ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1857
เย่ฉางหมิ่นคาดไม่ถึงจริงๆว่า สิ่งที่หงห้าพูดก่อนหน้านี้จะกลายเป็นเรื่องจริง
ตัวเองอยากจะหาเย่เฉินเพื่อขอเงื่อนไขที่ดีกว่า คาดไม่ถึงว่าเย่เฉินไม่เพียงแต่ไม่สนใจตัวเอง ยังลดมาตรฐานอาหารประจำวันของตัวเองในทันที จากห้าสิบหยวนเป็นสามสิบหยวน
ในขณะนี้ เธอประสบกับความเจ็บปวดเหมือนกันกับนายหญิงใหญ่เซียวในเวลานั้นแล้ว
ถ้ารู้ก่อนว่าผลลัพธ์จะเป็นแบบนี้ ทำไมจะต้องไปเสแสร้งด้วย?
หงห้าเหลือบมองดูเย่ฉางหมิ่นที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความทุกข์ แสยะยิ้มแล้วพูดเยาะเย้ยว่า: “ผมพูดอะไรนะ? ผมก็ว่าอาจารย์เย่จะต้องลดมาตรฐานอาหารของคุณลงอย่างแน่นอน คุณดันไม่เชื่อ ตอนนี้สะใจหรือยัง?”
เย่ฉางหมิ่นไม่พูดอะไรด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ
เธอก็ไม่กล้าพูดอะไร
เพราะเธอรู้ว่า พูดมากผิดมาก ไม่แน่พูดอีกไม่กี่คำ ก็จะต้องกินซาลาเปาและของดองทุกวันจริงๆ
เมื่อหงห้าเห็นเธอไม่กล้าแผลงฤทธิ์ไปมากกว่านี้ ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “งั้นคุณผู้หญิงเย่ก็สนุกกับช่วงเวลาที่ดีของเจ็ดวันนี้ให้เต็มที่ ไม่มีเรื่องอะไร ผมก็ขอตัวกลับก่อนแล้ว”
เย่ฉางหมิ่นเขม็งตาใส่หงห้าอย่างโหดๆ เมื่อหงห้าออกจากห้อง ก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้อย่างโศกเศร้ามาก
เธอหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมา และโทรวิดีโอหาเย่โจงฉวนคุณท่านเย่ที่อยู่ห่างไกลในเย่นจิง
ทันทีที่รับสายวิดีโอ เย่ฉางหมิ่นก็ร้องไห้พูดว่า: “พ่อค่ะ! สารเลวเย่เฉินหยามเกียรติหนูมากเกินไปแล้ว! พ่อดูเขาพาหนูมาอยู่ที่บ้าอะไรเนี่ย!”
พูดแล้ว เธอจึงเปลี่ยนกล้อง และถ่ายสภาพภายในห้องรอบหนึ่ง
พูดมาขนาดนี้แล้ว ความแข็งแกร่งของเย่เฉิน น่าจะเหนือความเข้าใจของทุกคนเป็นอย่างมาก…
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ในใจของเย่ฉางหมิ่นก็กระตุกหนึ่งที และแอบคิดว่า: “เรื่องราวเหล่านี้ ห้ามให้พ่อรู้เด็ดขาด! ไม่อย่างนั้น เขาก็ต้องยิ่งให้ความสำคัญกับไอ้สารเลวเย่เฉินนั้น! ฉันเย่ฉางหมิ่น พูดอะไรก็ไม่สามารถให้เขากลับไปที่ตระกูลเย่ได้! ไม่อย่างนั้น เกิดไอ้หมอนี่กลับไปที่ตระกูลเย่ ฉันก็ไม่มีที่ยืนในตระกูลเย่แล้ว!”
ดังนั้น เย่ฉางหมิ่นเอ่ยปากพูดในทันทีว่า: “พ่อค่ะ หนูพูดจริงๆ เย่เฉินก็เป็นสัตว์เลือดเย็นที่ไม่มีความเมตตา! พ่อคิดว่าเขาเป็นสายเลือดของตระกูลเย่อยากจะให้เขากลับไปที่ตระกูลเย่ แต่ว่าเขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับสายเลือดตระกูลเย่ที่อยู่บนตัวด้วยซ้ำ ขนาดหนูที่เป็นอาแท้ๆเขาก็สามารถที่จะทำขนาดนี้ได้ เกิดกลับไปที่ตระกูลเย่ พวกเราทำให้เขาไม่พอใจหน่อย งั้นเขาจะไม่ทำให้ทั้งตระกูลเย่เกิดหายนะวุ่นวายจนไก่สุนัขกระเจิงเลยเหรอ?”
เย่โจงฉวนเงียบกริบในทันที
คำพูดของเย่ฉางหมิ่น ก็ทำให้ในใจของเขาเกิดความระแวดระวังเล็กน้อย
ใครก็หวังว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของตัวเอง จะสามารถมีขุนพลพยัคฆ์ที่จะต่อสู้เก่งอย่างกล้าหาญ แต่ทว่า สิ่งแรกที่ต้องพิจารณาของปัญหาในความเป็นจริงอย่างมาก ก็คือตัวเองจะสามารถที่จะข่มอีกฝ่ายได้หรือไม่
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...