ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1955
ในตอนที่รถตู้ไหลตกลงหน้าผา หัวใจของซ่งหวั่นถิงก็บีบรัดจนถึงขั้นสุด
แต่ว่า ยิ่งอยู่ในสถานการณ์ใกล้ตายแบบนี้ สมองของเธอก็ยิ่งฉายภาพชัด
ในเวลานี้สมองของเธอโลดแล่นอย่างรวดเร็ว ในหัวคิดไปถึงเรื่องราวต่างๆมากมายภายในเวลาสั้นๆ
เพราะว่าทุกความคิดในหัวมันเร็วไปหมด เวลาที่มีจึงช้าลงเรื่อยๆ
ในตอนที่รถตู้ชนกระแทกหินขนาดใหญ่ตรงขอบหน้าผา ซ่งหวั่นถิงก็รู้สึกว่าทั้งร่างกายถูกบีบอัดจนแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
แต่โชคดี ที่เธอยังนั่งอยู่บนเบาะของรถหรู เบาะแบบนี้นุ่มสบายทั้งยังให้ความรู้สึกปลอดภัย สำคัญที่สุดก็คือส่วนที่รองรับร่างกายมีความนุ่มเป็นอย่างมาก
ตรงส่วนที่นุ่มของเบาะ สามารถผ่อนปรนแรงอัดมหาศาลที่ร่างกายได้รับ เหมือนนำไข่ไก่วางไว้ในกล่องที่เต็มไปด้วยขนนุ่น ค่าสัมประสิทธิ์ความปลอดภัยก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น
แต่ถึงจะอย่างนั้น ซ่งหวั่นถิงก็ยังถูกแรงมหาศาลพุ่งชน ฉีกกระชากร่างกายจนแทบหมดสติ แรงนี้ทำให้อวัยวะภายในของเธออัดรวมอยู่ด้วยกัน ความเจ็บปวดนั้นมันมากเกินกว่าที่จินตนาการเอาไว้!
ในชั่ววินาทีนี้ จู่ๆเธอก็นึกถึงของสิ่งหนึ่ง ของที่เธอพกติดตัวอยู่ตลอด!
ในตอนนี้เอง หลังจากที่ตัวรถกระแทกหินก้อนใหญ่ ก็ลอยเคว้งอยู่กลางอากาศ จากนั้นก็ตกลงไปข้างล่างต่อ ซ่งหวั่นถิงพยายามยื่นมือเข้าไปในกระเป๋าเพื่อหยิบของสิ่งนั้นออกมาอย่างสุดชีวิต
ต่อมา เธอก็หยิบตลับไม้ไม่ใหญ่ไม่เล็กออกมาจากกระเป๋าได้ เนื่องจากตัวรถยังพลิกไปพลิกมา เธอจึงทำได้เพียงใช้สองมือกุมตลับไม้นั้นเอาไว้แน่นๆ ไม่กล้าผ่อนแรงลงแม้แต่วินาทีเดียว เพราะกลัวว่าตลับไม้ในมือจะหลุดออกไป!
เพราะเธอรู้ว่า ของที่อยู่ข้างในตลับไม้นี้ คือสิ่งเดียวที่จะสามารถช่วยชีวิตเธอเอาไว้ได้!
ซ่งหวั่นถิงเปิดตลับไม้ออกด้วยความรวดเร็ว ในตอนที่ตัวรถกำลังจะชนกระแทกอีกครั้ง เธอก็หยิบเม็ดยาที่อยู่ในตลับไม้นั้นยัดใส่ปากอย่างไม่ลังเล！
เสียงโครมครามดังสนั่นขึ้น
คราวนี้ ตัวรถชนกระแทกอย่างรุนแรงมากกว่าเดิม!
ตัวรถตู้พุ่งลงไปข้างล่าง ตกกระทบลงบนก้อนหินขนาดใหญ่！
วินาทีนั้นประตูรถที่อยู่ทางซ้ายมือของซ่งหวั่นถิง กระแทกลงบนก้อนหินจนเกิดรอยบุบขนาดใหญ่!
ต่อมา อีกคำพูดหนึ่งก็แย้งเข้ามาในหัว “ไม่ใช่สิ! ไม่ใช่มอบชีวิตให้แก่พระเจ้า แต่มอบชีวิตให้เย่เฉินต่างหาก！”
แรงกระแทกอย่างหนักประดังเข้ามาอีกครั้ง
ซ่งหวั่นถิงรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะหมดสติเต็มที
ในชั่ววินาทีสุดท้าย เธอกัดเม็ดยาให้แตก แล้วกลืนเม็ดยาที่เต็มไปด้วยกลิ่นยาขมๆลงไปในท้องทันที!
วินาทีต่อมา ซ่งหวั่นถิงก็หมดสติไปอย่างสมบูรณ์แบบ ร่างกายถไลกลิ้งไปตามรถ
ในตอนนี้เองฤทธิ์ยาที่ซ่งหวั่นถิงกลืนลงไปก็กำลังแตกตัวอยู่ในท้องของเธออย่างรุนแรง
ความเร็วในการแตกตัวของยาเป็นไปอย่างว่องไว ไหลเวียนไปยังจุดต่างๆภายในร่างกายของเธออย่างรวดเร็ว
ร่างกายของซ่งหวั่นถิงในตอนนี้ แทบจะสูญสิ้นกำลังไปหมดทุกอย่าง แต่ขณะนั้นเอง ฤทธิ์ยาที่ออกฤทธิ์อย่างแข็งแกร่งก็สามารถทำให้ร่างกายของเธอฟื้นคืนสภาพกลับมาได้อย่างฉับพลัน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...