ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1917

หม่าหลันที่ยืนอยู่บนระเบียงชั้นสาม เมื่อเห็นนายหญิงใหญ่เซียวให้เซียวเวยเวยส่งเจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งกลุ่มออกไป เธอก็เลยพูดพร้อมกับหัวเราะคิกคักในลำคอว่า “โอ๊ยฉันว่านะคุณหญิงใหญ่ คุณไม่ใช่ว่าจะแจ้งตำรวจจับลูกสะใภ้คนโตของคุณงั้นเหรอ? ทำไมถึงตอนนี้ก็ใจอ่อนลงไปแล้วล่ะ? ดูเหมือนว่าคุณก็รักใคร่ลูกสะใภ้คนโตของคุณพอสมควรอยู่นะ!”

นายหญิงใหญ่เซียวที่รู้สึกไม่สบายใจแต่แรกอยู่แล้ว เมื่อได้ยินเสียงที่หม่าหลันพูดมากอยู่ฝั่งตรงข้ามอีกครั้ง เธอก็รู้สึกโกรธขึ้นมาในทันที และก่นด่าอย่างโกรธเคืองว่า “หม่าหลัน เรื่องในครอบครัวของฉันมันเกี่ยวอะไรกับคุณ คุณอย่ามาพูดมากอยู่ที่นี้!”

“โอ๊ย หาว่าฉันพูดมากงั้นเหรอ?” หม่าหลันพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ถ้าคิดว่าฉันพูดมากก็ไม่ต้องมาอยู่ใกล้บ้านเราสิ!”

ขณะที่พูด หม่าหลันก็พูดเยาะเย้ยว่า “ฉันได้ยินเซียวฉางควนพูดเมื่อวานนี้ว่า คุณไปทำงานที่ซูเปอร์มาร์เก็ตงั้นเหรอ? สุดยอดไปเลยนายหญิงใหญ่ ไม่ทำอะไรเลยมาตลอดทั้งชีวิต พอแก่ตัวแล้วก็เริ่มขยันสู้ชีวิตขึ้นมางั้นเหรอ? แต่ฉันได้ยินมาว่า อาชีพที่คุณทำนั้นเหมือนจะค่อนข้างน่าเบื่อ แค่ดึงถุงพลาสติกให้คนอื่นอยู่ที่ซูเปอร์มาร์เก็ต!”

นายหญิงใหญ่เซียวรู้สึกโกรธมาก และก่นด่าอย่างดุเดือดว่า “ฉันทำอะไรแล้วมันเกี่ยวอะไรกับมึง? ต้องคอยให้มึงมาชี้ไม้ชี้มืออยู่ที่นี่เหรอ? ”

หม่าหลันหัวเราะและพูดว่า “คุณทำอะไรมันเกี่ยวกับฉันก็จริง ฉันก็แค่ถอนหายใจแทนไอ้แก่อย่างคุณที่จะมีวันนี้แค่นั้นเอง”

ขณะที่พูด หม่าหลันก็หัวเราะเยาะด้วยตัวเอง และถอนหายใจว่า “โอ๊ย ช่างมันเถอะ ในเมื่อคุณก็ยากจนขนาดจะต้องไปทำงานในซูเปอร์มาร์เก็ตแล้ว งั้นฉันก็ไม่มีอะไรจะต้องไปถือสากับคนอย่างคุณแล้ว? พวกเราไม่ใช่คนในสังคมระดับเดียวเดียวกันอีกต่อไปแล้ว ชีวิตอย่างที่ฉันใช้อยู่คุณคงไม่อาจฝันถึงได้ เสียน้ำลายพูดกับคุณทั้งหมดเหล่านี้ และก็เท่าเป็นการสีซอให้ควายฟัง ดังนั้นฉันจึงทำได้แค่ขอให้คุณโชคดีเท่านั้น”

เลือดในร่างกายของนายหญิงใหญ่เซียวพุ่งตรงไปที่หัวของเธอเพราะความโกรธจากคำพูดของหม่าหลัน และกัดฟันแล้วพูดว่า “หม่าหลัน!ตอนที่ฟ้าร้องฝนตกคุณระวังตัวให้ดีนะ ฉันว่าคุณจะต้องโดนฟ้าผ่าตายในไม่ช้าก็เร็ว!”

หม่าหลันเยาะเย้ยและกล่าวว่า “ไอ้แก่อย่างคุณทำชั่วไว้เยอะ ไม่เพียงแต่กดขี่ลูกชายสองคนของตัวเอง ควบคุมอำนาจทางการเงินของครอบครัว และยังนำร่างกายของหลานสาวตัวเองไปขายเพื่อแลกกับความเจริญรุ่งเรืองและความมั่งคั่ง ฉันว่านะ ถ้าหากว่าฟ้ามีตาจริงๆแล้วก็ โอกาสที่ฟ้าผ่าคุณตาย มันมากกว่าผ่าฉันอีกหลายเท่าตัว! ฟ้าผ่าคุณตายแปดรอบ ก็คงไม่โดนฉันสักรอบหรอก!”

นายหญิงใหญ่เซียวแทบจะหมดสติ ขณะที่กระทืบเท้า และก็ก่นด่าอย่างโกรธเคืองไปด้วย “แก.....อย่ามาพ่นมูลอยู่ที่นี่!”