ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1968
เจ้าหน้าที่ตำรวจของกรมตำรวจนครบาลโตเกียวไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะรู้ตัวไหม
พวกเขาได้ส่งเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายร้อยนายขับรถยนต์ไปที่เขตนิชิทามะโตเกียวทันที พวกเขาตั้งใจจะปิดกันถนนทุกสายที่เข้าและออกจากภูเขา ในเวลาเดียวกัน กรมตำรวจนครบาลโตเกียวได้ส่งเฮลิคอปเตอร์หกลำบินไปที่ภูเขาในเขตนิชิทามะโตเกียวทันที เพื่อหาตัวซ่งหวั่นถิงให้เจอโดยเร็วที่สุด
อิโตะนานาโกะได้รับข่าวสารเรื่องนี้อย่างรวดเร็ว ดังนั้นเธอก็เลยสั่งให้นินจาของตัวเอง บอกให้พวกเขาทำเรื่องนี้อย่างเงียบๆ และพยายามอย่าไปมีเรื่องกับกรมตำรวจนครบาล
ตีสองครึ่งตามเวลาโตเกียว
หลังจากที่นินจาของตระกูลอิโตะได้เดินผ่านภูเขาหลายลูก พวกเขาได้กลิ่นไหม้ๆใกล้ๆกับสถานที่ที่ฆาตกรได้เก็บกวาดเรียบร้อยแล้ว
หลังจากนั้น พวกเขาค้นหาต้นต่อของกลิ่นนี้ พวกเขาก็พบเบาะแสที่ด้านล่างหุบเขา
ระหว่างทาง พวกเขาพบศพของเฉินย่านที่เป็นเลขาของซ่งหวั่นถิงที่ถูกกระเด็นออกไปจากตัวรถตู้ ร่างกายของเธอขาดเป็นชิ้นๆและน่าเวทนามากๆ
พวกเขารีบรายงานเรื่องนี้กับอิโตะนานาโกะทันที อิโตะนานาโกะตกใจมากๆและสั่งพวกเขาทันที:"มองดูใบหน้าว่ายังสามารถมองออกไหม จากนั้นก็ค้นรูปของซ่งหวั่นถิงทางอินเทอร์เน็ต ดูว่าเป็นคนเดียวกันหรือเปล่า!"
หลังจากที่นินจาที่เป็นหัวหน้าตรวจดูแล้ว เขาก็พูดกับอิโตะนานาโกะ:"คุณหนูใหญ่ ศพนี้ไม่ใช่คุณซ่ง พวกเราจะลงไปค้นหาที่ด้านล่างทันที!"
อิโตะนานาโกะโล่งอกทันทีและรีบพูด:"รีบลงไปค้นหาเดี๋ยวนี้!"
นินจาคนนั้นพูด:"คุณหนูใหญ่ มีเรื่องหนึ่งที่อยากจะพูดกับคุณก่อน"
อิโตะนานาโกะรีบพูดทันที:"ได้ คุณพูดมาเลย"
นินจาที่เป็นหัวหน้าพูดทันที:"หน้าผานี้ มีความลึกอย่างน้อยหลายร้อยเมตร พวกเราพึ่งลงมาได้แค่ครึ่งทางเท่านั้น จากศพของผู้หญิงเมื่อสักครู่ก็มองได้อย่างชัดเจน ตอนที่รถตู้กลิ้งและตกลงหน้าผา รถตู้ได้รับการกระแทกอย่างหนักและกลิ้งลงไปด้านล่าง ทำให้คนที่นั่งอยู่ด้านใน มีโอกาสรอดชีวิตน้อยมากๆ"
"นอกจากนี้ พวกเรายิ่งลงมาก็ยิ่งได้กลิ่นไหม้ชัดเจนมากขึ้น นี่เป็นการพิสูจน์ได้ว่าเมื่อรถตู้ตกลงมาถึงด้านล่างหน้าผาก็เกิดเพลิงลุกไหม้ ดังนั้นมีโอกาสที่คนจะรอดชีวิตน้อยมากๆ ถึงแม้จะเป็นยอดฝีมือนินจา ถ้าอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็คงเอาตัวรอดยาก..."
มีศพไม้เกรียมอยู่สองศพในรถตู้ที่ถูกเผาจนกลายเป็นกองเศษเหล็ก
ศพโดนเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่าน เมื่อมีลดพัดก็จะมีเศษฝุ่นสีดำตกลงมา ถ้าเอามือไปสัมผัสศพ มันก็จะกลายเป็นฝุ่นสีดำขนาดใหญ่
เมื่อมองจากรูปลักษณ์ สามารถระบุได้ว่าสองศพที่อยู่ในรถตู้ น่าจะเป็นชายหนึ่งหญิงหนึ่ง
และศพของผู้หญิงก็ไม่สามารถระบุตัวตนว่าเป็นใครกันแน่
หนึ่งในนินจาถอนหายใจและพูด:"พี่ใหญ่ คนก็โดนเผาจนกลายเป็นแบบนี้ แม้แต่อามาเทราสึโอมิคามิก็ช่วยไม่ได้แล้ว พวกเราไปหาสัญญาณและรายงานคุณหนูใหญ่กันเถอะ"
ขณะที่หัวหน้านินจากำลังจะพยักหน้า และทันใดนั้นเขาก็เห็นร่องรอยของความผิดปกติที่พื้นผ่านแสงไฟสลัวๆ
เขารีบนอนลงกับพื้นและดมกลิ่น และใช้มือสัมผัสพื้นดิน เขารู้สึกว่าพื้นมีความแข็งและนุ่มที่แตกต่างกัน และอุทานว่า:"นี่เป็นรอยเท้าใหม่! ยังมีคนรอดชีวิตอยู่!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...