ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1969
เวลาโตเกียว ตีสองห้าสิบนาที
เครื่องบินที่เย่เฉินนั่งมาได้ลงจอดที่สนามบินเฉิงเถียนแล้ว
ครั้งนี้เขาไม่ได้พาใครมาเลยสักคน เขามาที่โตเกียวเพียงคนเดียว
ระหว่างเดินทาง เนื่องจากบนเครื่องบินมีแค่ไวไฟ ไม่มีเครือข่ายการสื่อสาร ดังนั้นเย่เฉินก็เลยเชื่อมต่อไวไฟบนเครื่องบินตลอด
เขาจ้องมองรูปโปรไฟล์ของซ่งหวั่นถิงบนวีแชทตลอดเวลา ตั้งตารอว่าเธอจะส่งข้อความมาหาเขา
แต่ซ่งหวั่นถิงไม่ได้ส่งข้อความอะไรมาหาเขาเลย
การเดินทางโดยเครื่องบินสองชั่วโมงกว่าๆ ทำให้เย่เฉินกังวลใจมากๆ และทำให้เขากระวนกระวายใจมากๆเหมือนกัน
เขามักจะจินตนาการถึงผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุดโดยไม่รู้ตัว ถ้าซ่งหวั่นถิงเสียชีวิตจริงๆ ถ้างั้นตัวเองควรทำยังไงดี?
ครั้งนี้ที่ตัวเองมาญี่ปุ่น ถึงแม้จะเอายาอายุวัฒนะมาด้วย ถึงแม้ยาอายุวัฒนะจะเป็นยาวิเศษ แต่มันก็ช่วยชีวิตคนที่ตายไปแล้วไม่ได้
ถ้าคนตายไปแล้วจริงๆ กินยาอายุวัฒนะมากเท่าไหร่ก็ไม่มีประโยชน์!
และในตำราเก้าเสวียนเทียน ถึงแม้จะมีบันทึกเกี่ยวกับยาวิเศษระดับสูง แต่ข้อมูลของมันลึกซึ้งจนเกินไป เย่เฉินอ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ และเขาไม่มีความสามารถที่จะผลิตยาพวกนี้ออกมา
ดังนั้น เขาทำได้เพียงอธิษฐานอยู่ในใจ อธิษฐานให้ซ่งหวั่นถิงยังมีชีวิตอยู่บนโลกนี้
ถึงแม้เธอจะมีลมหายใจสุดท้ายอยู่ ตัวเองก็สามารถช่วยชีวิตของเธอได้!
อิโตะนานาโกะรีบอธิบายทันที:"ศพผู้ชายคือคนขับรถตู้ของคุณซ่ง ส่วนศพผู้หญิงสองศพนั้น ศพหนึ่งนั้นได้รับการยืนยันแล้วว่าไม่ใช่คุณซ่ง แต่อีกศพหนึ่ง นั่งอยู่เบาะข้างคนขับโดนไฟไหม้จนจำหน้าตาไม่ได้ ก็เลยยืนยันไม่ได้ว่าเป็นใคร เนื่องจากศพผู้หญิงคนนี้นั่งอยู่เบาะข้างคนขับ ดังนั้นฉันก็เลยเดาว่าศพนี้น่าจะไม่ใช่คุณซ่ง"
เย่เฉินรีบถามทันที:"ถ้างั้นในสถานที่เกิดเหตุยังมีคนอื่นอีกไหม? ถ้าในสถานที่เกิดเหตุไม่มีคนอื่น แล้วหวั่นถิงไปที่ไหนแล้ว? ศพที่โดนไฟเผาจะเป็นศพของเธอหรือเปล่า?"
อิโตะนานาโกะพูดอีกครั้ง:"เย่เฉินซังคือเรื่องเป็นแบบนี้ นินจาที่ฉันส่งออกไปรายงานกับฉัน ในสถานที่เกิดเหตุพบรอยเท้าใหม่ น่าจะมีคนหนีออกจากรถตู้ ก่อนที่รถตู้จะเกิดไฟไหม้"
ขณะพูด อิโตะนานาโกะถอนหายใจ:"นินจาพูดกับฉันว่า เหตุการณ์นี้ประหลาดมากๆ เนื่องจากสถานที่เกิดเหตุเกิดโศกนาฏกรรมน่าเวทนามากๆ รถตู้คันนั้นตกลงจากหน้าผาหลายร้อยเมตร จากนั้นก็เกิดไฟไหม้ ในสถานการณ์แบบนี้ แม้แต่นินจาเอง ก็คงจะรอดชีวิตได้ยากมาก แต่คนๆนั้นยังมีชีวิตอยู่ และสามารถเคลื่อนไหวได้ มันเป็นเรื่องปาฏิหาริย์จริงๆ!"
เมื่อเย่เฉินได้ยินคำพูดเหล่านี้ก็โล่งอกทันที!
ดูเหมือนคนที่รอดชีวิตและหนีไปนั้น น่าจะเป็นซ่งหวั่นถิง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...