ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1967

ตอนที่เย่เฉินออกจากบ้าน เซียวชูหรันยังคงแช่น้ำแร่อยู่ในบ่อน้ำพุร้อน

เธอไม่รู้เลยด้วยซ้ำ สามีของเธอเดินออกจากบ่อน้ำพุร้อนด้วยชุดคลุมอาบน้ำ เขาบอกว่าจะไปหยิบเครื่องดื่ม แต่ปรากฏว่าการไปหยิบเครื่องดื่มในครั้งนี้ เขากลับขึ้นไปนั่งเฮลิคอปเตอร์ จากนั้นก็ขึ้นเครื่องบินและบินไปที่ญี่ปุ่นเลย

เธอรอตั้งนานแต่เย่เฉินก็ไม่กลับมา หลังจากที่เธอออกมาจากน้ำพุร้อน กลับไปที่ห้องนั่งเล่นก็ไม่เห็นหน้าเย่เฉินเลย และเธอก็อดไม่ได้ที่จะเกิดความสงสัย

เธอหยิบโทรศัพท์และโทรหาเย่เฉิน แต่ปรากฏว่าโทรศัพท์ของเขาปิดเครื่องอยู่

เรื่องนี้ยิ่งทำให้เธองงมากขึ้นไปอีก เมื่อกลับถึงห้องนอน และเธอก็ไม่เห็นหน้าเย่เฉิน แต่เห็นเพียงกระดาษใบหนึ่งที่มีข้อความที่เย่เฉินทิ้งไว้ให้ตัวเองบนโต๊ะข้างเตียง

บนกระดาษมีข้อความว่า:"ที่รัก มีเพื่อนคนหนึ่งได้รับอันตรายถึงชีวิต ฉันต้องรีบไปช่วยเขา"

เมื่อเซียวชูหรันอ่านข้อความจบ สีหน้าเปลี่ยนไปทันที:"ไปช่วยคน?! เกิดเรื่องเลวร้ายขึ้นจริงๆเหรอ?!"

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอรีบส่งข้อความเสียไปให้เย่เฉินทันที:"ที่รัก คุณไปไหนเหรอ? เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณต้องระวังตัวให้มากๆ!"

...

โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น

นินจาของตระกูลอิโตะนั่งเฮลิคอปเตอร์ รีบไปที่ภูเขาของเขตนิชิทามะโตเกียวโดยใช้เวลาน้อยที่สุด

หลังจากนั้น เฮลิคอปเตอร์ลงจอดห่างจากตีนเขาประมาณสองสามกิโลเมตร มีนินจาใส่ชุดดำสิบกว่าคนพุ่งลงจากเฮลิคอปเตอร์ และพุ่งเข้าไปในภูเขาทันที

สาเหตุที่ไม่ให้เฮลิคอปเตอร์บินเข้าไปในภูเขา เพราะอิโตะนานาโกะไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้ตัว

ความคิดของเธอคล้ายกับเย่เฉินมากๆ ซ่งหวั่นถิงมีแนวโน้มถูกคนลอบสังหาร ถ้าตอนนี้ตัวเองใช้เฮลิคอปเตอร์ค้นหาอย่างโจ่งแจ้ง ถ้าเกิดว่าซ่งหวั่นถิงยังไม่ตาย คนของตัวเองก็ทำให้อีกฝ่ายรู้ตัว อาจจะทำให้เกิดปัญหามากขึ้น