ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1942
เมื่อไม่มีคนออกไปหาเงิน จึงไม่มีข้าวปลาอาหารเอาไว้ทำกับข้าว ดังนั้นทั้งครอบครัวจึงทำได้เพียงฝืนทนหิวเอาไว้
ตั้งแต่ที่เซียวฉางควานกับเซียวไห่หลงจับตัวเย่ฉางหมิ่นมาผิดจนถึงตอนนี้ สี่คนครอบครัวตระกูลเซียวก็ซูบผอมลงถนัดตา แต่ละวันดำเนินไปอย่างน่าเวทนา
ด้านเย่เฉินและครอบครัว ในช่วงกลางวันของวันตรุษจีน ก็เก็บของเตรียมพร้อม ขับรถมุ่งหน้าไปที่คฤหาสน์น้ำพุร้อนที่เฉินจื๋อข่ายจัดหาไว้ให้ ทั้งครอบครัววางแผนว่าจะมาพักผ่อนที่คฤหาสน์น้ำพุร้อนสักสองสามวัน
ช่วงค่ำมาถึง เย่ฉางหมิ่นนั่งอยู่ในห้องเช่าซอมซ่อ มองเกี๊ยวน้ำที่สั่งเดลิเวอรี่มากินอย่างอัดอั้น
ตั้งแต่ที่เย่เฉินกักขังเธอไว้ที่เมืองจินหลิง เย่ฉางหมิ่นก็ประทังชีวิตด้วยอาหารเดลิเวอรี่มาตลอด
และที่น่าโกรธก็คือ เย่เฉินไม่อนุญาตให้เธอเป็นคนสั่งเดอริเวอรี่เอง การสั่งอาหารในแต่ละครั้ง ล้วนแล้วแต่เป็นคนของหงห้าสั่งมาให้ทั้งนั้น อีกอย่างราคาอาหารโดยรวมในแต่ละมื้อก็ราคาไม่เกินสามสิบหยวน
หลายวันมานี้ เย่ฉางหมินถูกบังคับให้ลองกินตั้งหลายอย่าง เป็นอาหารที่ในชีวิตนี้เธอไม่เคยลองกินเลยสักครั้ง
อย่างเช่นไก่พะโล้ ข้าวราดหมูผัดพริกเขียว ข้าวราดไก่หั่นลูกเต๋าผัดซอส บะหมี่เส้นดึง เส้นมันฝรั่งอีสาน และแป้งทอดไส้ลา
อาหารพวกนี้ธรรมดาจนไม่รู้จะธรรมดายังไงแล้ว ในสายตาของคนตระกูลเย่ อาหารพวกนั้นก็คือขยะดีๆนี่เอง ปกติอย่าว่าแต่กินเข้าไปเลย แค่ได้กลิ่นก็รู้สึกขยะแขยงแล้ว
แต่ว่าในตอนนี้ เย่ฉางหมิ่นที่เคยสูงส่ง กลับทำได้เพียงประทังชีวิตด้วยสิ่งเหล่านี้
แต่อาหารจำพวกผักดอง ตั้งแต่เด็กจนโตเย่ฉางหมิ่นยังไม่เคยกินเลยสักครั้ง
สำหรับคนที่เติบโตมาในตระกูลชั้นสูงอย่างเธอแล้ว อาหารจำพวกผักดอง เป็นสิ่งที่เธอจะไม่ยอมแตะเด็ดขาด อาหารแทบทุกอย่างที่ผ่านการหมักดองมา ในสายตาของเธอมันคือยาพิษทั้งนั้นแหละ
เธอกัดเกี๊ยวไส้หมูผักดองเข้าไปได้ไม่ทันไร ก็ต้องคายออกมาทันที เธอล้วงคออวกอยู่หลายนาน กว่ารสชาติของผักดองจะหมดไป
เย่ฉางหมิ่นเปิดประตูอย่างโมโห เอ่ยถามลูกน้องของหงห้าว่า “แกเอาอะไรมาให้ฉันกิน มันใช่ของที่คนกินกันแน่เหรอ?！”
เมื่อคนนั้นได้ยินแบบนี้ ก็เดือดขึ้นมาในทันที ตอกกลับด้วยสำเนียงบ้านเกิดว่า “นังแก่ปากเหม็น พูดบ้าอะไรของแก? เกี๊ยวนี้แม่ฉันห่อเองกับมือ แม่ฉันอุตส่าห์ทำมาให้ แกยังพูดจาแบบนี้อีกเหรอ? คิดจะกวนโมโหหรือไง?！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...