ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 188

บทที่ 188 อายุหนุ่มขึ้นยี่สิบปี（2）

หากหลานสาวตนซ่งหวั่นถิงสามารถได้ยาวิเศษกลับมา ให้ตนเองได้ทาน ตนเองจะต้องหลุดพ้นจากความทุกข์ทรมานในตอนนี้ กลับไปหนุ่มแข็งแรงเหมือนเมื่อตอนสิบยี่สิบปีก่อน

ตอนที่ซ่งหวั่นถิงเอายาวิเศษเข้ามาหนึ่งเม็ด คุณท่านซ่งดิ้นรนลุกขึ้นนั่ง ถามด้วยเสียงค่อนข้างสั่นเทาว่า “หวั่นถิง อาจารย์เย่ให้ยามาไหม?”

ซ่งหวั่นถิงรีบพยักหัว ยื่นมือทั้งคู่ขึ้นมา พร้อมพูดว่า “คุณปู่ นี่เป็นยาวิเศษที่อาจารย์เย่ปรุงขึ้นมาในครั้งนี้ ทานรีบทานเร็วสิ”

“ดีดีดี” คุณท่านซ่งตื่นเต้นจนพูดคำว่าดีออกมาอยู่หลายคำ จากนั้นก็ถามขึ้นว่า “ซือเทียนฉีทานแล้วหรือยัง?”

“ทานแล้ว” ซ่งหวั่นถิงพูดว่า “ท่านซือทานตามที่อาจารย์เย่แนะนำ ทานเข้าไปเพียงแค่ครึ่งเม็ด ก็สามารถรักษาโรคเรื้อรังทั้งหมดจนหายแล้ว อัศจรรย์อย่างที่สุด”

คุณท่านซ่งได้ยินแบบนี้แล้ว ก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที พูดขึ้นอย่างอ้ำๆอึ้งๆว่า “อัศจรรย์ขนาดนี้จริงๆ....เร็ว เตรียมน้ำมา ฉันจะทานยา”

คนใช้ที่อยู่ด้านข้างรีบยกน้ำเข้ามาให้

ลูกหลานตระกูลซ่งต่างก็เฝ้าอยู่ข้างกายคุณท่าน รอดูความอัศจรรย์ที่จะเกิดขึ้น

ตอนนี้ลูกหลานของตระกูลซ่ง ต่างก็หวังอยากที่จะให้คุณท่านมีอายุต่ออีกหลายปี สามารถอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้กับลูกหลาน ดังนั้น พวกเขาก็หวังอยากที่จะให้คุณท่านทานยาวิเศษไปแล้ว จะได้รับการรักษาให้หายขาด

คุณท่านกลืนยาลูกกลอนลงไปอย่างสั่นเทา แล้วก็ดื่มน้ำอุ่นตาม หลังจากที่ยาลูกกลอนลงสู่กระเพาะแล้ว ก็กลายเปลี่ยนเป็นพลังอย่างหนึ่ง ไหลผ่านเข้าสู่กระแสเลือดทั่วร่างกายของคุณท่าน

จากนั้น คุณท่านก็รู้สึกว่าทั่วร่างกายของตนเองมีพลังหนึ่งไหลเข้าสู่ร่างกาย แล้วเขาก็ลองยืนขึ้นโดยที่ไม่ต้องใช้ไม้ค้ำยัน

ลูกหลานที่อยู่ข้างกายต่างก็ตื่นเต้นอย่างที่สุด กลัวว่าคุณท่านจะลุกยืนไม่ได้แล้วล้มลง ทุกคนจึงต่างเตรียมพร้อมที่จะเข้าไปช่วยเหลือ

แต่ใครก็คิดไม่ถึง คุณท่านเพียงแค่ออกแรงนิดเดียว ก็สามารถยืนขึ้นมาได้อย่างสบาย

ไม่ได้อาศัยสิ่งใดช่วยเหลือ คุณท่านอาศัยเพียงขาสองข้างของตน ก็สามารถยืนขึ้นมาได้แล้ว และไม่มีอาการสั่นไหวเลยสักนิด