ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1930

ในเวลานี้ทั้งครอบครัวเย่เฉิน อยู่ในห้องนั่งเล่น กำลังรับประทานอาหารค่ำวันส่งท้ายปีเก่า ในขณะที่ดูรายการชุนหว่านไปด้วย และทั้งครอบครัวก็สนุกสนานกันอย่างเต็มที่

เซียวฉางควนและหม่าหลันทั้งคู่ที่มองหน้ากันไม่ค่อยติด ก็ไม่ได้เถียงกันและเทลาะกันอย่างหาได้ยาก

เซียวฉางควนดื่มเหล้าขาวกับเย่เฉินเหมือนเวลาปกติ และทำให้เซียวฉางควนมีความสุขอย่างมาก

แต่เดิมเซียวชูหรันก็อยากจะดื่มไวน์แดงกับหม่าหลันสักหน่อย แต่หม่าหลันคว้าไวน์แดงจากมือของเธอไป และเทให้กับตัวเองไปด้วย และพูดกับเซียวชูหรันอย่างจริงจังไปด้วยว่า “ชูหรัน ผู้หญิงที่เตรียมจะตั้งครรภ์ไม่สามารถดื่มไวน์ได้ มันไม่ดีต่อลูกในท้อง!”

หลังจากพูดจบ ก็ยิ้มและพูดกับเย่เฉินว่า “ลูกเขยแสนดี คุณก็ดื่มให้น้อยหน่อย การดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป จะส่งผลต่อคุณภาพของลูกอ๊อดของผู้ชาย! แล้วก็ส่งผลต่อคุณภาพของลูก!”

เซียวชูหรันรู้สึกเขินอายขึ้นมาทันที และพูดด้วยความอับอายและโกรธเคืองว่า “คุณแม่....ทำไมยิ่งอยู่คุณก็ยิ่งพูดจาไม่เลือกคำเลย!”

หม่าหลันพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันกำลังสอนพวกคุณเกี่ยวกับประสบการณ์การดูแลสุขภาพ นี่คือสิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญด้านการเลี้ยงลูก และผู้เชี่ยวชาญด้านพันธุศาสตร์ในทีวีพูดออกมาทั้งหมด!”

เซียวชูหรันทำอะไรไม่ได้ “งั้นคุณก็ไม่ควรพูดออกมาตรงๆ แบบนี้เลย! อย่างน้อยก็ควรอ้อมค้อมสักหน่อยไหม!”

หม่าหลันรู้สึกขุ่นเคืองเล็กน้อย “ฉันก็ใช้ลูกอ๊อดมาเรียกแทนแล้วไม่ใช่เหรอ? ยังอ้อมค้อมไม่พออีกงั้นเหรอ?”

ปริมาณการดื่มของเซียวฉางควนอยู่ในระดับปานกลาง และดื่มลงไปเพียงไม่กี่แก้วก็เริ่มรู้สึกมึนหัวเล็กน้อย เขามองไปที่เย่เฉิน แม้ว่าจะมีอาการมึนเมาเล็กน้อย แต่ก็พูดอย่างจริงจังว่า “ลูกเขยแสนดี อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระที่แม่ของคุณพูดเลย ในปีนั้นผมดื่มมากเกินไป ทั้งคนอยู่ในสภาพที่หมดสติถึงมีชูหรันขึ้นมาได้ คุณดูคุณภาพของชูหรันสิ มันแย่ตรงไหนกัน? พูดถึงลูกสาวของผมคนนี้ ปล่อยไว้ทั้งประเทศ นั่นก็เป็นตัวละครที่มีคุณภาพสูงจำนวนหนึ่งเช่นกัน! ได้สืบทอดยีนที่ดีจากผมไปทั้งหมดเลย!”

หม่าหลันถุยไปทีหนึ่งทันที แล้วพูดว่า “นายก็ต้องเอาหน้าด้วย! ชูหรันได้สืบทอดยีนดีๆ ของคุณไปงั้นเหรอ? คุณมียีนดีๆ อะไรอยู่ในตัวบ้างเหรอ? ที่ชูหรันสามารถสวยได้ขนาดนี้ นั่นเป็นเพราะความสวยงามตามธรรมชาติของข้าทั้งหมด!”

“พูดจาเหลวไหล!” เซียวฉางควนขดริมฝีปากของเขา “ด้วยยีนของคุณนั่นนะเหรอ ทิ้งลงไปในท่อระบายน้ำเสียก็ไม่มีใครไปเก็บมันขึ้นมาหรอก ยังดีอีก? ดีก็บ้าล่ะ!”

หม่าหลันโยนตะเกียบลง และตะโกนด่าอย่างโกรธเคืองว่า “เซียวฉางควนคุณจะทำอะไร? ในช่วงเวลาปีใหม่แบบนี้ฉันไม่อยากทะเลาะกับคุณ คุณก็อย่าได้ใจเกินไปนะ!”