ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1891

เสียงของทั้งสอง ดึงดูดความสนใจเซียวฉางควน

เขามองไปที่แม่ของตนเอง ด้วยความประหลาดใจจนพูดอะไรไม่ออก

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เขาจึงถามเย่เฉินว่า“ลูกเขย นะ……นั่นคือแม่ของฉันหรอ?ฉันดูไม่ผิดใช่ไหม?”

เย่เฉินยิ้มเบาๆ“คุณพ่อครับ ดูไม่ผิดหรอกครับ คือท่านจริงๆครับ”

เซียวฉางควนพูดอย่างตกใจ“ทะ……ทำไมเธอถึงสวมเสื้อกั๊กของพนักงานล่ะ?หรือเธอมาทำงานที่นี่!?”

เย่เฉินพยักหน้า“ดูท่าน่าจะเป็นอย่างนั้นครับ”

เซียวฉางควนพูดอย่างแปลกใจ“นี่ไม่ใช่สิ อู๋ตงไห่อัดฉีดเงินให้ตระกูลเซียวไม่ใช่เหรอ?ยังซื้อคฤหาสน์Tomson Rivieraให้พวกเขาหนึ่งหลังอีกด้วย ตามหลักแล้วพวกเขาทั้งตระกูลน่าจะใช้ชีวิตอย่างสุขสบายถึงจะถูกสิ!”

เซียวฉางควนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในช่วงสองวันที่ผ่านมา เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหม่าหลันถูกพี่ชายแท้ๆของตนเอง กับหลานชายแท้ๆลักพาตัวไป ยิ่งไม่รู้ว่าอู๋ตงไห่ได้ยอมจำนนนำทรัพย์สินส่วนหนึ่งของตระกูลแบ่งออกไปแล้ว และตกเป็นสุนัขตัวหนึ่งของหงห้า

ดังนั้น จึงไม่รู้ด้วยว่า สถานการณ์ของครอบครัวนายหญิงใหญ่เซียวเลวร้ายลงในช่วงสองวันที่ผ่านมา

เวลานี้เองเย่เฉินพูดขึ้นมาว่า“ผมได้ยินมาว่า เหมือนอู๋ตงไห่จะถอนทุนไปหมดแล้วนะครับ”

“ถอนทุน?”เซียวฉางควนร้องอย่างตกใจ แล้วพูดขึ้นมาว่า“อู๋ตงไห่คนนี้พึ่งพาไม่ได้เลยจริงๆ คิดจะถอนก็ถอนเลยงั้นเหรอ?แล้วทำไมเขาต้องถอนทุนด้วยล่ะ?ฉันเชื่อว่าจากทรัพย์สินของเขาแล้ว คงไม่สนใจเงินเล็กน้อยแค่นั้นที่จะลงทุนกับบริษัทเซียวซื่อหรอกมั้ง?”

เย่เฉินยักไหล่ แล้วพูดอย่างยิ้มๆ“เรื่องนี้เราไม่แน่ใจครับ”

ในขณะที่กำลังพูดคุยกันอยู่ ก็เห็นจางกุ้ยเฟินใช้ไม้ถูพื้นถูไปที่ข้อเท้าของหญิงชราหลายครั้ง แล้วพูดอย่างรังเกียจ“นังแก่รีบหลบไปเลยนะ อย่ามัวแต่ขวางฉันถูพื้น!”

นายหญิงใหญ่เซียวพูดอย่างสะอึกสะอื้นว่า“กุ้ยเฟิน งานที่หัวหน้าซูเปอร์มาร์เก็ตมอบหมายให้ฉัน ก็คือให้ฉันคอยช่วยลูกค้าดึงถุงพลาสติก ถ้าฉันทำงานไม่ดีจะถูกไล่ออก ถือซะว่าฉันขอร้องเธอละ อย่ามีปัญหากับฉันเลย ได้ไหม?”