ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1961

บนถนนของเขตนิชิทามะในชานเมืองทางตะวันตกของโตเกียว

มีผู้ชายชุดดำหลายคนกำลังยืนอยู่บนหน้าผาที่ซ่งหวั่นถิงตกลงไปและมองลงไปด้านล่างหุบเขา พวกเขาเห็นไฟลุกโชนอยู่ด้านล่าง หนึ่งในนั้นก็พูดพึมพำ:"ตอนนี้ คนในรถตู้น่าจะตายหมดแล้วมั้ง?"

อีกคนยิ้มอย่างเย็นชา:"ตกลงจากหน้าผาสูงขนาดนี้ และรถตู้ก็เกิดระเบิดจนไฟลุกโชน ถ้าพวกเขายังไม่ตาย ฉันจะตัดหัวตัวเองมอบให้พวกคุณ"

คนๆนั้นยิ้มและพูด:"ถ้าเป็นอย่างนี้ พวกเราก็ไปรายงานกับคุณฮาชิโมโตะได้แล้ว"

คนที่อยู่ข้างๆพยักหน้าทันทีและพูด:"รีบไปเก็บกวาดร่องรอยก่อน เศษซากและเศษกระจกที่เกิดจากการกระแทก และรอยเสียดสีของยางรถยนต์บนถนนต้องเก็บกวาดให้เรียบร้อย ต้องแน่ใจว่าไม่มีใครสามารถมองออกว่าสถานที่นี้เคยเกิดอุบัติเหตุหลังจากฟ้าสว่าง"

"รับทราบ!"

ชายชุดดำหลายๆคนรีบเก็บกวาดร่องรอยในที่เกิดเหตุทันที

ชายที่เป็นหัวหน้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และโทรหาฮาชิโมโตะชินคิจิเพื่อรายงาน:"คุณฮาชิโมโตะ พวกเราจัดการเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว ถ้าพวกเราเก็บกวาดร่องรอยในที่เกิดเหตุเสร็จก็จะจากไปทันที"

ฮาชิโมโตะชินคิจิเอ่ยปากถาม:"คนตายหรือยัง? เห็นศพคนตายหรือเปล่า?"

ชายคนนั้นยิ้มและพูดว่า:"ไม่สามารถเห็นศพคนตายได้ เพราะหน้าผาสูงหลายสิบเมตร แม้แต่อามาเทราสึโอมิคามิตกลงไปเอง ก็คงจะตายอย่างแน่นอน"

ฮาชิโมโตะชินคิจิจุ๊ปากและพูด:"ถ้ายังไม่เห็นศพด้วยตาตัวเอง ฉันก็ยังรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่"

ชายคนนั้นพูด:"คุณฮาชิโมโตะ คนและรถตู้ตกลงไปที่ด้านล่างหน้าผาแล้ว และฉันก็มองจากด้านบนหน้าผา เห็นรถตู้เกิดไฟไหม้ลุกโชน ด้วยไฟไหม้หนักขนาดนี้ แม้แต่อามาเทราสึโอมิคามิถูกเผาก็คงจะไหม้เป็นจุณอย่างแน่นอน คุณได้โปรดวางใจ"