เฉียนหงเย่นคิดไม่ถึงเลยว่า นายหญิงใหญ่เซียวจะมาทะเลาะกับตนในเวลานี้
หล่อนชี้ไปที่ถุงพลาสติกใส่อาหาร และพูดขึ้นด้วยความรู้สึกน้อยใจว่า:“แม่คะ แม่เอาอาหารกลับมาตั้งมากมาย ให้ฉันกินสักสองคำจะเป็นไรไป?ฉันหิวอยู่นานแล้ว...”
นายหญิงใหญ่เซียวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า:“อยากกินข้าวก็ออกไปหางานทำข้างนอกสิ รอแต่ให้คนแก่เลี้ยง หน้าด้านจริงๆ?!”
ทันใดนั้นเฉียนหงเย่นร้อนใจจึงรีบพูดแก้ตัวว่า:“นั้นก็เป็นเพราะถูกเซียวฉางควนหลอก!ไม่อย่างนั้นฉันก็คงจะได้เป็นพนักงานแคชเชียร์ มีรายได้มากกว่าแม่อีก!”
นายหญิงใหญ่เซียวเบะปาก:“คุณจะหาเงินได้มากได้น้อยก็เป็นเรื่องของคุณ คุณหาเงินของคุณ ฉันก็หาเงินของฉัน เราทั้งสองก็อย่าเอาเปรียบซึ่งกันและกัน ดังนั้นคุณก็อย่ามากินอาหารที่ฉันเอามา ถ้าอยากกินก็ไปทำงานหาเอาเอง!”
ทันใดนั้นเฉียนหงเย่นก็มองเธอด้วยความเศร้า จึงพูดแก้ตัวว่า:“นายหญิงใหญ่ คุณต้องการที่จะซ้ำเติมฉันใช่ไหม?คุณต้องการที่จะบีบฉันใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะหนีออกจากบ้าน!”
นายหญิงใหญ่ยิ้ม ตบมือพลางพูดขึ้นว่า:“ไอหยา งั้นก็ดีเลย คุณรีบไปเถอะ หากคุณไปจริงๆ ฉันก็คงอดไม่ได้ที่จะจุดประทัดฉลอง!หากไม่ได้เป็นเพราะอู๋ตงไห่ขวางเอาไว้ ฉันก็คงไล่ให้คุณไสหัวไปตั้งนานแล้ว จะรั้งคุณไว้ให้ขัดหูขัดตาทำไม?ในเมื่อคุณต้องการไปของคุณเอง ถ้าอย่างนั้นอู๋ตงไห่ก็คงจะไม่โทษฉัน ดีจริงๆเลย!”
เฉียนหงเย่นกัดฟัน:“ได้!ยายแก่นี่ คอยดูก็แล้วกัน !”
ในเวลานี้เองเซียวเวยเวยก็รีบเข้ามาไกล่เกลี่ย:“คุณย่าคะ คุณย่าอย่าได้ถือสาคุณแม่เลยนะคะ คุณแม่ก็หิวข้าวมานานแล้ว คุณย่าก็ให้คุณแม่ทานสักหน่อยเถอะคะ!”
“ให้หล่อนกิน?”นายหญิงใหญ่เซียวยิ้มพลางพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา:“ต่อให้ฉันต้องเทให้หมากินทั้งหมด ฉันก็จะไม่ยอมให้หล่อนได้กินแม้แต่คำเดียว!”
เมื่อพูดจบนายหญิงใหญ่เซียวก็พูดขึ้นอีกว่า:“เอาอาหารมาให้ย่า แล้วหนูก็ไปหยิบถ้วยกับตะเกียบมา พวกเราทั้ง4คนจะกินกันตรงนี้ ส่วนหล่อนก็ให้มองดูไปก็แล้วกัน!”
ทันใดนั้น เฉียนหงเย่นก็ร้องไห้โฮออกมา พลางพูดขึ้นด้วยความโกรธว่า:“นายหญิงใหญ่เซียว ฉันแต่งงานเข้ามาเป็นสะใภ้ตระกูลเซียวของพวกคุณ มีลูกให้กับตระกูลเซียวของพวกคุณ ตอนนี้แม้แต่ข้าวคำเดียวคุณก็ไม่ให้ฉันกิน ไม่มีน้ำใจเลยจริงๆ!”
นายหญิงใหญ่เซียว หัวเราะพลางพูดอย่างขำขันว่า:“อยากกินข้าวคุณก็หาวิธีเอาเอง คุณเก่งเรื่องหลอกล่อผู้ชายไม่ใช่เหรอ?ออกไปหลอกล่อข้างนอกอีกสิ!ไม่แน่อาจจะทำให้คุณได้เงินก้อนใหญ่ก็ได้!”
“คุณ...”ทันใดนั้นเฉียนหงเย่นทั้งโกรธทั้งอาย
นายหญิงใหญ่มักเอาเรื่องที่หล่อนอยู่ที่เหมืองถ่านหินดำมาดูถูกหล่อน แต่ว่าหล่อนกลับไม่สามารถหาวิธีการไหนมาต่อกรกับเธอได้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ 6096...
ทำไหมไม่ต่อครับ รอมาหลายเดือนแล้วครับ...