ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1915

เมื่อเผชิญหน้ากับการยืนยันของเจ้าหน้าที่ตำรวจ นายหญิงใหญ่เซียวพยักหน้า และกัดฟัน และกล่าวว่า “ใช่ สองร้อย!”

ในเวลานี้เจ้าหน้าที่ตำรวจยังคงคิดว่าหูของตัวเองฝาดไป

“นายหญิงใหญ่ที่อาศัยอยู่ในวิลล่าที่ดีที่สุดของ Tomson Riviera จะโทรแจ้งตำรวจเพราะเงินจำนวนสองร้อยหยวน? มันช่างน่าแปลกประหลาดมากเลย.....”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็แอบคิดอยู่ในใจอีกครั้งว่า “เป็นไปได้ไหมว่าคนรวยจะใช้คำพูดแบบนี้เหมือนกันทั้งหมด เงินสองล้านแต่พูดว่าสองร้อยแบบสั้นๆ? งานเลี้ยงรุ่นเมื่อครั้งก่อน ทายาทเศรษฐีในห้องเรียนก็เหมือนกันตอนที่เขาพูดถึงรถหรูของเขา ทั้งๆ ที่เป็นรถโรลส์รอยซ์ที่มีมูลค่ามากกว่าห้าล้าน แต่เมื่อพูดถึงราคาของมัน เขาก็พูดอย่างเรียบง่ายว่าประมาณห้าร้อยกว่าๆ เท่านั้นเอง หรือว่านี่จะเป็นนิสัยที่ติดต่อกันได้ของคนรวยงั้นเหรอ?”

แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็รู้สึกหดหู่เล็กน้อย “หากว่าตามเหตุผลแล้ว นายหญิงใหญ่คนนี้มีทรัพย์สินมากกว่าพันล้าน ถึงแม้เงินสองล้านจะหายไปก็คงไม่ถึงกับจะต้องมีอาการที่ตื่นเต้นขนาดนี้หรอก?”

ดังนั้น เขาจึงมองไปที่นายหญิงใหญ่อีกครั้ง และพูดว่า “สวัสดีครับนายหญิงใหญ่ ผมจะขอยืนยันกับคุณอีกครั้ง คุณบอกว่าลูกสะใภ้ของคุณ ซึ่งก็คือเฉียนหงเย่นขโมยเงินของคุณไปสองร้อย สองร้อยนี้ หมายถึงสองล้านใช่ไหม? ”

“ไม่ใช่” นายหญิงใหญ่เซียวพูดว่า “ก็คือเงินจำนวนสองร้อยหยวน เงินสด สองร้อยหยวน แบงค์ร้อยสองใบ!”

“หา?!” เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนต่างพาอยากจะล้มลงกับพื้น

คนที่เป็นหัวหน้าพูดอย่างอักอ่วนว่า “นายหญิงใหญ่ ลูกสะใภ้คนโตของคุณเอาเงินคุณไปสองร้อยหยวน คุณก็โทรแจ้งตำรวจจับกุมเธอเลยงั้นหรือ?”

นายหญิงใหญ่เซียวเลิกคิ้ว และถามกลับว่า “ทำไม? ไม่ได้เหรอ? เธอขโมยเงินที่หามาอย่างยากลำบากของฉันไป ฉันยังโทรแจ้งตำรวจไม่ได้งั้นหรือ?”