ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1962
เธอคิดอยู่ในใจ:"พลังของฉันน่าจะมาจากยาวิเศษที่อาจารย์เย่มอบให้ฉัน...ตอนนั้นที่อาจารย์เย่มอบยาเม็ดนี้ให้ฉัน บอกให้ฉันพกยาตัวนี้ติดตัวไว้ตลอด เผื่อเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น คิดไม่ถึงจริงๆว่าในช่วงวิกฤติแบบนี้ ยาเม็ดนี้จะช่วยชีวิตของฉันไว้!"
เมื่อคิดถึงเย่เฉิน ซ่งหวั่นถิงรู้สึกว่าจิตใจของตัวเองได้รับการกระตุ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
เธอให้กำลังใจตัวเองอยู่ในใจ:"ในเมื่ออาจารย์เย่ให้โอกาสฉันมีชีวิตรอด งั้นฉันจะต้องมีชีวิตรอดกลับไปเมืองจินหลิงให้ได้!"
...
เมืองจินหลิง
เป็นเมืองโบราณของหกราชวงศ์
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เจริญรุ่งเรืองเท่ากับเมืองเย่นจิงและเมืองจงไห่ และไม่ได้ร่ำรวยเท่าเมืองหลักใหม่ในภาคใต้ แต่มันก็เป็นเมืองที่มีเสน่ห์และเอกลักษณ์ของตัวเอง
คนที่อาศัยอยู่ในเมืองนี้ รักเมืองนี้และแม่น้ำแยงซีมากๆ
ในขณะที่ซ่งหวั่นถิงสาบานว่าจะกลับเมืองจินหลิงให้ได้ ในสนามบินเมืองจินหลิงมีเครื่องบินส่วนตัวลำหนึ่ง กำลังวิ่งไปถึงปลายรันเวย์
นี่คือเครื่องบินส่วนตัวของตระกูลซ่ง ในเครื่องบินสามารถรองรับได้ยี่สิบกว่าคน และมีห้องนอนส่วนตัวบนเครื่องบินด้วย
ซ่งหรงวี่ในเวลานี้ กำลังนอนอยู่บนห้องนอนส่วนตัวในเครื่องบิน ในมือมีแก้วไวน์แดงอยู่และมีรอยยิ้มที่มุมปาก
เมื่อสักครู่ฮาชิโมโตะชินคิจิพึ่งโทรศัพท์มาหาและบอกเขาว่า:"คุณซ่ง รถตู้ที่น้องสาวของคุณนั่งอยู่ ตกลงไปด้านล่างของหุบเขาที่มีความลึกหลายรอยเมตรในเขตนิชิทามะโตเกียว หลังจากนั้นรถตู้ก็เกิดเพลิงลุกไหม้ น้องสาวของคุณโดนเผาจนไหม้เป็นจุณแล้ว!"
ฮาชิโมโตะชินคิจิยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และพูด:"ฮ่าๆๆ เรื่องนี้ไม่มีปัญหา คุณซ่งต้องเจ็บปวดกับการสูญเสียญาติสนิท และคุณคงเสียใจมากๆ เรื่องดื่มเหล้าเลี้ยงฉลอง ก็รอไปก่อน!"
ซ่งหรงวี่ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า:"ใช่ น้องสาวที่ฉลาดและเก่งของฉันตายอย่างอนาถ ฉันรู้สึกเจ็บปวดมากๆ ฮ่าๆๆๆๆ!"
เมื่อพูดจบ เขารู้สึกเสียดายและถอนหายใจ:"ถ้าไอ้แก่นั้นไม่ยกตำแหน่งผู้นำตระกูลให้น้องสาวของฉัน ถ้าให้เธอค่อยช่วยงานฉันอยู่ข้างๆ วันนี้ฉันคงจะไม่ฆ่าเธออย่างแน่นอน"
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สายตาของซ่งหรงวี่ฉายแววโหดเหี้ยมและพูดอย่างเย็นชา:"ถ้าจะโทษ ก็โทษไอ้แก่นั้นยกตำแหน่งผู้นำตระกูลให้เธอและทำให้เธอมาขวางทางของฉัน! คนที่กล้าขวางทางของฉัน มันจะต้องตายทั้งหมด!"
ฮาชิโมโตะชินคิจิเอ่ยปากพูด:"คุณซ่ง ถ้าไอ้แก่นั้นยึดตำแหน่งผู้นำตระกูลกลับไปจะทำยังไงดี? หรือตอนที่พวกเราเซ็นสัญญา เขาไม่เห็นชอบการร่วมมือของพวกเราจะทำยังไงดี?"
ซ่งหรงวี่หัวเราะอย่างเหี้ยมโหดและพูดเบาๆ:"คุณฮาชิโมโตะ โปรดวางใจ สิ่งที่คุณกังวลจะไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน ฉันจะหาโอกาสทำให้เขาไปอยู่กับหลานสาวสุดที่รักของเขา ฉันจะเป็นผู้นำตระกูลซ่งและไม่มีใครสามารถขัดขวางฉันได้อย่างแน่นอน!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...