ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1957

ในขณะที่ซ่งหวั่นถิงรอดพ้นจากความตายมาได้อย่างหวุดหวิดที่เขตนิชิทามะโตเกียวในญี่ปุ่น ทางด้านเย่เฉินกำลังเตรียมตัวแช่น้ำพุร้อนอยู่ที่คฤหาสน์น้ำพุร้อนช็องเซลี

คนที่อยู่ในสระด้วยกัน ยังมีเซียวชูหรันภรรยาของเขา

เย่เฉินใส่แค่กางเกงตัวเดียว ส่วนเซียวชูหรันใส่ชุดว่ายน้ำวันพีซ เหมือนตอนที่พวกเขาเคยแช่ด้วยกันกับต่งรั่งหลิน

หุ่นอรชรเปิดเผยต่อหน้าเย่เฉิน ทำให้เซียวชูหรันรู้สึกเขินอาย

ความจริงแล้ว พวกเขาสองสามีภรรยาไม่ได้เตรียมตัวมาเพื่อแช่น้ำร้อนด้วยกันเลย

เย่เฉินคิดจะให้เซียวชูหรันมาแช่ก่อนด้วยซ้ำ ในตอนที่เซียวชูหรันเดินเข้ามาในชุดคลุมอาบน้ำ หม่าหลันก็เห็นเข้าพอดี จึงบอกให้เย่เฉินกับเซียวชูหรันมาแช่ด้วยกัน

เซียวชูหรันก้าวลงไปในน้ำร้อนก่อน เย่เฉินวางโทรศัพท์ของเธอและเขาเอาไว้ขอบสระ จากนั้นก็เตรียมก้าวลงไปในน้ำ

ขณะนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ก็ส่งเสียงขึ้นมา

เป็นข้อความจากวีแชท

เขาเปิดดูจึงพบว่าเป็นข้อความจากซ่งหวั่นถิง

อีกอย่าง ยังเป็นข้อความเสียงอีกด้วย

มันทำให้เขารู้สึกอึดอัด

ส่งข้อความเสียงมาแบบนี้ ไม่เปิดฟังก็คงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าเปิดฟังตรงนี้ แล้วอีกฝ่ายพูดอะไรที่ทำให้ภรรยาของเขาเข้าใจผิด แบบนั้นจะทำยังไง?

ถ้าเสียบหูฟังอาจจะปลอดภัยหน่อย แต่แบบนั้นก็อาจทำให้เซียวชูหรันคิดมากได้

ดังนั้น เย่เฉินจึงทำได้เพียงกดแปลงเสียงข้อความเป็นตัวหนังสือ

สำเนียงของซ่งหวั่นถิงดีมาก บวกกับความอัจฉริยะของโปรแกรมแปลงเสียง ดังนั้นจึงสามารถถ่ายทอดสิ่งที่เธอพูดออกมาได้อย่างสมบูรณ์

เมื่อเย่เฉินได้อ่านข้อความเหล่านั้น ก็นิ่งอึ้งไปในทันที!