เสียงของทั้งสอง ดึงดูดความสนใจเซียวฉางควน
เขามองไปที่แม่ของตนเอง ด้วยความประหลาดใจจนพูดอะไรไม่ออก
หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เขาจึงถามเย่เฉินว่า“ลูกเขย นะ……นั่นคือแม่ของฉันหรอ?ฉันดูไม่ผิดใช่ไหม?”
เย่เฉินยิ้มเบาๆ“คุณพ่อครับ ดูไม่ผิดหรอกครับ คือท่านจริงๆครับ”
เซียวฉางควนพูดอย่างตกใจ“ทะ……ทำไมเธอถึงสวมเสื้อกั๊กของพนักงานล่ะ?หรือเธอมาทำงานที่นี่!?”
เย่เฉินพยักหน้า“ดูท่าน่าจะเป็นอย่างนั้นครับ”
เซียวฉางควนพูดอย่างแปลกใจ“นี่ไม่ใช่สิ อู๋ตงไห่อัดฉีดเงินให้ตระกูลเซียวไม่ใช่เหรอ?ยังซื้อคฤหาสน์Tomson Rivieraให้พวกเขาหนึ่งหลังอีกด้วย ตามหลักแล้วพวกเขาทั้งตระกูลน่าจะใช้ชีวิตอย่างสุขสบายถึงจะถูกสิ!”
เซียวฉางควนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในช่วงสองวันที่ผ่านมา เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหม่าหลันถูกพี่ชายแท้ๆของตนเอง กับหลานชายแท้ๆลักพาตัวไป ยิ่งไม่รู้ว่าอู๋ตงไห่ได้ยอมจำนนนำทรัพย์สินส่วนหนึ่งของตระกูลแบ่งออกไปแล้ว และตกเป็นสุนัขตัวหนึ่งของหงห้า
ดังนั้น จึงไม่รู้ด้วยว่า สถานการณ์ของครอบครัวนายหญิงใหญ่เซียวเลวร้ายลงในช่วงสองวันที่ผ่านมา
เวลานี้เองเย่เฉินพูดขึ้นมาว่า“ผมได้ยินมาว่า เหมือนอู๋ตงไห่จะถอนทุนไปหมดแล้วนะครับ”
“ถอนทุน?”เซียวฉางควนร้องอย่างตกใจ แล้วพูดขึ้นมาว่า“อู๋ตงไห่คนนี้พึ่งพาไม่ได้เลยจริงๆ คิดจะถอนก็ถอนเลยงั้นเหรอ?แล้วทำไมเขาต้องถอนทุนด้วยล่ะ?ฉันเชื่อว่าจากทรัพย์สินของเขาแล้ว คงไม่สนใจเงินเล็กน้อยแค่นั้นที่จะลงทุนกับบริษัทเซียวซื่อหรอกมั้ง?”
เย่เฉินยักไหล่ แล้วพูดอย่างยิ้มๆ“เรื่องนี้เราไม่แน่ใจครับ”
ในขณะที่กำลังพูดคุยกันอยู่ ก็เห็นจางกุ้ยเฟินใช้ไม้ถูพื้นถูไปที่ข้อเท้าของหญิงชราหลายครั้ง แล้วพูดอย่างรังเกียจ“นังแก่รีบหลบไปเลยนะ อย่ามัวแต่ขวางฉันถูพื้น!”
นายหญิงใหญ่เซียวพูดอย่างสะอึกสะอื้นว่า“กุ้ยเฟิน งานที่หัวหน้าซูเปอร์มาร์เก็ตมอบหมายให้ฉัน ก็คือให้ฉันคอยช่วยลูกค้าดึงถุงพลาสติก ถ้าฉันทำงานไม่ดีจะถูกไล่ออก ถือซะว่าฉันขอร้องเธอละ อย่ามีปัญหากับฉันเลย ได้ไหม?”
“แต่ว่า ถ้าฉันไม่ทำฉันจะไปทำอะไรได้อีก?”
“ถ้าฉันไม่ทำ ก็จะไม่มีโอกาสแม้แต่จะได้อิ่มท้อง……”
“ฉันทำงานพาร์ทไทม์ที่นี่ อย่างน้อยหนึ่งวันก็สามารถแลกได้หนึ่งร้อยหยวน ช่วงกลางวันยังมีอาหารให้หนึ่งมื้อ……”
“ถ้าฉันไม่ทำ ไม่ว่าจะเฉียนหงเย่น หรือจางกุ้ยเฟิน ก็จะไม่ให้ฉันกินข้าวแม้แต่คำเดียว……”
“ถึงเวลานั้นก็ต้องหิวตายน่ะสิ?”
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ นายหญิงใหญ่เซียวก็รู้สึกเศร้าใจมากยิ่งขึ้น ยืนอยู่ข้างๆชั้นวางสินค้าคนเดียว แล้วเริ่มร้องไห้สะอึกสะอื้น
เซียวฉางควนที่เห็นแบบนั้น เขารู้สึกทนไม่ได้ จึงเอ่ยปากพูดกับเย่เฉินว่า“เย่เฉิน ฉันว่าย่าของนายดูน่าสงสารจริงๆนะ ถ้าไม่จำใจจริงๆ หล่อนคงไม่มาทำงานในสถานที่แบบนี้หรอก……”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...