ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1970
ซ่งหวั่นถิงน่าจะพึ่งยาเม็ดนั้นที่ตัวเองให้เธอ ดังนั้นเธอจึงสามารถรอดชีวิตจากเหตุการณ์ที่เลวร้ายแบบนี้
ดังนั้น เย่เฉินรีบถามอีกครั้ง:"นานาโกะ คนของคุณหาตัวซ่งหวั่นถิงเจอหรือยัง?"
อิโตะนานาโกะส่ายหัวและพูด:"ตอนนี้พวกเขากำลังติดตามคุณซ่งจากร่องรอยที่เธอทิ้งไว้ แต่พวกเขายังไม่พบตัวเธอเลย แต่ฉันเชื่อว่าถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่และพวกเราจะหาเธอเจออย่างแน่นอน"
ขณะพูด อิโตะนานาโกะก็พูดอีกครั้ง:"เย่เฉินซัง มีเจ้าหน้าที่ตำรวจจำนวนมากจากกรมตำรวจนครบาล ได้ไปที่เขตนิชิทามะโตเกียวเพื่อค้นหาเบาะแส ฉันเชื่อว่าพวกเขาก็ไปค้นหาตัวคุณซ่งเหมือนกัน และพวกเขามีเฮลิคอปเตอร์จำนวนมาก เหมาะกับการค้นหาเป็นวงกว้างและช่วยเหลือ ฉันเชื่อว่าพวกเขาจะหาคุณซ่งเจอในไม่ช้า"
เย่เฉินส่ายหัวและพูดอย่างเคร่งขรึม:"สาเหตุที่หวั่นถิงเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น ในความคิดของฉันน่าจะมีคนต้องการสังหารเธอ ถ้ากรมตำรวจนครบาลโตเกียวหาตัวเธอเจอ เรื่องนี้ก็จะปิดบังคนที่อยู่เบื้องหลังไม่ได้ ฉันเกรงว่าอีกฝ่ายคงจะคิดสังหารเธออีก"
เมื่อพูดจบ เย่เฉินรีบถามเธอทันที:"นานาโกะ คุณได้เตรียมเฮลิคอปเตอร์ไว้หรือยัง?"
อิโตะนานาโกะพยักหน้าและพูด:"มันจอดอยู่บนลานจอดเฮลิคอปเตอร์ พร้อมเดินทางได้ทุกเมื่อ!"
"ดีเลย งั้นรีบออกเดินทางกันเถอะ!"
...
เฮลิคอปเตอร์บินออกจากสนามบินเฉิงเถียนอย่างรวดเร็ว บินผ่านครึ่งเมืองของโตเกียวและมุ่งหน้าไปที่เขตนิชิทามะโตเกียว
ในเวลานี้ เขตนิชิทามะโตเกียวที่เคยเงียบสงบ จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นมา
มีเจ้าหน้าที่ตำรวจนับพันนายจากกรมตำรวจนครบาลโตเกียว และหน่วยรบพิเศษมาถึงที่นี่ มีเฮลิคอปเตอร์หลายลำเปิดไฟสปอตไลท์ขนาดใหญ่บินไปทั่วบริเวณภูเขาเพื่อค้นหา
ในที่มืด นินจาของตระกูลอิโตะแอบอยู่ในหุบเขาและติดตามจากร่องรอยที่ซ่งหวั่นถิงทิ้งไว้
เมื่อหน่วยรบพิเศษเหล่านี้ลงมา พวกเขาก็รีบปกป้องสถานที่เกิดเหตุไว้ทันที
พวกเขาตรวจสอบที่เกิดเหตุทันที และยืนยันว่าภายในรถตู้มีผู้เสียชีวิตสองคน หลังจากนั้นพวกเขาก็ค้นหาจากตำแหน่งของรถตู้ขึ้นไปที่หน้าผา และพบศพเลขาของซ่งหวั่นถิงที่อยู่กลางหน้าผา
ดังนั้นผู้รับผิดชอบเรื่องนี้ ก็รายงานไปยังกรมตำรวจผ่านเครื่องวิทยุสื่อสารทันที:"พวกเราเจอสถานที่เกิดเหตุแล้ว รถตู้ที่เกิดเหตุตรงกับรถตู้ที่ได้จากกล้องวงจรปิด พวกเราพบศพสามศพในสถานที่เกิดเหตุ หนึ่งในนั้นได้รับการยืนยันว่าเป็นผู้หญิงแซ่เฉินที่อยู่ข้างๆซ่งหวั่นถิง ส่วนสองศพโดนไฟไหม้จนกลายเป็นเถ้ากระดูก พวกเรายืนยันได้แค่ว่าเป็นผู้ชายหนึ่งคนและผู้หญิงหนึ่งคน แต่ไม่สามารถยืนยันได้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร"
ผู้บัญชาการรีบถามผ่านวิทยุทันที:"ในสถานที่เกิดเหตุมีเบาะแสอื่นๆอีกไหม? ตอนนี้พวกคุณพบศพแค่สามศพ แต่พวกเราได้ภาพจากกล้องวงจรปิด ขณะที่รถตู้ออกจากโรงแรม ภายในรถมีทั้งหมดสี่คน หนึ่งในนั้นเป็นคนขับ อีกสามคนแบ่งเป็น คนแรกคือซ่งหวั่นถิงและอีกสองคนคือเฉินย่าน และจางเสี่ยวฮุ่ย เป็นไปไม่ได้ที่จะมีแค่สามศพ!"
ผู้รับผิดชอบของหน่วยรบพิเศษพูด:"สถานที่เกิดเหตุพบเพียงแค่สามศพเท่านั้น และโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นมันรุนแรงมากๆ เป็นไปไม่ได้ที่จะมีผู้รอดชีวิต และในสถานที่เกิดเหตุก็ไม่พบร่องรอยของผู้รอดชีวิตเลย"
ผู้บัญชาการพูดด้วยน้ำเสียงงุนงง:"เรื่องนี้ผิดปกติมากๆ! มีคนสี่คนขึ้นรถ แต่เมื่อเกิดเหตุกลับเหลือแค่สามคน อีกคนหนึ่งหายไปไหนแล้ว?"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...