ?”
เย่ฉางหมิ่นพูดอย่างโกรธเคืองว่า: “ฉันจะโทรหาเย่เฉิน!”
ไม่นานเสียงของหงห้าก็ดังขึ้นมา: “อาจารย์ผมได้ยินครับ คุณสั่งการมาได้เลยครับ!”
เย่เฉินอือคำหนึ่ง และพูดว่า: “คุณอาของฉัน นิสัยดื้อดึง!”
พูดแล้ว เขาก็ถอนหายใจ และพูดว่า: “เอาแบบนี้ละกัน ลดมาตรฐานอาหารประจำวันของเธอ จากห้าสิบหยวนเป็นสามสิบหยวน ถ้าหากเธอยังไม่พอใจ ก็ลดเป็นยี่สิบหยวนสิบหยวน ถ้าไม่ได้จริงๆ วันละห้าหยวนก็ได้ ซื้อซาลาเปาสองหยวน มัสตาร์ดดองหนึ่งหยวน ที่เหลืออีกสองหยวนยังสามารถซื้อเอาของกินอย่างอื่นไปเซ่นฟันได้!”
หงห้าหัวเราะออกมาทันที: “ได้ครับอาจารย์เย่ ผมรู้แล้วครับ!”
เย่ฉางหมิ่นแทบจะอกแตกตาย ร้องไห้พูดว่า: “เย่เฉินแกหมายความว่ายังไง?! ถ้าแกไม่ยอมเพิ่มให้ฉันก็ช่างเถอะ ทำไมยังต้องหักเงินฉันไปอีกยี่สิบหยวนด้วย?!”
เย่เฉินพูดว่า: “คุณอา ผมหวังดีกับอานะ ให้อาลำบากเพื่อฝึกฝน แบบนี้จากนี้ไปเมื่อกลับมาสู่สังคมครั้งที่สองก็จะได้มีประสบการณ์และบทเรียนเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย แต่ผมว่าอายังไม่จริงใจจริงๆ คนโบราณกล่าวว่า สวรรค์จะมอบหน้าที่สำคัญให้กับคนอื่น จำเป็นต้องทำให้คนคนนั้นเจ็บปวดทำให้กล้ามเนื้อและกระดูกอ่อนล้าและทำให้ทุกข์ทรมานจากความหิวโหย ในเมื่ออาไม่จริงใจ แล้วก็ดื้อรั้นขนาดนี้ งั้นผมก็จะเพิ่มความพยายามเล็กน้อย ให้อากลายเป็นคนบริสุทธิ์ยิ่งขึ้นได้เร็วกว่านี้!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...