ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1879

พิธีบูชาบรรพบุรุษของตระกูลเย่ เป็นพิธีกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตระกูลเย่

ตระกูลใหญ่ ๆ ต่างก็ให้ความสำคัญกับพิธีบูชาบรรพบุรุษ โดยเฉพาะตระกูลใหญ่ที่มีประวัติยาวนานอย่างตระกูลเย่ ความเป็นมาของตระกูลลึกซึ้ง ตระกูลได้แตกแขนงออกไปมากมาย จึงยิ่งให้ความสำคัญกับพิธีบูชาบรรพบุรุษ

ความจริงแล้ว ตระกูลร่ำรวยมากมาย ต่างก็ยากจะจัดพิธีบูชาบรรพบุรุษให้ใหญ่โต แต่ทว่าพิธีบูชาบรรพบุรุษที่แท้จริงนั้น ไม่ใช่ว่าตระกูลธรรมดาก็จะสามารถจัดการได้

มีตระกูลที่เกิดขึ้นใหม่หลายตระกูล คิดอยากจะจัดพิธีบูชาบรรพบุรุษแต่ก็ไม่สามารถแบกรับได้

เพราะว่าในสุสานบรรพบุรุษของคนพวกนั้น อาจจะมีเพียงร่างของบรรพบุรุษของสามสี่รุ่นก่อนหน้านั้นฝังอยู่ นากจากนี้เมื่อพูดถึงฐานะของพวกเขา บางทีคนรุ่นก่อน ๆ อาจเป็นชาวนา ไม่มีเรื่องราวยิ่งใหญ่อะไรให้คนรุ่นหลังยกย่องสรรเสริญ

แม้ว่าชนชั้นชาวนาก็ควรค่าแก่การเคารพเช่นกัน แต่ในสังคมชนชั้นสูงเหล่านี้ บรรพบุรุษไม่มีภูมิหลังที่แข็งแกร่งเพียงพอ ก็ไม่สามารถที่จะเอาออกมาโชว์ได้จริง ๆ

โดยเฉพาะในสังคมชนชั้นสูงของเย่นจิง

นอกจากจะแข่งความร่ำรวย แข่งอิทธิพลแล้ว ก็ยังแข่งขันเกี่ยวกับฐานะสังคมและภูมิหลังอีกด้วย

อยู่ที่เย่นจิงยังมีลูกหลานที่อยู่ในแปดกองธงของราชวงศ์ชิงอยู่ไม่น้อย บรรพบุรุษของตระกูลเหล่านี้ตอนที่อยู่ในสมัยราชวงศ์ชิง ล้วนอยู่ในแปดกองธงของชนชั้นสูง ถ้าไม่ใช่คุณชาย ก็เป็นคุณหนู มีแม้กระทั่งขุนนางอาวุโสระดับหนึ่งของราชวงศ์ในสมัยนั้น

ตระกูลเช่นนี้ ภูมิหลังแข็งแกร่ง เมื่อจัดพิธีบูชาบรรพบุรุษ ก็จะสามารถนำเรื่องราวของบรรพบุรุษสองสามท่านออกมาเล่าได้ และให้ความรู้สึกยกย่องสรรเสริญกับผู้คนทันที

บรรพบุรุษของตระกูลเย่ เองก็เป็นขุนนางในราชสำนัก ตระกูลธรรมดาทั่วไป มีบรรพบุรุษเป็นเพียงบัณฑิตยังแทบอยากจะสร้างศาลบรรพชนไว้ที่บ้านเกิดให้บัณฑิตท่านั้น แต่ตระกูลเย่ แค่บรรพบุรุษที่เป็นบัณฑิตขั้นสูงก็มีนับร้อยท่าน บัณฑิตตำแหน่งจ้อหงวนมีสิบท่าน รวมจ้อหงวนสามอันดับแรกแล้ว เป็นทั้งหมดสิบสามท่าน

ราชวงศ์ชิงมีประวัติศาสตร์เกือบสามร้อยปี มีการเปิดสอบขุนนางเพื่อคัดเลือกขุนนางอยู่ทั้งหมด 112 ครั้ง

ภายในระยะเวลาเกือบสามร้อยปี มีบัณฑิตขั้นสูงทั้งหมดสองพันกว่าท่าน บัณฑิตตำแหน่งจ้อหงวน114ท่าน