ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1914

ทันทีที่เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนได้ยินคำพูดนี้ พวกเขาก็มีพลังขึ้นมาทันที

เพราะยังไง คนที่สามารถอาศัยอยู่ใน Tomson Riviera ได้นั้น ต้องมีความสามารถทางการเงินที่แข็งแกร่งมาก “เงินที่หามาอย่างยากลำบาก” จากปากของพวกเขานั้น จะต้องเป็นตัวเลขทางดาราศาสตร์อย่างแน่นอน

ลองคิดๆ แล้วมันก็ใช่ ผู้คนที่สามารถอาศัยอยู่ในวิลล่าที่มีราคามากกว่าหนึ่งพันล้านได้ตามต้องการ สำหรับพวกเขาแล้วเงินจำนวนสามถึงห้าล้านมันก็ไม่ค่อยเท่าไหร่หรอก? เงินจำนวนสามสิบถึงห้าสิบล้านเกรงว่าก็คงแค่ขมวดคิ้วเล็กน้อยเท่านั้น

แต่เมื่อเห็นท่าทีการแสดงออกที่ทรุดโทรมขนาดนี้ของนายหญิงใหญ่คนนี้ ดูเหมือนว่าจำนวนเงินนี้จะต้องมากกว่าสามสิบถึงห้าสิบล้านแน่นอน!

บางที นี่อาจจะเป็นคดีการลักขโมยขนาดใหญ่หนึ่งคดีอีกด้วย!

ดังนั้น หลายคนจึงรีบเดินเข้าประตู และซักถามจากเซียวเวยเวยโดยตรงว่า “การโจรกรรมเกิดขึ้นเมื่อใด? ทรัพย์สินถูกขโมยไปจำนวนเท่าไหร่?”

เซียวเวยเวยรู้สึกอักอ่วนเล็กน้อย และกล่าวว่า “นี่......รบกวนพวกคุณไปถามคุณย่าของฉันที่ชั้นสองเถอะ เงินที่หายไปคือของเธอ เธอรู้เรื่องนี้ดีที่สุด”

“โอเค!”

เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนก็รีบเดินขึ้นไปชั้นบน จากการนำทางของเซียวเวยเวย และมาถึงที่ห้องนอนบนชั้นสอง

เมื่อเห็นผู้ชายหนุ่มหนึ่งคนและผู้ชายแก่หนึ่งคนนอนอยู่ในห้องนอนบนชั้นสอง เจ้าหน้าที่ตำรวจก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เดินตรงไปที่ระเบียง และซักถามนายหญิงใหญ่เซียว “นายหญิงใหญ่ ทรัพย์สินของคุณหายไปใช่หรือไม่?”

“ใช่! ฉันเอง!” นายหญิงใหญ่เซียวพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่าเฉียนหงเย่น!ขโมยเงินที่หามาอย่างยากลำบากของฉันและหนีไปแล้ว! พวกคุณต้องจับตัวเธอให้ได้!”

เจ้าหน้าที่ตำรวจพยักหน้าอย่างเร่งรีบ และหยิบคอมพิวเตอร์แบบพกพาของเจ้าหน้าที่ตำรวจออกมา แล้วพูดว่า “คุณพอจะทราบข้อมูลเบื้องต้นของเฉียนหงเย่นคนนี้หรือไม่? เช่นบ้านเกิด และอายุ ถ้าคุณมีหมายเลขบัตรประจำตัวประชาชนของเธอก็จะยิ่งดี! หากเป็นเช่นนั้น พวกเราก็จะสามารถค้นหาข้อมูลเฉพาะได้โดยตรง และไปจับกุมคนได้ทันที”

“หมายเลขบัตรประจำตัวประชาชนงั้นเหรอ?” นายหญิงใหญ่เซียวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และถามเซียวเวยเวยว่า “คุณรู้หมายเลขบัตรประจำตัวประชาชนของแม่คุณหรือไม่?”