ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1927
ต่งรั่วหลินอยากจะสืบหาความจริงมาก กับความสัมพันธ์ระหว่างเย่เฉินและหวังตงเสวี่ยนเป็นอย่างไรกันแน่
อย่างไรก็ตาม เวลาที่เหลืออยู่ในวันนี้คงไม่เพียงพอแล้วอย่างเห็นได้ชัด
เธอยังจะต้องรีบกลับไปเย่นจิง ไปฉลองปีใหม่กับคนในครอบครัวของตัวเอง ดังนั้นหลังจากที่นั่งเล่นไปได้แค่สิบกว่านาที เธอก็เอ่ยปากพูดกับเซียวชูหรันและเย่เฉินว่า “ชูหรัน เย่เฉิน ฉันต้องไปแล้ว ยังจะต้องรีบเดินทางไปที่สนามบิน ทุกเที่ยวบินที่จะไปเย่นจิงในวันนี้เต็มไปหมดแล้ว หากว่าพลาดเที่ยวบินนี้ไป ฉันก็จะต้องฉลองปีใหม่อยู่ในเมืองเย่นจิงแล้ว”
เซียวชูหรันเอ่ยปากถามว่า “รั่วหลิน ให้พวกเราไปส่งคุณที่สนามบินหรือไม่?”
ต่งรั่วหลินรีบพูดทันทีว่า “ไม่ต้อง พวกคุณก็อยู่บ้านไปเถอะ”
หลังจากพูดจบ เธอก็ทักทายกับหวังตงเสวี่ยนอีกครั้ง “ประธานหวัง ฉันไปก่อนนะคะ”
หวังตงเสวี่ยนพยักหน้าเล็กน้อย และกล่าวว่า “เดินทางโดยสวัสดิภาพ และขอให้คุณมีความสุขในช่วงปีใหม่ล่วงหน้า!”
“ขอบคุณ!” ต่งรั่วหลินพยักหน้า และหลังจากบอกลาพ่อแม่ของเซียวชูหรันแล้ว เธอถึงจากไปพร้อมกับขงเต๋อหลงที่กำลังทำหน้าเศร้าอยู่
ทันทีที่ออกจากประตู ขงเต๋อหลงก็ไม่สามารถระงับอารมณ์ที่หดหู่ของเขาได้อีกต่อไป เขาร้องไห้ออกมาในทันที และพูดว่า “รั่วหลิน เย่เฉินคนนี้ทำมากเกินไปแล้ว! คุณก็เห็นแล้ว ตั้งแต่เดินเข้าไปจากประตูผมก็ไม่ได้หาเรื่องเขา และก็ไม่ได้ยั่วโมโหเขาเลย ไม่กล้าต่อเถียงกับเขาเลยแม้แต่คำเดียว แต่เขากลับขอให้กู้เหว่ยเลี่ยงเพิ่มเวลาให้ผมอีกหนึ่งปี! และยังบอกว่าผมทำให้เขารู้สึกไม่พึงพอใจ คุณช่วยให้ความเห็นพี่หน่อย ทำไมถึงมีคนแบบนี้!”
ต่งรั่วหลินถอนหายใจ และกล่าวว่า “พี่ ฉันสงสัยว่าเหตุผลที่เย่เฉินไม่พอใจต่อคุณ อาจเป็นเพราะทัศนคติของคุณที่มีต่อหวังตงเสี่ยนนั้นค่อนข้างคลุมเครือเกินไป!”
ขงเต๋อหลงพยักหน้า และพูดด้วยอารมณ์ว่า “บอกคุณตรงๆ เลย ผมก็พอเดาออกแล้ว ผมเดาว่ามีความเป็นไปได้สองทางสำหรับเรื่องนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเย่เฉินไม่พอใจมากกับพฤติกรรมของผมในการจีบผู้หญิงอยู่ต่อหน้าเขา ก็เป็นเพราะว่าเย่เฉินไม่พอใจมากกับพฤติกรรมของผมที่จีบหวังตงเสวี่ยน ต้องเป็นหนึ่งในสองข้อนี้เท่านั้น”
ต่งรั่วหลินพยักหน้า “ฉันมีความคิดเห็นแบบเดียวกับคุณ มีแนวโน้มว่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับประธานต่ง แต่ฉันก็ไม่เข้าใจเล็กน้อย หากว่าตามเหตุผล เย่เฉินและต่งรั่วหลินไม่น่าจะมีความสัมพันธ์อะไรเลยถึงจะถูก”
ขงเต๋อหลงพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ผมสงสัยว่าพวกเขาอาจมีความสัมพันธ์บางประการ!”
......
ต่งรั่วหลินก็ได้บินกลับไปที่เย่นจิงโดยเครื่องบิน ด้วยความสงสัยอย่างรุนแรง
ขงเต๋อหลงไม่มีเงินอยู่ในกระเป๋า และก็ไม่กล้าที่จะสร้างปัญหาอยู่ในเมืองจินหลิง ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงต้องกลับไปที่หมู่บ้านชุมชนด้วยความเศร้าโศก
ในเวลาเดียวกันยังมีคุณป้าผู้หยิ่งจองหองและครอบงำของเย่เฉินเย่ฉางหมิ่นที่ถูกจับตาเฝ้าดู พักอาศัยอยู่ในหมู่บ้านชุมชนด้วย
วันส่งท้ายปีเก่าในปีนี้ จะเป็นวันส่งท้ายปีเก่าที่แย่ที่สุดที่ทั้งสองคนเคยมีมาตลอดชีวิตที่ผ่านมา
คนที่มีความโศกนาฏกรรมเช่นเดียวกัน ยังมีทั้งครอบครัวของเซียวฉางเฉียนอีกด้วย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...